۱۳٬۷۵۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيت، و بر اثبات «يومُ الفصل»
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در اين آيات و اين كه مضمونش حجتى بر وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت است، نظير آن بيانى كه در آيات سابق داشتيم، جريان دارد. و همچنين در اين كه اين حجت، حجت بر تحقق يَومُ الفصل نيز هست، چون ربوبيت اقتضاى آن دارد كه مربوبين در برابر ساحتش خضوع كنند، و اين خضوع همان گرويدن به دينى است كه مربوب را مكلف به تكاليفى مى كند، و تكليف هم جز بر دائر كردن جزا در برابر اطاعت و عصيان تمام نمى شود. و روزى كه مكلفين در آن روز به جزاى اعمال خود مى رسند، همان يَومُ الفصل است. | در اين آيات و اين كه مضمونش حجتى بر وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت است، نظير آن بيانى كه در آيات سابق داشتيم، جريان دارد. و همچنين در اين كه اين حجت، حجت بر تحقق يَومُ الفصل نيز هست، چون ربوبيت اقتضاى آن دارد كه مربوبين در برابر ساحتش خضوع كنند، و اين خضوع همان گرويدن به دينى است كه مربوب را مكلف به تكاليفى مى كند، و تكليف هم جز بر دائر كردن جزا در برابر اطاعت و عصيان تمام نمى شود. و روزى كه مكلفين در آن روز به جزاى اعمال خود مى رسند، همان يَومُ الفصل است. | ||
«'''أَ لَمْ نجْعَلِ الاَرْض كِفَاتاً أَحْيَاءً وَ أَمْوَاتاً ... فُرَاتاً'''»: | «'''أَ لَمْ نجْعَلِ الاَرْض كِفَاتاً * أَحْيَاءً وَ أَمْوَاتاً ... فُرَاتاً'''»: | ||
كلمه «كِفات» و همچنين كلمه «كفت» به معناى جمع كردن و ضميمه كردن است. مى فرمايد: مگر ما نبوديم كه زمين را كفات كرديم، يعنى چنان كرديم كه همه بندگان را در خود جمع مى كند. چه مُرده ها را و چه زنده ها را. بعضى گفته اند: كفات، جمع «كفت» به معناى ظرف است. و معناى آيه اين است كه: مگر ما زمين را ظرف هايى براى جمع احيا و اموات نكرديم. | كلمه «كِفات» و همچنين كلمه «كفت» به معناى جمع كردن و ضميمه كردن است. مى فرمايد: مگر ما نبوديم كه زمين را كفات كرديم، يعنى چنان كرديم كه همه بندگان را در خود جمع مى كند. چه مُرده ها را و چه زنده ها را. بعضى گفته اند: كفات، جمع «كفت» به معناى ظرف است. و معناى آيه اين است كه: مگر ما زمين را ظرف هايى براى جمع احيا و اموات نكرديم. | ||
