روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۲۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي ابان عن اسحاق بن عمار قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي إِبْرَاهِيمَ ع‏ اَلرَّجُلُ يَكُونُ لَهُ عَلَى اَلرَّجُلِ اَلدَّنَانِيرُ فَيَأْخُذُ مِنْهُ دَرَاهِمَ ثُمَّ يَتَغَيَّرُ اَلسِّعْرُ قَالَ هِيَ لَهُ عَلَى اَلسِّعْرِ اَلَّذِي أَخَذَهَا يَوْمَئِذٍ وَ إِنْ أَخَذَ دَنَانِيرَ وَ لَيْسَ لَهُ دَرَاهِمُ عِنْدَهُ‏ فَدَنَانِيرُهُ عَلَيْهِ يَأْخُذُهَا بِرُءُوسِهَا مَتَى شَاءَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹۰

اسحاق بن عمّار گويد: به امام هفتم عليه السّلام عرض كردم: مردى از ديگرى دينارهايى طلبكار است و بجاى آن به قيمت آن نقره مى‏ستاند سپس نرخ تغيير مى‏يابد؟ فرمود: به سعر و قيمت همان روزى كه دريافت كرده محسوب مى‏شود، و چنانچه دينار گرفته است و طلبكار درهم از او طلب ندارد، پس دينارها بر عهده اوست طلبكار هر گاه بخواهد همان دينار را مى‏ستاند.