نتایج جستجو

در برابر حق، تکبر و ادامه به ظلم و ستم و بیدادگری و کفر و پیروی از هوسهای سرکش سبب می‌شود که پرده‌ای بر حسّ تشخیص آنها بیفتد، که در واقع این حالت عکس العمل

شما حرام كرده است و هر كه [به خوردن اينها] ناچار شود در حالى كه نه ستمكار و سركش باشد و نه از حدّ گذرنده، گناهى بر او نيست، كه خدا آمرزگار و مهربان است. (آنچه

ازواجهم او ما ملکت ایمانهم فانهم غیر ملومین). بدون شک غریزه جنسی از غرائز سرکش انسان، و سر چشمه بسیاری از گناهان است تا آنجا که بعضی معتقدند در تمام پرونده‌های

‌اينکه‌ مشركين‌ ‌که‌ مثل‌ ‌آنها‌ گرفتار شوند. (آیه 45)- در این آیه این گروه سرکش را با بیانی مؤثر و گویا مورد تهدید قرار داده، چنین می‌گوید: «کسانی که قبل

یُؤْمِنُونَ). آیه فوق بیانگر این واقعیّت است که انسان بر اثر پیروی از هوسهای سرکش آن چنان از درگاه خدا رانده می‌شود و بر قلب او پرده‌ها می‌افتد که حقیقت کمتر

و توکل داد. چرا که خداوند به بندگان مخلصی که در میدان جهاد نفس بر هوسهای سرکش پیروز می‌شوند مواهبی از علوم و دانشها می‌بخشد که با هیچ مقیاس مادی قابل سنجش

فى الأرض ... و إن عدتم عدنا و جعلنا جهنّم للکفرین حصیرًا) ۱۲- فسادانگیزان سرکش، کافرند. (لتفسدنّ فى الأرض ... و إن عدتم عدنا و جعلنا جهنّم للکفرین حصیرًا)

تو فرستاده شده- تورات- ايمان دارند ننگريستى كه مى خواهند داورى به طاغوت- سركش- برند و حال آنكه فرمان يافته‌اند كه به آن كافر شوند؟ و شيطان مى‌خواهد كه

سرعت كنند و شتاب نمايند در رفتن به سرعتى كه به منع كسى باز نگردند مانند اسب سركش. حاصل آيه شريفه آنكه: منافقان اگر جائى مى‌دانستند كه به سبب پناه به آن از

مُوقِنُونَ). به راستی تعجب می‌کنی که آیا این افراد سر به زیر و نادم همان مغروران سرکش و چموش هستند که در دنیا در برابر هیچ حقیقتی سر فرود نمی‌آوردند. منظور از

نرمش در گفتار و در پیش گرفتن روش هاى ملاطفت آمیز در تبلیغ دین، حتى در مورد سرکش ترین مردم (فقولا له قولاً لیّنًا) ۸ - گفتار همراه با ملاطفت و مهر در تبلیغ،

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

پیشتر (از همه‌ی آنان) قوم نوح را، (که) بی‌گمان آنان ستمگرترین (ستمگران) و سرکش‌ترین (سرکشان) بودند و دروغ‌پردازان را فرو افکند. پس پوشاند بر آنان (از باران

القَوِي‌ُّ العَزِيزُ هود ‌آيه‌ 66. ] (آیه 14)- و در این آیه می‌گوید: این قوم سرکش اعتنائی به کلمات این پیامبر بزرگ و هشدارهای او نکردند «پس او را تکذیب و ناقه

مأیوس کرد، ولی یوسف که در این دور مبارزه در برابر آن زن عشوه‌گر و هوسهای سرکش نفس، پیروز شده بود احساس کرد که اگر بیش از این در آن لغزشگاه بماند خطرناک

اعلام می‌کند که اگر به زندگی حلال دنیا قناعت کنند و از لذات نامشروع و هوسهای سرکش و ظلم و ستم به دیگران بپرهیزند، خداوند لذاتی برتر و بالاتر در جهت مادی و

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

بنماز و زكوة ماداميكه باشم زنده‌ و گرداند مرا نيكوكار بمادرم و نگرداند مرا سركش فرمان نابردار و نازل شد سلامتى بر من در روز كه متولّد شدم و در روز كه ميميرم

زکات اموال خویش را می‌پردازد» (وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ). 5- منافقان فاسقند و سرکش، و خارج از تحت فرمان حق، اما مؤمنان «اطاعت فرمان خدا و پیامبر او می‌کنند»

