روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۴۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

و روي علي بن مهزيار قال :

رَأَيْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ اَلثَّانِيَ ع‏ يُصَلِّي اَلْفَرِيضَةَ وَ غَيْرَهَا فِي جُبَّةِ خَزٍّ طَارُونِيٍ‏ وَ كَسَانِي جُبَّةَ خَزٍّ وَ ذَكَرَ أَنَّهُ لَبِسَهَا عَلَى بَدَنِهِ وَ صَلَّى فِيهَا وَ أَمَرَنِي بِالصَّلاَةِ فِيهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹۶

على بن مهزيار گويد: امام محمّد تقى (حضرت جواد عليه السّلام) را ديدم كه نماز واجب و سنّت و مستحبّ را در جبّه خزّ طارونى (نوعى خز است، يا بنا بر بعضى از نسخه‏ها طاروى يا خزّ يمنى) بجا مى‏آورد، و بمن نيز جبّه‏اى از خز بخشيد و يادآورى فرمود كه آن را بتن خويش كرده و در آن نماز گزارده است، و بمن هم فرمود كه در آن نماز كنم.