بِصِحَاف
از الکتاب
«صِحاف» جمع «صَحْفة» (بر وزن صفحه) در اصل از مادّه «صحف» به معناى گستردن، گرفته شده، و در اینجا به معناى ظرف هاى بزرگ و وسیع است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[زخرف:71]. صحاف جمع صحفه و آن جامى است براى خوردن طعام (مجمع). در اقرب گويد: كاسه بزرگ و گشاد كه پنج نفر را سير مىكند سپس از كسائى نقل كرده: اعظم كاسهها جفنه است، بعد از آن قصه كه ده نفر را سير مىكند، سپس صحفه پنج نفر را، بعد از آن موكله دو يا سه نفر را آخرى صحيفه (به ضم اول) است كه فقط يك نفر راسير مىكند. بنابر قول مجمع، صحاف به معنى كاسه و به قول اقرب طبقها است المنجمد نيز مثل اقرب گفته است. معنى آيه چنين مىشود: جامها يا طبق هائى از طلا بر آنها بگردانند. اين كلمه در قرآن يكبار آمده است. چ
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَلَيْهِم مِن تُحْبَرُون يُطَاف ذَهَب أَزْوَاجُکُم أَکْوَاب أَنْتُم الْجَنّة فِيهَا مَا ادْخُلُوا تَشْتَهِيه الْأَنْفُس
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