داستانهای سایر پیامبران که در قرآن آمده معمولا بیان شرح مبارزاتشان با اقوام سرکش و طغیانگر است. اما در داستان یوسف، سخنی از این موضوع به میان نیامده است بلکه

نموده: مردى خدمت حضرت امير المؤمنين عليه السّلام عرض كرد: مرا دابّه‌اى است كه سركش شده، تمكين نمى‌نمايد. حضرت فرمود: بخوان در گوش راست او: وَ لَهُ أَسْلَمَ

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

كه دوستشان بدارد و دوستش بدارند. در برابر مؤمنان فروتنند و در برابر كافران سركش؛ در راه خدا جهاد مى‌كنند و از ملامت هيچ ملامتگرى نمى‌هراسند. اين فضل خداست

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

اشاره به نعمت آفرینش، نعمتهای دیگری را که در زمین قرار داده به این انسانهای سرکش یادآوری می‌کند: او کسی است که: «عمران و آبادی زمین را به شما سپرد و قدرت

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول مؤمن

باشد فورا از شما اعراض ميكنند و بآن جهت اقبال مينمايند و بشتاب مانند اسب سركش از دست شما فرار ميكنند. وَ يَحلِفُون‌َ بِاللّه‌ِ إِنَّهُم‌ لَمِنكُم‌ وَ ما

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

به يكديگر روى آورده در حالى كه به ملامت هم مى‌پرداختند. گفتند واى بر ماكه سركش بوديم. اميد است پروردگار ما بهتر از آن رابراى ما جايگزين كند، همانا ما به

به يكديگر روى آورده در حالى كه به ملامت هم مى‌پرداختند. گفتند واى بر ماكه سركش بوديم. اميد است پروردگار ما بهتر از آن رابراى ما جايگزين كند، همانا ما به

به يكديگر روى آورده در حالى كه به ملامت هم مى‌پرداختند. گفتند واى بر ماكه سركش بوديم. اميد است پروردگار ما بهتر از آن رابراى ما جايگزين كند، همانا ما به

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

بود و پر بركت بودن اراضى شام و بيت المقدّس قبلا بيان شد و از ديوان و عناصر سركش كسانى بودند كه خداوند آنها را مسخّر آنحضرت فرموده بود و براى او غوّاصى مينمودند

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

و آنها بعدل چون فتاحة بمعناى حكومة آمده است و خداوند اجابت فرمود و دشمنان سركش و متكبّر و معاند ايشان كه از قبول‌ جلد 3 صفحه 225 حقّ استنكاف و استكبار داشتند

معبود ديگرى پس بيافكنيد او را در عذاب سخت‌ گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى‌ گفت مخاصمه ننمائيد نزد

ايمان‌ ‌است‌ ‌که‌ بي‌ايمان‌ ‌از‌ دنيا مي‌رود. ] (آیه 7)- از آنجا که غریزه جنسی سرکش‌ترین غرائز انسان است و خویشتن داری در برابر آن نیاز به تقوا و پرهیزکاری فراوان

نيست تدريجى باشد. «فَإِذا هِيَ» (يعنى عصا ناگهان مار شد) 2- در برابر افراد سركش بايد كارى چشمگير وكوبنده انجام داد. «ثُعْبانٌ مُبِينٌ» جلد 6 - صفحه 310 3-

را و ثمود را پس باقى نگذارد و قوم نوح را پيشتر همانا آنها بودند ستمكارتر و سركش‌تر و سرزمين زير و زبر شده را سرنگون ساخت‌ پس فرا گرفت آنرا آنچه فرا گرفت‌

اعتقاد تفصيلى به حقايق دينى و بدنبال آن انجامعمل صالح مرتبه سوم : رام كردن نفس سركش و تسليم وجود انسان در برابر خدا مرتبه چهارم از اسلام : مرحله عبوديت و بندگى

انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير آنقوم سركش را بصيحه آسمانى و زلزله زمينى بتمامى و اين خانه‌هاى آنها است كه بى صاحب و

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

من است روى ندهد با يكديگر برويد نزد فرعون همانا او طاغى و ياغى و متكبر و سركش شده ولى با ملايمت و متانت و احترام صورى با او صحبت كنيد و اسمش را در حضورش

