۱۵٬۹۷۷
ویرایش
| خط ۱۸۵: | خط ۱۸۵: | ||
و در مجمع البيان گفته: «نُكر»، به معناى منكر و كار بسيار زشتى است كه نظيرش از كسى ديده نشده باشد. | و در مجمع البيان گفته: «نُكر»، به معناى منكر و كار بسيار زشتى است كه نظيرش از كسى ديده نشده باشد. | ||
و مراد از «قريه»، اهل قريه است، كه به نحو مجاز از اهل قريه به قريه تعبير مى كنند. نظير آيه: «وَ اسئَلِ القَريَة»، كه منظور سؤال از اهل قريه است، و جمله «عَتَت عَن أمرِ رَبّهَا وَ رُسُلِهِ» اشاره است به اين كه اهل قريه به خدا كفر ورزيدند و مرتكب شرك شدند، و كفر ديگرى به رسولان خدا ورزيدند، | و مراد از «قريه»، اهل قريه است، كه به نحو مجاز از اهل قريه به قريه تعبير مى كنند. نظير آيه: «وَ اسئَلِ القَريَة»، كه منظور سؤال از اهل قريه است، و جمله «عَتَت عَن أمرِ رَبّهَا وَ رُسُلِهِ» اشاره است به اين كه اهل قريه به خدا كفر ورزيدند و مرتكب شرك شدند، و كفر ديگرى به رسولان خدا ورزيدند، و دعوت آنان را تكذيب كردند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۴۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۴۳ </center> | ||
علاوه بر اين، به خدا كفر ورزيدند و شرايع او را ترك كردند، و به رسولان او كفر ورزيدند و ولايت آنان را نپذيرفتند. با اين كه مأمور به ولايت آنان بودند، همچنان كه نظير اين معنا، در آيه «وَ أطِيعُوا اللّهَ وَ أطِيعُوا الرّسُولَ فَإن تَوَلّيتُم فَإنّمَا عَلى رَسُولِنَا البَلاغُ المُبِين» گذشت. | |||
ویرایش