روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۹۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْمَرِيضِ وَ الْمُغْمَى عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك

و روي بكير بن اعين :

أَنَ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ رَأَى رَجُلاً رَعَفَ وَ هُوَ فِي اَلصَّلاَةِ وَ أَدْخَلَ يَدَهُ فِي أَنْفِهِ فَأَخْرَجَ دَماً فَأَشَارَ إِلَيْهِ بِيَدِهِ اُفْرُكْهُ بِيَدِكَ وَ صَلِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲

بكير بن اعين روايت كرده است كه امام باقر عليه السّلام مردى را ديد كه از بينى خود خون آورد يعنى در حالى كه مشغول نماز بود دست خود را در بينى‏اش كرده و خون از آن بيرون آورد، آن حضرت با دست خود اشاره فرمود كه با دستت خون را خشك كن (يا با ماليدن دست بجامه يا بدست ديگر) و نمازت را ادامه بده. (اين خبر را حمل كرده‏اند به زمانى كه مقدار خون مجموعا كمتر از اندازه يك درهم باشد).