يس ٥٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۵۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

می‌گویند: «ای وای بر ما! چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟! (آری) این همان است که خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان (او) راست گفتند!»

|گويند: واى بر ما، چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟ اين همان چيزى است كه خداى رحمان وعده داده بود و پيامبران راست گفتند
مى‌گويند: «اى واى بر ما، چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگيخت؟ اين است همان وعده خداى رحمان، و پيامبران راست مى‌گفتند.»
و گویند: ای وای بر ما، که ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟ این همان وعده خدای مهربان است و رسولان همه راست گفتند.
می گویند: ای وای بر ما، چه کسی ما را از خواب گاهمان برانگیخت؟ این واقعیتی است که [خدای] رحمان وعده داده بود و پیامبران راست گفته بودند!!
مى‌گويند: واى بر ما، چه كسى ما را از خوابگاه‌هايمان برانگيخت؟ اين همان وعده خداى رحمان است و پيامبران راست گفته بودند.
گویند وای بر ما، کی ما را از خواب [گاه‌] مان برانگیخت؟ این همان است که خدای رحمان وعده داده بود و پیامبران راست گفته‌اند
گويند: اى واى بر ما، چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟ اين همان است كه خداى رحمان وعده داده بود و پيامبران راست گفتند.
خواهند گفت: ای وای بر ما! چه کسی ما را از خوابمان (بیدار کرد و) برانگیخت؟! این همان چیزی است که خداوند مهربان وعده داده بود، و فرستادگان (خدا در سخنها و پیامهای خود) راست گفته بودند.
گفتند: «ای وای بر ما! چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت‌؟» (به آنان گویند:) «این است همان وعده‌ی رحمان، و پیامبران راست گفتند.»
گویند وای بر ما که برانگیخت ما را از خوابگاه ما این است آنچه وعده داد خداوند مهربان و راست گفتند فرستادگان‌


يس ٥١ آیه ٥٢ يس ٥٣
سوره : سوره يس
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَا وَیْلَنَا»: ای وای بر ما! واویلا به حال ما! (نگا: انبیاء / و و ). «بَعَثَنَا»: ما را دوباره زنده کرد. ما را برانگیخت. «مَرْقَدِ»: مصدر میمی و به معنی خواب است، و یا این که اسم مکان و به معنی خوابگاه است. عقاب و عذاب قبر، در برابر کیفر و مجازات قیامت، خوابه گونه‌ای بیش نمی‌باشد. «مَن بَعَثَنَا»: این سؤال بدان خاطر است که کافران با دیدن آن همه هول و هراس و دهشت و وحشت، اختلاط عقول و اختلال حواسّ پیدا می‌کنند و ناخودآگاه چنین سؤالی بر زبانشان جاری می‌گردد. همان گونه که در دنیا معمول است که انسان به هنگام انجام کار بدی و یا رویاروی شدن با کیفر آن می‌گوید: وای چه کار کردم؟! چنین کاری را من کردم؟ آیا این بلا را من بر سر خود آوردم؟ «هذَا مَا ...»: این بخش، پاسخ کافران به سؤال خودشان است. برخی هم آن را پاسخ آفریدگار، یا فرشتگان، و یا مؤمنان به کافران می‌دانند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - کافران به وقت زنده شدن و حضور به پیشگاه پروردگار، به شدت اظهار تأسف و حسرت مى کنند. (إلى ربّهم ینسلون . قالوا یویلنا) «یاویلنا» (اى واى بر ما) در جایى به کار مى رود که حادثه اى مصیبت بار و تأسف آور، پدید آمده باشد و از آن اظهار تأسف شود.

۲ - وضعیت کافران در روز رستاخیز، بسیار تأسف بار و حسرت آور خواهد بود. (قالوا یویلنا)

۳ - وضعیت کافران در قیامت، آن چنان وخیم و تأسف بار خواهد بود که عالم قبر و برزخ را براى خود استراحت گاه خواهند دانست. (قالوا یویلنا من بعثنا من مرقدنا) «مرقد» اسم مکان از «رقاد» (خواب) به معناى خواب گاه است. تعبیر کافران از قبرها به خوابگاه، مى تواند به این جهت باشد که آنان، وضعیت خود را در قیامت آن چنان سخت مى بینند که عالم برزخ و قبر را در مقایسه با آن، خوابگاه و محل استراحت خویش مى خوانند.

