نتایج جستجو

(و ممّا رزقنهم ینفقون) ۱۳ - دعوت خداوند از اهل ایمان، به انفاقِ بخشى از دارایى هاى خود و نه همه آن (و الذین استجابوا لربّهم ... و ممّا رزقنهم ینفقون) برداشت

صفحه 584 2- براى حفظ حقوق ايتام بايد بهترين طريقه‌ى بهره‌گيرى از اموال و دارايى او انتخاب شود. «بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ». جز كسانى كه اهليّت اقتصادى و تقواى

الذهب و الفضة و لا ینفقونها فى سبیل اللّه فبشرهم بعذاب ألیم) ۱۱ - انفاق دارایی--ها در راه جنگ و جهاد، واجب و امت-ناع ورزی--دن از آن، در پى دارنده عذاب

صفات‌ سلبيه‌ شمرده‌اند و لكن‌ بعقيده‌ ‌ما اعظم‌ صفات‌ ثبوتيه‌ ‌است‌ بمعني‌ دارايي‌ داراي‌ جميع‌ كمالات‌ و لازمه‌ ‌او‌ تنزه‌ ‌از‌ جميع‌ عيوب‌ و نواقص‌ و احتياجات‌

از جانب كفار بوده است: جنگ بدر در جنگ بدر تجاوز از ناحيه مشركين بود آنها دارايى مسلمانان را در مكه مصادره مى‏كردند، آنها را با انواع شكنجه مى‏آزردند، خانه

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

گرفته است، مطلب بالا استفاده مى شود. ۳ - دلبستگى شدید دنیامداران به اموال و دارایى، در هنگام انفاق و احسان به دیگران نمایان مى شود.* (و لم یرد إلاّ الحیوة

اموال باشد. ۴- بروز کینه هاى نهفته مردم، در صورت فرمان الهى به انفاق تمامى دارایى هاى خود (إن یسئلکموها ... و یخرج أضغنکم) ۵- طلب اموال مردم با تأکید و قدرت،

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

«10» پس او را به پيمودن دشوارترين راه خواهيم انداخت. «11» و چون هلاك شد، دارايى‌اش براى او كارساز نخواهد بود. شايد مراد از عطاى همراه با تقوا، اين باشد

‌در‌ صفات‌ الهيه‌ ‌که‌ ميفرمايد‌أن‌‌به‌ وَ اللّه‌ُ هُوَ الغَنِي‌ُّ بمعني‌ دارايي‌ ‌است‌ و اعظم‌ صفات‌ ثبوتيه‌ ‌است‌ و دلالت‌ دارد ‌بر‌ جميع‌ صفات‌ كمال‌

لشدید) ۳ - علاقه شدید به ثروت، مذموم است. (و إنّه لحبّ الخیر لشدید) ۴ - مال و دارایى، خیر است. (الخیر) ۵ - دشمنان دین، به دلیل علاقه وافر به مال، گرفتار بخل

کان المال قلیلا فلایاکل منه شیئاً ... . ۲۰- جواز بهره گیرى سرپرست یتیم از دارایى وى، در صورت نیاز ضرورى به آن (فلیاکل بالمعروف) امام صادق (ع) در مورد آیه

انسان بر بَرده، جایز و مشروع است. (ما ملکت أیمنکم) ۱۱ - بَردگان، جزئى از دارایى مالکان خویش اند. (هل لکم من ما ملکت أیمنکم من شرکاء فى ما رزقنکم فأنتم فیه

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

«10» پس او را به پيمودن دشوارترين راه خواهيم انداخت. «11» و چون هلاك شد، دارايى‌اش براى او كارساز نخواهد بود. شايد مراد از عطاى همراه با تقوا، اين باشد

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

۶ - ناسپاسى دشمنان دین، در برابر نعمت هاى خداوند و دلبستگى شدید آنها به دارایى خویش، نشان بى توجهى آنان به معاد (إنّ الإنسن لربّه لکنود ... أفلایعلم إذا

بیرون آورد، باید دید چه مقدار آب دریا را با آن برداشته است»؟! تفسیر آیات ۱ - دارایى ها و امکانات دنیوى، محدود و ناپایدار است. (فما أُوتیتم من شىء فمتع الحیوة

مصر (یقوم ألیس لى ملک مصر) ۲ - مباهات فرعون، به قلمرو قدرت و میزان مکنت و دارایى خویش (و نادى فرعون فى قومه قال یقوم ألیس لى ملک مصر... أفلاتبصرون) ۳ - پدید

تهي‌ دستي‌ و نداري‌ ‌است‌ و مستلزم‌ احتياج‌ ‌است‌ مقابل‌ غني‌ ‌که‌ بمعني‌ دارايي‌ ‌است‌ و مستلزم‌ بي‌ نيازي‌ ‌است‌ و لذا گفتيم‌ غني‌ ‌از‌ اعظم‌ صفات‌ ثبوتيّه‌

