روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۹۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن الحجال عن غالب بن محمد عمن ذكره عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصََادِ قَالَ قَنْطَرَةٌ عَلَى‏ اَلصِّرَاطِ لاَ يَجُوزُهَا عَبْدٌ بِمَظْلِمَةٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۷۱

از امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (۱۴ سوره فجر): «راستى كه پروردگارت در كمين‏گاه است» فرمود: پلى است در صراط كه هيچ بنده‏اى با بدهكارى از آن نگذرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۴

و از امام صادق عليه السّلام حديث شده كه در (تفسير) گفتار خداى عز و جل: «و بدرستى كه پروردگارت در كمينگاه است» (سوره فجر آيه ۱۴) فرمود: (كه آن كمينگاه) پلى است بر صراط كه از آن نگذرد بنده كه بدهكار (بديگران) است (و حقوق مردمان در گردن اوست).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۱

از او، از حجّال، از غالب بن محمد، از آنكه او را ذكر كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است در قول خداى عز و جل: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ» «۲» كه فرمود: «مرصاد، پلى است بر روى صراط، كه هيچ بنده‏اى با مظلمه‏اى از آن نگذرد» (يعنى آنكه بر بنده‏اى از بندگان خدا ستمى كرده باشد، از آنجا عبور نتواند كرد، و در آنجا معطّل باشد، تا سزاى خود را ببيند).