۴ - کافران در قیامت، از زنده شدن و بیرون آمدن شان از قبرها، بسیار شگفت زده خواهند شد. (قالوا یویلنا من بعثنا من مرقدنا) برداشت یاد شده از آن جا است که استفهام (من) در آیه شریفه، براى تعجب استعمال شده است.

۵ - کافران در قیامت، به درستى وعده هاى خداوند رحمان پى برده و به آن اعتراف خواهند کرد. (هذا ما وعد الرحمن)

۶ - برپایى قیامت و حسابرسى از بندگان، وعده الهى به انسان ها (هذا ما وعد الرحمن)

۷ - رحمان، از اوصاف و نام هاى خداوند (الرحمن)

۸ - رحمانیت خداوند، مقتضى برپا کردن قیامت و حساب رسى از بندگان است. (هذا ما وعد الرحمن) برداشت یاد شده از یاد کردن خدا به صفت و نام «رحمان» - از میان دیگر اوصاف و نام هاى الهى - به دست مى آید.

۹ - کافران در قیامت، به صراحت و راست گفتارى رسولان الهى پى برده و به آن اعتراف خواهند کرد. (قالوا یویلنا ... و صدق المرسلون)

۱۰ - عقیده به برپایى قیامت و حساب رسى از بندگان، از موضوعات دعوت رسولان الهى (من بعثنا من مرقدنا هذا ما وعد الرحمن و صدق المرسلون)

۱۱ - نادرست پنداشتن وعده الهى به برپایى قیامت و دروغگو دانستن پیامبران، کفر و از نشانه هاى کافران است. (الذین کفروا ... قالوا یویلنا ... هذا ما وعد الرحمن و صدق المرسلون)

روایات و احادیث

۱۲ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله: «یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا» فإن القوم کانوا فى القبور، فلمّا قاموا حسبوا أنّهم کانوا نیامًا، قالوا «یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا» قالت الملائکة «هذا ما وعد الرحمان و صدق المرسلون»;[۱] از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند که مى فرماید: «یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا...» روایت شده که فرمود: مردم که در قبراند; وقتى برمى خیزند مى پندارند که در خواب بوده اند [ازاین رو] مى گویند: «یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا». فرشتگان مى گویند: «هذا ما وعد الرحمان و صدق المرسلون».

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: رحمان ۷
  • اقرار: اقرار به صداقت انبیا ۹
  • انبیا: تهمت دروغگویى به انبیا ۱۱; دعوتهاى انبیا ۱۰
  • انسان: خروج انسان ها از قبر ۴، ۱۲
  • حسابرسى: زمینه حسابرسى اخروى ۸; وعده حسابرسى اخروى ۶
  • خدا: آثار تکذیب وعده هاى خدا ۱۱; آثار رحمانیت خدا ۸; تحقق وعده هاى خدا ۱۲; حقانیت وعده هاى خدا ۵; وعده هاى خدا ۶
  • عقیده: عقیده به حسابرسى اخروى ۱۰; عقیده به قیامت ۱۰
  • قیامت: آثار تکذیب قیامت ۱۱; اندوه در قیامت ۲; اهوال قیامت ۳; حسرت در قیامت ۲; زمینه برپایى قیامت ۸; ظهور حقایق در قیامت ۵، ۹; وعده قیامت ۶
  • کافران: استراحتگاه کافران ۳; اقرار اخروى کافران ۵، ۹; اندوه اخروى کافران ۱; تعجب اخروى کافران ۴; حسرت اخروى کافران ۱; صفات کافران ۱۱; کافران در عالم برزخ ۳; کافران در قیامت ۲، ۳، ۴
  • کفر: موجبات کفر ۱۱

منابع

  1. ↑ تفسیر قمى، ج ۲، ص ۲۱۶; نورالثقلین، ج ۴، ص ۳۸۸، ح ۶۰.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=يس_٥٢&oldid=15216»