روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۱

از الکتاب


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ

و روي عن محمد بن مسلم انه قال :


من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۰ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۲
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۱
بخش : باب التعزية و الجزع عند المصيبة و زيارة القبور و النوح و المأتم
عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۱ بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۲

از محمد بن مسلم روايت شده كه گفت: بامام صادق عليه السّلام عرضكردم: آيا خوبست مردگان را زيارت كنيم؟ آن حضرت فرمود: آرى، عرضكردم: وقتى نزد ايشان ميرويم آنان متوجه ما ميشوند؟ فرمود: آرى بخدا قسم، ايشان متوجّه آمدن شما ميشوند و از عمل شما خوشحال ميگردند و بشما انس ميگيرند و از تنهايى بيرون مى‏آيند. گويد: عرضكردم: هنگامى كه نزد آنان ميرويم چه بگوئيم؟ فرمود: اين دعا را بخوان: «اللّهمّ جاف الأرض عن جنوبهم و صاعد إليك ارواحهم و لقّهم منك رضوانا، و اسكن إليهم من رحمتك ما تصل به وحدتهم، و تؤنس به وحشتهم، إنك على كلّ شي‏ء قدير» يعنى: بار خدايا زمين را از پهلويهاى ايشان دور ساز (كنايه از آنكه فشار قبر را از ايشان بگردان) و روانهايشان را بسوى خود بالا ببر، و از جانب خويش خشنوديت را پيشبازشان فرست، و از رحمتت همنشينى براى آنان بگمار كه‏ دلتنگى و تنهائيشان را مبدّل بأنس و آرامى و وحشتشان را مبدل بأمن ساز، چرا كه تو بر هر چيز توانائى.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)