معبود ديگرى پس بيافكنيد او را در عذاب سخت‌ گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى‌ گفت مخاصمه ننمائيد نزد

معبود ديگرى پس بيافكنيد او را در عذاب سخت‌ گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى‌ گفت مخاصمه ننمائيد نزد

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير آنقوم سركش را بصيحه آسمانى و زلزله زمينى بتمامى و اين خانه‌هاى آنها است كه بى صاحب و

نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول مؤمن

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

من است روى ندهد با يكديگر برويد نزد فرعون همانا او طاغى و ياغى و متكبر و سركش شده ولى با ملايمت و متانت و احترام صورى با او صحبت كنيد و اسمش را در حضورش

خوب تندرو است و بعضى آنرا جمع جوديا جيّد دانسته‌اند و شيطان هر بد ذات خبيث سركش را گويند و بر جن و انس و ستور اطلاق ميشود مانند ديو در فارسى كه ظاهرا آنرا

بود و پر بركت بودن اراضى شام و بيت المقدّس قبلا بيان شد و از ديوان و عناصر سركش كسانى بودند كه خداوند آنها را مسخّر آنحضرت فرموده بود و براى او غوّاصى مينمودند

شاءَ أَنْشَرَهُ «22» كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ «23» مرگ بر اين انسان (سركش) كه چه ناسپاس است. (مگر خداوند) او را از چه چيز آفريده است. از نطفه‌اى ناچيز

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

اعتقاد تفصيلى به حقايق دينى و بدنبال آن انجامعمل صالح مرتبه سوم : رام كردن نفس سركش و تسليم وجود انسان در برابر خدا مرتبه چهارم از اسلام : مرحله عبوديت و بندگى

انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير آنقوم سركش را بصيحه آسمانى و زلزله زمينى بتمامى و اين خانه‌هاى آنها است كه بى صاحب و

از هر كه باشد كه چنين شخصى را سلم و منقاد و منصف گويند و مقابل آنرا حرب و سركش و متعصب خوانند و او كسى است كه بزودى زير بار حق نميرود و چنين شخصى تابع گامهاى

بود و پر بركت بودن اراضى شام و بيت المقدّس قبلا بيان شد و از ديوان و عناصر سركش كسانى بودند كه خداوند آنها را مسخّر آنحضرت فرموده بود و براى او غوّاصى مينمودند

يا ديوانه‌اى است‌ آيا سفارش كرده‌اند يكديگر را بآن نشايد بلكه آنها گروهى سركش و نافرمانند پس روى گردان از آنها پس نيستى تو ملامت شده و پند ده‌ و يادآورى

بندگانش را اى بندگان من پس بترسيد از من‌ و آنانكه كناره كردند از هر بسيار سركش كه بپرستند او را و بازگشتند بسوى خدا مرايشان را است مژده پس مژده ده بندگان

قالَ مُتْرَفُوها: مگر آنكه گفتند توانگران و متنعمان كه كثرت نعمت، ايشان را سركش و به جهت مشغولى به شهوات و ملاهى از مشاق دين خود را كنار و از تفكر و تأمل

و آنها بعدل چون فتاحة بمعناى حكومة آمده است و خداوند اجابت فرمود و دشمنان سركش و متكبّر و معاند ايشان كه از قبول‌ جلد 3 صفحه 225 حقّ استنكاف و استكبار داشتند

اينها اهالى بلادى كه معذّب و هلاك نموديم آنها را در دنيا آيا اينها كه از آنها سركش‌ترند بعد از ظهور معجزه‌اى بدلخواه خودشان ايمان ميآورند نه چنين است اگر منصف

بندگانش را اى بندگان من پس بترسيد از من‌ و آنانكه كناره كردند از هر بسيار سركش كه بپرستند او را و بازگشتند بسوى خدا مرايشان را است مژده پس مژده ده بندگان

من است روى ندهد با يكديگر برويد نزد فرعون همانا او طاغى و ياغى و متكبر و سركش شده ولى با ملايمت و متانت و احترام صورى با او صحبت كنيد و اسمش را در حضورش

و آنها بعدل چون فتاحة بمعناى حكومة آمده است و خداوند اجابت فرمود و دشمنان سركش و متكبّر و معاند ايشان كه از قبول‌ جلد 3 صفحه 225 حقّ استنكاف و استكبار داشتند

