روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۷۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُسْجَدُ عَلَيْهِ وَ مَا لَا يُسْجَدُ عَلَيْه

و قال يونس بن يعقوب :

رَأَيْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ يُسَوِّي اَلْحَصَى فِي مَوْضِعِ سُجُودِهِ بَيْنَ اَلسَّجْدَتَيْنِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۲

يوسف بن يعقوب گويد: امام صادق عليه السّلام را ديدم در ميان دو سجده خود سنگريزه‏ها را در سجده‏گاه يا موضع سجده صاف و هموار مى‏فرمود. (يعنى زمين ناصاف و ناهموار بود امام عليه السّلام روى آن دست مى‏كشيد تا محلّ سجده هموار شود، منظور اينست كه اين قبيل امور با حضور قلب منافات ندارد، و خدشه‏اى به نماز وارد نمى‏كند).