روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح

روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن زراره عن ابي عبد الله ع قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنِ اَلْإِنْفَحَةِ تَخْرُجُ مِنَ اَلْجَدْيِ اَلْمَيِّتِ‏ قَالَ لاَ بَأْسَ بِهِ قُلْتُ اَللَّبَنُ يَكُونُ فِي ضَرْعِ اَلشَّاةِ وَ قَدْ مَاتَتْ قَالَ لاَ بَأْسَ بِهِ قُلْتُ فَالصُّوفُ وَ اَلشَّعْرُ وَ عِظَامُ اَلْفِيلِ‏ وَ اَلْبَيْضَةُ تُخْرَجُ مِنَ اَلدَّجَاجَةِ فَقَالَ كُلُّ هَذَا ذَكِيٌّ لاَ بَأْسَ بِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۶۹

زراره گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم در مورد پنير مايه كه از (معده يا شيردان) بزغاله مرده مى‏گيرند، فرمود: اشكالى ندارد، عرض كردم: ميشى مرده و در پستانش شير باقى است آن را مى‏دوشند، مى‏توان خورد؟ فرمود: اشكالى ندارد، عرض كردم: پشم و مو و استخوان فيل و تخم كه از شكم مرغ مرده بيرون مى‏آيد چه؟ فرمود: همه اينها پاك و حلال است.