ثابت کند که او همچون حیوان در بند اصطبل و علف نیست، او می‌تواند زمام نفس سرکش را به دست گیرد، و بر هوسها و شهوات خود مسلط گردد. ج1، ص163 در حقیقت بزرگترین

و آنها بعدل چون فتاحة بمعناى حكومة آمده است و خداوند اجابت فرمود و دشمنان سركش و متكبّر و معاند ايشان كه از قبول‌ جلد 3 صفحه 225 حقّ استنكاف و استكبار داشتند

بعضى از مردم كسى است كه مجادله ميكند در خدا بدون دانش و پيروى ميكند هر شيطان سركش را نوشته شده است بر او كه كسيكه زير فرمان او رود پس همانا او گمراه كند او

تاريكى. بعد از آن خاتمه امرشان را فرمايد: أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ: آن گروه سركش نافرمان، ملازم آتش جهنمند. هُمْ فِيها خالِدُونَ‌: ايشان در آن آتش دائم و

نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول مؤمن

دست راست تو. عرض كرد: عصاى من. خطاب شد بيانداز؛ انداخت آن را، پس مارى شد سركش. موسى ترسيد و برگرديد، پس خطاب شد: بگير آن را و نترس، بدرستى كه تو از آمنين

بندگانش را اى بندگان من پس بترسيد از من‌ و آنانكه كناره كردند از هر بسيار سركش كه بپرستند او را و بازگشتند بسوى خدا مرايشان را است مژده پس مژده ده بندگان

انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير آنقوم سركش را بصيحه آسمانى و زلزله زمينى بتمامى و اين خانه‌هاى آنها است كه بى صاحب و

نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول مؤمن

بود و پر بركت بودن اراضى شام و بيت المقدّس قبلا بيان شد و از ديوان و عناصر سركش كسانى بودند كه خداوند آنها را مسخّر آنحضرت فرموده بود و براى او غوّاصى مينمودند

غصص در كالبد بدن شعله وزيده، و اعضاء و جوارح به حرارت آن پزيده، توسن نفس سركش دركش واكش كه آخر فكرى و از زندگانى بهرى و از لذايذ حظى، ناگاه تازيانه عقل

(43) اسْتِكْباراً فِي الْأَرْضِ‌: در حالتى كه استكبار كننده بودند در زمين و سركش از اطاعت پادشاهى، وَ مَكْرَ السَّيِّئِ‌: و بيفزود ايشان را مكر كردن مكر بدى

توحيد نشدند بگو حجت بر شما تمام شد پس اقرار كنيد كه ما منقاديم نسبت بحق و شما سركش و متمرد و گفته‌اند اين آيه را پيغمبر در نامه‌هائيكه بسلاطين مهم دنيا نوشت

اعتقاد تفصيلى به حقايق دينى و بدنبال آن انجامعمل صالح مرتبه سوم : رام كردن نفس سركش و تسليم وجود انسان در برابر خدا مرتبه چهارم از اسلام : مرحله عبوديت و بندگى

افتاد. قابل توجه اينكه : قرآن عامل نابودى اين قوم سركش را عذابى سركش ‍ مى شمرد «الطاغية » و اين عذاب سركش در سوره اعراف آيه ۷۸ به عنوان «رجفة » (زلزله ) ذكر

نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول مؤمن

كرده‌ لكن‌ تمام‌ ‌اينکه‌ آيات‌ و اخبار دنيايي‌ ‌است‌ ‌که‌ انسان‌ ‌را‌ طاقي‌ و سركش‌ كند و ‌از‌ فيوضات‌ آخرت‌ محروم‌ نمايد و لطمه‌ بدين‌ زند و بجهنّم‌ گرفتار

بمثاوى خدودهم و مصارع جنوبهم. يعنى: پس عبرت بگيريد به آنچه رسيد به امتهاى سركش پيش از شما از عذاب الهى و صولات كبريائى و وقايع سبحانى و عقوبات قهارى، و

من است روى ندهد با يكديگر برويد نزد فرعون همانا او طاغى و ياغى و متكبر و سركش شده ولى با ملايمت و متانت و احترام صورى با او صحبت كنيد و اسمش را در حضورش

نزد او آمد و به او گفت: راستى تو سه سال است كه خدا را با زبانى هرزه و دلى سركش و ناپرهيزگار و نيّتى نادرست مى‏خوانى، بايد از هرزه دارائى خود ببرى و دلت