روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

سهل بن زياد عن عمرو بن عثمان عن عبد الله بن المغيره عن طلحه بن زيد عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِهِ تَعَالَى‏ فَلَمََّا نَسُوا مََا ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا اَلَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ اَلسُّوءِ قَالَ كَانُوا ثَلاَثَةَ أَصْنَافٍ صِنْفٌ اِئْتَمَرُوا وَ أَمَرُوا فَنَجَوْا وَ صِنْفٌ اِئْتَمَرُوا وَ لَمْ يَأْمُرُوا فَمُسِخُوا ذَرّاً وَ صِنْفٌ لَمْ يَأْتَمِرُوا وَ لَمْ يَأْمُرُوا فَهَلَكُوا

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۳۲

طلحة بن زيد از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه در (تفسير) گفتار خداى تعالى: «و چون فراموش كردند آنچه را بدان اندرزشان داده بودند ما هم نجات داديم آن كسانى را كه از بدى جلوگيرى ميكردند ...» (سوره اعراف آيه ۱۶۵) فرمود: كه اينها سه دسته بودند. دسته‏اى كه هم خود فرمانبردار بودند و هم ديگران را بكار خوب فرمان ميدادند. دسته‏اى كه خود فرمانبردار بودند ولى ديگران را فرمان نميدادند كه اينها بصورت مورچگان درآمدند. و دسته‏اى كه نه فرمان مى‏بردند و نه فرمان بخوبى ميدادند كه آنها بكلى نابود گشتند؟

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۰۲

امام صادق عليه السّلام در تفسير آيه شريفه: فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ‏ عَنِ السُّوءِ ... «۱» مى‏فرمايد: آنها سه گروه بودند: گروهى كه فرمانبر بودند و امر بدان هم مى‏كردند و رهايى يافتند، و گروهى كه خود فرمانبر بودند ولى امر به معروف نمى‏كردند كه اينها به شكل مورچه درآمدند، و گروهى كه نه خود فرمانبر بودند و نه امر به معروف مى‏كردند كه اينها نابود شدند. __________________________________________________

(۱) «پس هنگامى كه آنچه را بدان تذكر داده شده بودند از ياد برند كسانى را كه از [كار] بد باز مى‏داشتند نجات داديم» (سوره اعراف/ آيه ۱۶۵).