أَخْذ
از الکتاب
«أَخذ» از مادّه «أخذ» (گرفتن)، به معناى گرفتار قحطى و خشکسالى شدن مى آید; بنابراین أَخَذَهُ السَّنَةُ: «سال او را گرفت» یعنى گرفتار خشکسالى شد. و شاید علت آن این باشد که سال هاى قحطى، در برابر سال هاى عادى و معمولى کم است; کراراً در آیات قرآن «أَخْذ» (گرفتن) به معناى مجازات کردن آمده است; این به خاطر آن است که براى انجام یک مجازات سنگین، نخست طرف را بازداشت مى کنند و سپس کیفر مى دهند. و یا از آنجا که مجرم را براى مجازات کردن قبلاً دستگیر مى کنند، این کلمه، به عنوان کنایه از مجازات به کار مى رود.
ریشه کلمه
- اخذ (۲۷۳ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ رَبّک کَذٰلِک عَزِيز فَأَخَذْنَاهُم تَتْبِيب کُلّهَا مُقْتَدِر أَ إِذَا غَيْر بِآيَاتِنَا کُفّارُکُم أَخَذ خَيْر النّذُر کَذّبُوا زَادُوهُم الْقُرَى مِن فِرْعَوْن مَا هِي أُولٰئِکُم آل أَم ظَالِمَة جَاء إِن أَخْذَه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
