روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۳۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

و قال زراره قال ابو جعفر ع :

خَرَجَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ عَلَى قَوْمٍ فَرَآهُمْ يُصَلُّونَ فِي اَلْمَسْجِدِ قَدْ سَدَلُوا أَرْدِيَتَهُمْ فَقَالَ لَهُمْ مَا لَكُمْ قَدْ سَدَلْتُمْ ثِيَابَكُمْ كَأَنَّكُمْ‏ يَهُودُ قَدْ خَرَجُوا مِنْ فُهْرِهِمْ‏ يَعْنِي بِيعَتَهُمْ إِيَّاكُمْ وَ سَدْلَ ثِيَابِكُمْ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹۱

زراره گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام بر جمعى‏ درآمد و ديد ايشان در مسجد مشغول نمازند در حالى كه رداهاى خويش را بر سر كشيده‏اند بنحوى كه ميانه آن را بر سر گذاشته و دو جانب آن را از راست و چپ آويخته‏اند، پس بايشان فرمود: چرا جامه‏هاى خود را از سر خود فرو آويخته‏ايد و خود را همانند يهودان كرده‏ايد كه از معابد خود بيرون آمده باشند، زنهار كه اين چنين با جامه‏هايتان مكنيد.