روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۱۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن محمد بن عيسي عن ابي همام اسماعيل بن همام عن الرضا ع قال قال علي بن الحسين ع :

إِنَّ اَلدُّعَاءَ وَ اَلْبَلاَءَ لَيَتَرَافَقَانِ إِلَى‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ إِنَّ اَلدُّعَاءَ لَيَرُدُّ اَلْبَلاَءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۵

از امام رضا (ع) كه على بن الحسين (ع) فرمود: به راستى كه دعاء و بلاء تا روز قيامت با يك ديگر رفيق باشند و محققاً دعاء بر مى‏گرداند بلاى مبرم را.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۱۵

حضرت رضا عليه السلام فرمود: على بن الحسين عليهما السلام فرموده: همانا دعا و بلاء تا روز قيامت با هم رفاقت كنند، و همانا دعاء برگرداند بلاء را كه بسختى ابرام شده است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۰۷

محمد بن يحيى، از محمد بن عيسى، از ابوهمام اسماعيل بن همام، از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «حضرت على بن الحسين عليهما السلام فرمود: به درستى كه دعا و بلا با هم يار مى‏باشند و همراهى مى‏كنند تا روز قيامت؛ زيرا كه دعا بلا را رد مى‏كند، و حال آنكه بلا محكم گشته باشد، محكم گرديدنى به غايت».