سَوْط

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«سَوْط» به معناى «تازیانه» و در اصل به معناى مخلوط کردن چیزى به چیزى است; سپس به تازیانه که از رشته هاى مختلف چرم و مانند آن بافته شده اطلاق گردیده است، و بعضى آن را کنایه از عذاب مى دانند، عذابى که با گوشت و خون انسان آمیخته مى شود، و او را سخت ناراحت مى کند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

شلاق كه از پوست بافند. اصل آن به معنى آميختن است و علت اين تسميه آن است كه تارهاى شلاق به هم آميخته و مخلوط است (راغب) سوط به معنى نصيب و شدّت نيز آمده است [فجر:13]. گوئى به ملاحظه پى در پى بودن عذاب «صبّ» آمده است و گرنه لازم بود بگويد «ضرب عليهم ربك سوط عذاب» اين كلمه يكبار در قرآن آمده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...