نتایج جستجو

با گروه ستمگران قرار مده!» |بار خدايا! مرا [در اين عذاب‌ها] با قوم ستمكار قرار مده پروردگارا، پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده.» پس مرا در میان قوم ستمکار

خدا قرار مده، که نکوهیده و بی‌یار و یاور خواهی نشست! |با خدا معبود ديگرى قرار مده كه نكوهيده و وانهاده فرو نشينى معبود ديگرى با خدا قرار مده تا نكوهيده

چيزها را حرام كرده است بياوريد، پس اگر آنها شهادت دادند تو با آنها شهادت مده و از هوا و هوس كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند و از اميال كسانى كه به آخرت

از حکمتهایی است که پروردگارت به تو وحی فرستاده؛ و هرگز معبودی با خدا قرار مده، که در جهنم افکنده می‌شوی، در حالی که سرزنش شده، و رانده (درگاه خدا) خواهی

گسترش دادن و بردن چيزى است. در اقرب آمده: «طَحَا الشَّىْ‏ءَ: بَسَطَهُ وَ مَدَّهُ» طبرسى فرموده طحو و دحو هر دو به يك معنى است. رجوع شود به «دحو». ها ما طحى

اکنون که چنین است و استهزاء و تمسخر، کار همیشگی کافرین است) به ایشان اهمّیّت مده (و به تبلیغ خود ادامه بده) و منتظر (یاری خدا و شکست مشرکان) باش، چرا که ایشان

مى‏شود: از اضطراب و ترديد به دور باش يعنى در پيشرفت دين ترديد به خود را ه مده و يقين كن كه تو بر حقى و موفّق خواهى بود و اين سخن امر به استقامت و دلگرمى

آن بر زبان تو، يا قرائت ما بر تو، تا حفظ كنى آن را، پس خوف آن بر خاطر راه مده. لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ «16» إِنَّ عَلَيْنا جَمْعَهُ وَ

ابراهیم آماده ساختیم (تا خانه را بنا کند؛ و به او گفتیم:) چیزی را همتای من قرار مده! و خانه‌ام را برای طواف‌کنندگان و قیام‌کنندگان و رکوع‌کنندگان و سجودکنندگان

بگوييد: ما دو فرستاده‌ى پروردگار توييم، پس بنى اسرائيل را با ما بفرست و آزارشان مده، همانا ما براى تو از سوى پروردگارت معجزه‌اى آورده‌ايم، و درود بر آن كس كه

ترديدكنندگان باشى. حق همان است که از طرف خدا به سوی تو آمد، پس هیچ شبهه به دل راه مده. [ای امت این] حق [که تغییرِ قبله است] از سوی پروردگار توست؛ بنابراین از تردید

است همانطور كه خدا را منزه ميدانى اسماء خدا را نيز منزّه بدان و به كسى نسبت مده و يا مانند اوصاف ديگران مدان. نا گفته نماند: نگارنده به اين مطلب از كلام بيضاوى

وزن «قُفل» است [فرقان:48]، او كسى است كه بادها را پيش از رحمت خود (باران) مّده دهنده فرستاده. وَ مِن إِلاّ مَا إِنّي أَ خَالِق رَسُولا هٰذَا رَبّک قَالَت

داده شده (مى‌خواهى) به من نشان‌دهى. پس پروردگارا! مرا در ميان قوم ستمگر قرار مده. امام صادق عليه السلام درباره‌ى جمله‌ «عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ» فرمود:

يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ «24» تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» ترجمه‌ حركت مده بخواندن زبانت را تا شتاب كنى بآن‌ همانا بر عهده ما است فراهم آوردن آن و خواندنش‌

عذرهایی بیفکند! (ای پیامبر!) زبانت را به‌خاطر عجله برای خواندن آن [:قرآن] حرکت مده. همانا گردآوریش و خواندنش تنها بر عهده‌ی ماست! پس هنگامی که آن را خواندیم،

وزن «قُفل» است [فرقان:48]، او كسى است كه بادها را پيش از رحمت خود (باران) مّده دهنده فرستاده. وَ الّذِين اللّه الْمُؤْمِنِين آمَنُوا لَهُم أَن مِن لا إِذَا

يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ «24» تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» ترجمه‌ حركت مده بخواندن زبانت را تا شتاب كنى بآن‌ همانا بر عهده ما است فراهم آوردن آن و خواندنش‌

يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ «24» تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» ترجمه‌ حركت مده بخواندن زبانت را تا شتاب كنى بآن‌ همانا بر عهده ما است فراهم آوردن آن و خواندنش‌

فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی

يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ «24» تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» ترجمه‌ حركت مده بخواندن زبانت را تا شتاب كنى بآن‌ همانا بر عهده ما است فراهم آوردن آن و خواندنش‌

می‌دهد). پس بدانان اعتنائی مکن (و از نقشه‌ی خائنانه‌ی ایشان باکی به خود راه مده) و به خدا توکّل کن (و کار و بار خویش را بدو تفویض نما) و کافی است که خدا وکیل

يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ «24» تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» ترجمه‌ حركت مده بخواندن زبانت را تا شتاب كنى بآن‌ همانا بر عهده ما است فراهم آوردن آن و خواندنش‌

