روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۸۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن داود بن كثير الرقي قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۳۸۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۳۸۳ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۹۵
از داود بن كثير رقى، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: سنّتهاى رسول خدا (ص) چون فرائض و مقررات خدا عز و جل است؟ در پاسخ فرمود: راستى خدا عز و جل فرائضى مقرر كرده كه بر بندهها لازم شدهاند، پس هر كه يك فريضه از فرائض لازم شده را ترك كند و به آن عمل نكند و آن را انكار كند، كافر باشد، (رسول خدا) به امورى فرمان داده كه همه آنها خوبند و كسى كه برخى از آنچه خدا عز و جل به بندههاى خود امر كرده است از طاعتش ترك كند، كافر نباشد ولى ترك فضيلت كرده است و از خير كاسته است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۹۳
داود بن كثير رقى گويد: بحضرت صادق عرضكردم: سنتهاى رسول خدا (ص) چون فرائض خداوند عز و جل ميباشند؟ فرمود: بدرستى كه خداى عز و جل فرائضى را فرض فرموده كه بر بندگان لازم گشته، پس هر كه فريضهاى از آنچه لازم شده ترك كند و بآن عمل نكند و منكر آن شود كافر است و [رسول خدا (ص)] بكارهائى فرمان داده كه همه آنها خوب است، پس كسى كه برخى از آنچه خداى عز و جل بندگانش را بآن فرمان داده از طاعتش ترك كند كافر نيست ولى ترك فضيلت كرده و از خير كم بهره است.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۱۲۱
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد، از حسن بن محبوب، از داود بن كثير رقّى كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه:سنّتهاى رسول خدا صلى الله عليه و آله (يعنى آنچه از طريقه آن حضرت ظاهر مىشود)، مانند واجبات خداى- تعالى- است؟ فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل فريضهاى چند را قرارداد فرموده، كه آنها را بر بندگان خويش واجب نموده؛ پس هر كه فريضهاى از آنها كه بر ايشان واجب شده، ترك كند و به آن عمل نكند و آن را انكار كند، كافر باشد. و خداى عز و جل به امورى چند امر فرموده (يعنى به طريقه استحباب)، كه همه آنها نيكو است؛ پس هر كه ترك كند بعضى از آنچه را كه خداى عز و جل بندگان خود را به آن امر فرمود از طاعت، كافر نيست، وليكن چنين كسى تارك فضل و افزونى است، و بهرهاش از خير و خوبى، كم و ناتمام شده است».