كمالات‌ ‌است‌ ذاتا و صفة و فعلا ‌که‌ قريب‌ المعني‌ ‌است‌ ‌با‌ غني‌ بمعني‌ دارايي‌ جميع‌ نعم‌ و تفضّلات‌ ‌از‌ جانب‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌هر‌ كمالي‌ دارد

زندگى خویش; ۲- جانشینى انسان ها و ملت ها به جاى یکدیگر و به ارث بردن تمامى دارایى ها و تمدن هاى پیشینیان. ۳- جانشنى انسان هاى حاضر از انسان هاى پیش از خلقت

فليستعذ من مضلات الفتن، سپس حضرت اين آيه را تلاوت كردند. «3» اگر باور كنيم كه دارايى و ثروت، ابزار آزمايش و فتنه است، از كمى مال رنج نخواهيم برد. زيرا امتحانش

«10» پس او را به پيمودن دشوارترين راه خواهيم انداخت. «11» و چون هلاك شد، دارايى‌اش براى او كارساز نخواهد بود. شايد مراد از عطاى همراه با تقوا، اين باشد

«10» پس او را به پيمودن دشوارترين راه خواهيم انداخت. «11» و چون هلاك شد، دارايى‌اش براى او كارساز نخواهد بود. شايد مراد از عطاى همراه با تقوا، اين باشد

عذاب الهى (إنّا بلونهم کما بلونا أصحب الجنّة) ۴ - آزمایش انسان ها درباره دارایى ها و امکاناتشان، سنّت الهى است. (إنّا بلونهم کما بلونا أصحب الجنّة) ۵ -

‌آنها‌ مهيّا ‌شده‌ كساني‌ هستند ‌که‌ انفاق‌ ميكنند چه‌ ‌در‌ سعه‌ و فراواني‌ و دارايي‌ و چه‌ ‌در‌ ضيق‌ و تنگدستي‌ و نداري‌ و كساني‌ هستند ‌که‌ خشم‌ ‌خود‌ ‌را‌

شيوه‌ى دعوت، تملّق ممنوع است. «وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ» 19- دارايى و سخاوت در كنار هم، ارزش است. «غَنِيٌّ كَرِيمٌ» 20- اولياى خدا بر اموال

خویش را در راه خدا انفاق مى کنند. (و ممّا رزقنهم ینفقون) ۱۰ - امکانات و دارایى هاى انسان، منشأ خدایى دارد. (و ممّا رزقنهم ینفقون) ۱۱ - توجه دادن به خدایى

افزايش وجود دارد. بركات، شامل بركت‌هاى مادّى و معنوى مى‌شود، مثل بركت در عمر، دارايى، علم، كتاب و .... «1». ترجمه الهى‌قمشه‌اى. جلد 3 - صفحه 123 سؤال: اگر ايمان

اسلام (إن الذین کفروا ینفقون امولهم لیصدوا) انفاق مال به معناى مصرف کردن دارایى و هزینه کردن آن است و مراد از «ینفقون»، به قرینه «سینفقونها»، که اخبار از

لازم است به ما داده شده است. تفسیر آیات ۱ - سلیمان، وارث مقام، امکانات و دارایى هاى داوود (و ورث سلیمن داود) با توجه به آیه قبل (ما داوود و سلیمان را به

همسران را اسکان دهید. ۳ - مسکن زنان مطلّقه از نظر کمیت و کیفیت، باید به مقدار دارایى و توانایى همسرانشان باشد; نه کمتر از آن. (أسکنوهنّ من حیث سکنتم من وجدکم)

توجه به این نکته ها، مطلب فوق قابل استناد به آیه است. ۷- تصرف در اموال و دارایى هاى یتیمان با رعایت مصالح آنان، مجاز و مشروع است. (و لاتقربوا مال الیتیم

حضرت فرموده است: شريف كسى است كه دارايى داشته باشد. پرسيدم: شخص صاحب نژاد (اصيل) چه كسى است؟ فرمود: كسى كه با دارايى خود يا ديگر امكاناتى كه دارد كارهاى

و يكي‌ معناي‌ حقيقي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ مقام‌ ‌خود‌ تحقيق‌ كرده‌ايم‌ بمعني‌ دارايي‌ جميع‌ كمالات‌ ‌که‌ اعظم‌ جميع‌ صفات‌ ذاتيه‌ ‌است‌ و شامل‌ تمام‌ ‌آنها‌

شمرده‌اند بنظر حقير ‌از‌ اعظم‌ صفات‌ ثبوتيّه‌ و بمعني‌ دارايي‌ و واجد بودن‌ ذات‌ حقتعالي‌ ‌است‌ ‌آن‌ دارايي‌ ‌که‌ محدود بحدّي‌ و منتهي‌ بنهايتي‌ نيست‌ «يوم»

نعمت هايى داده كه به ديگران نداده و يا به عبارتى، خيال مى كند كه اين قدرت و دارايى كه به او داده اند، هم إكرام و تنعيم حدوثى است و هم بقايى، و به همين جهت