فَاصْطَادُوا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

شكار كردن. «صاده صيداً:قنصه و اخذه بحيلة» [مائده:2]. چون از احرام خارج شديد شكار بكنيد يعنى بعد از احلال شكار جايز است. صيد همان طور كه مصدر است به معنى مفعول يعنى شكار شده نيز مى‏آيد [مائده:95]. ايضاً [مائده:96]. آيات صيد در قرآن مجيد همه در سوره مائده است آيات: 1و2و94و95و96. صيد در اسلام در صورتى حلال است كه شخص براى تأمين مخارج خويش و عائله‏اش شكار كند و براى خوشگذرانى حرام مى‏باشد. فقهاء سفر كسانى را كه براى تفريح به شكار مى‏روند سفر معصيت دانسته و حكم به اتمام ر.زه و نماز كرده‏اند. حرمت شكار تفريحى ظاهراً از آن جهت است كه روا نيست شخص براى ارضاء تمايل نفسانى خويش حيوانات و پرندگانى را كه در اين زمين پهناور بى‏آن كه به كسى آزار برسانند مى‏چرند و مى‏پرند بى‏آن كه به كسى آزار برسانند مى‏چرخند و مى‏پرند و خداى خويش را تسبيح مى‏كنند، از نردبان هستى پياده كند. ولى اگر احتياج داشته باشد آن مطلب ديگرى است. شكار كردن احكام به خصوصى دارد كه در فقه اسلامى مشروحاً بيان شده است و اين كتاب محل بررسى آنها نيست.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...