بگویند: اگر راست می‌گوئی، عذاب خدا را بر سر ما بیاور (و ما مردمان آلوده را امان مده!) «آیا شما با مردان در می‌آمیزید و راه (خدا) را قطع می‌کنید و در محفل (انس)

بن حارثه، به نصیحت) می‌گفتی برو زن خود را نگه دار و از خدا بترس (و طلاقش مده)، و آنچه در دل پنهان می‌داشتی (که زینب را بگیری و حرمت ازدواج با زن پسر خوانده

جِهاداً كَبِيراً (52) ‌پس‌ گوش‌ ‌به‌ حرف‌ كفار مده‌ و مداينه‌ ‌با‌ ‌آنها‌ نكن‌ و توقعات‌ ‌آنها‌ ‌را‌ انجام‌ مده‌ و ‌با‌ ‌آنها‌ جهاد كن‌ ‌به‌ ‌اينکه‌ قرآن‌

‌در‌ حيوان‌، و ‌در‌ حكم‌ مني‌ ‌است‌ بلل‌ مشتبه‌ قبل‌ ‌از‌ استبراء و طول‌ مدّة. يكي‌ ‌از‌ اصول‌ دين‌ تمام‌ مليين‌ عالم‌ مسئله معاد ‌است‌ ‌که‌ نشئه‌ اخري‌

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

متناهي‌ اينست‌ ‌که‌ حدّي‌ ‌از‌ ‌براي‌ ‌او‌ نيست‌ جلد 3 - صفحه 106 عدّة و مدّة و شدّة و ‌اگر‌ كوچكترين‌ شيئي‌ ‌از‌ علم‌ ‌او‌ بيرون‌ ‌باشد‌ محدود و متناهي‌

دادنی بزرگتر (از برتری دادنهای دنیوی) است. با خدا معبود دیگری (را شریک) قرار مده. پس (اگر چنان کنی) در حالی که نکوهیده و خوار شده‌ای، زمین‌گیر می‌شوی. و پروردگارت

يسلب و عامرها يخرب فما خير دار تنقض نقض البناء و عمر يفنى فيها فناء الزّاد و مدّة تنقطع انقطاع السّير «1» خير دنيا ناياب است، و شرّ آن مهيا و آماده جمع شدن

مگر اندكي‌ ‌اگر‌ محققا ‌شما‌ بوديد ‌که‌ مي‌دانستيد انسان‌ ‌پس‌ ‌از‌ گذشتن‌ مدة مديدي‌ ‌به‌ نظر ‌او‌ بسيار كم‌ مي‌آيد پير مرد هشتاد ساله‌ موقعي‌ ‌که‌ قضاياي‌

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

‌در‌ حيوان‌، و ‌در‌ حكم‌ مني‌ ‌است‌ بلل‌ مشتبه‌ قبل‌ ‌از‌ استبراء و طول‌ مدّة. يكي‌ ‌از‌ اصول‌ دين‌ تمام‌ مليين‌ عالم‌ مسئله معاد ‌است‌ ‌که‌ نشئه‌ اخري‌

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

پس توكل كن بر خدا و از دشمنى و مخاصمه معاندان باك ندار و انديشه بخاطر راه مده و در دعوت خود راسخ باش. إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ‌: بدرستى كه تو بر

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

كمال استقامت در مقابل نصارى قيام نما و بهيچ وجه در خاطر خود شك و شبهه راه مده هر چه خاطر تو منزه از شبهات است لكن امتت هم بايد بتو اقتدا نموده آينه دل را

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

برهان: پس از ثبوت تعلق قدرت در بدو خلقت انسانى به كيفيت خاصه بدون ماده و مدّه، ثابت شود به اينكه اين، ممكن بذاته، مقدور قدرت قادر على الاطلاق است؛ پس اعاده

براى انكار) يعنى مشركان و منكران معترفند بر اينكه مبدع خلق اول بى‌ماده و مده، مائيم نه غير ما، پس چرا اعتراف ننمايند بر قدرت ما به اعاده خلق به جميع مواد

است که فرمود: «خطب على (ع) الناس ... فقال: ... من کانت له مدة فهو إلى مدته و من لم یکن له مدة فمدته أربعة أشهر و کان خطب یوم النحر ... ; على (ع) [هنگام

تأخیر جنگ برای فراهم کردن نیروی بیشتر باشد از این موضوع نگرانی به خود راه مده) زیرا خداوند کفایت کار تو را می‌کند و در همه حال پشتیبان توست» (وَ إِنْ یُرِیدُوا

clarify them for people who know. ترتیل: ترجمه: «أَعْرِضْ»: اعتناء مکن. اهمّیّت مده (نگا: المراغی). إِنَ‌ اللَّهَ‌ لاَ يَسْتَحْيِي‌ أَنْ‌... (۲) وَ نُنَزِّلُ‌

اين دستورات از چيزهائى است كه وحى فرمود بتو پروردگارت از روى حكمت و قرار مده با خدا خداى ديگرى را پس انداخته شوى در جهنّم ملامت كرده شده رانده شده‌ آيا