نتایج جستجو

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

منكر حق بودن آن شده‌اند پس نبايد پيغمبر اكرم و اهل ايمان بقرآن نظر بدوران تجارت و گردش چند روزه آنها در بلاد و شهرها داشته باشند و بايد بدانند كه خدا بزودى

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

وَ فَضْلٍ‌: و زيادتى قرب نزد خدا و رسول، يا افزونى در ربح تجارت كه وقتى به بدر آمدند، موسم تجارت بود، با اهل بوادى و كاروان معامله نمودند و فايده بسيار بردند

شما] از پشم ها و کرک ها و موهای آنها تا زمانی معین، وسایل زندگی و کالای تجارت پدید آورد. خدا خانه‌هايتان را جاى آرامشتان قرار داد و از پوست چهارپايان برايتان

شعیب(ع) ۹; اصلاح گرى شعیب(ع) ۲۰، ۲۱; ایمان شعیب(ع) ۱۶; بینات شعیب(ع) ۱; تجارت شعیب(ع) ۱۹; تعالیم شعیب(ع) ۱۶; توحید شعیب(ع) ۲۵; ثروتمندى شعیب(ع) ۱۴; دلایل

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

منكر حق بودن آن شده‌اند پس نبايد پيغمبر اكرم و اهل ايمان بقرآن نظر بدوران تجارت و گردش چند روزه آنها در بلاد و شهرها داشته باشند و بايد بدانند كه خدا بزودى

چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر جهت بى‌نياز نبيند

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ‌: و تا بجوئيد و طلب كنيد در تجارت دريا از روزى كه خداى تعالى به محض فضل عطا فرمايد در تجارت دريا. يا طلب روزى كنيد به باران در آنچه زراعت

ندارد، چرا که همچون افراد عادی نیاز به تغذیه دارد، و در بازارها برای کسب و تجارت و خرید نیازمندیهای خود رفت و آمد می‌کند). چرا لااقل فرشته‌ای به سوی او فرستاده

چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر جهت بى‌نياز نبيند

چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر جهت بى‌نياز نبيند

(۱) از طریق سفیان از عاصم او از ابن رزین روایت کند که دو نفر با هم شریک در تجارت بودند. یکى از آن دو به طرف شام می‌رفت و دیگرى در مکه می‌ماند. وقتى که پیامبر

شنيديم مثل اين را از مردمان روزگار. اين كلام به جهت آن بود كه نضر بن حرث به تجارت به بلاد فارس آمده بود. قصه رستم و اسفنديار و غير آن از ملوك عجم خريده و معرب

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

مولى عمرو بن العاص به مدينه وارد شد در حالتى كه تجارت با شام مي‌نمود. با اين دو نفر مسيحى به عزم تجارت كردن بيرون رفت تا اين كه در بين راه ابن ابى‌مارية

از فضل الهى به سوارى در كشتيها بر روى آب در آنچه صلاح دنياى شما باشد از تجارت و آنچه صلاح دين شما باشد از جهاد و غير آن. إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحِيماً:

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

منكر حق بودن آن شده‌اند پس نبايد پيغمبر اكرم و اهل ايمان بقرآن نظر بدوران تجارت و گردش چند روزه آنها در بلاد و شهرها داشته باشند و بايد بدانند كه خدا بزودى

و يك واقعه بوده به انفضّوا اليها كه مشتمل بر ضمير مفرد مؤنّث و مناسب با تجارت است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو

شتر ماده‌ای و کنیزکی بود (نگا: جزء عمّ شیخ محمّد عبده). خدا او را با سود تجارت، و ثروت خدیجه، و غنائم جنگی دارا و بی‌نیاز کرد. آیات گذشته، بیانگر الطاف

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

حق و ابطال باطل را دوست نمی‌دارند. شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

و يك واقعه بوده به انفضّوا اليها كه مشتمل بر ضمير مفرد مؤنّث و مناسب با تجارت است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

اموال است، يعنى اموال آنها را مكان رزق و كسوت ايشان گردانيد. به اين وجه: تجارت نمائيد به آن، و از نفع آنچه محتاجند، مهيا شود كه از اصل مال صرف ننمائيد تا

است. «یُسَاقُونَ»: رانده می‌شوند. شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

بنى‌قریظه و بنى‌النّضیر و بنى‌قینقاع نظر داشتند زیرا آنان داراى مواشى فراوان و تجارت کلان بودند و چنین اموالى در دل‌هاى ما به آرزو افتاده بود و خداوند با این

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

قَالُوا يَا مُوسَى‌ إِنَّا لَنْ‌... (۱) شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

اللّهمّ سلّط علیه کلبک، اسد الغاضرة، پس از این نفرین مسافرتى به شام براى تجارت جهت عتبة پیش آمد. وقتى که به غاضرة رسید، نفرین رسول خدا صلی الله علیه و آله

أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي‌: و هر آينه آمدند، يعنى گذشتند قريش وقت تجارت به شام بر شهرى كه، أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ: بارانيده شد باران بد، يعنى

منع فرمود از آنكه آذوقه بآن جا حمل شود و از ترس مسلمانان جرئت مسافرت براى تجارت نداشتند و از گرسنگى مردار و خون ميخوردند و قمّى ره فرموده اينها قومى بودند

ساختن آن در دريا جهت انتفاع بندگان از قطع مسافت بسيار در زمان اندك و وقوع تجارت و معاملات، و اين از نعمتهاى عظيم است. يا منشئات به معنى مبتدات، يعنى كشتيهايى

از سگهاى خود تا او را بخورد. مدتى برنيامد كه او با جمعى از كفار قريش به تجارت مى‌رفت، در راه به منزلى فرود آمدند، و آنجا دير راهبى بود. آواز داد كه اين

اللَّهِ» شراب و قمار نيز مانع ياد خداست. «يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ» «2» تجارت و داد و ستد نيز مى‌تواند از موانع باشد. لذا قرآن از كسانى‌كه داد و ستد، آنان

الدَّابِر) کنایه از ریشه‌کن کردن است. شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

feed the unfortunate poor. ترتیل: ترجمه: «مَنَافِعَ»: مراد سود مادی همچون تجارت و بازرگانی، و سود معنوی همچون عبادت و عفو و مغفرت است. «أَیَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ»:

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

منع فرمود از آنكه آذوقه بآن جا حمل شود و از ترس مسلمانان جرئت مسافرت براى تجارت نداشتند و از گرسنگى مردار و خون ميخوردند و قمّى ره فرموده اينها قومى بودند

معرفت اوست جلّ و علا. وجه اين كه در (رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع ) الهاء تجارت و بيع هر دو نفى شده است. وجه مقابله بين ذكر خدا و اقامه نماز در آيه شريفه

ماندنتان و از پشمهاى آنها و كركهاى آنها و مويهاى آنها فرش و لباس و مايه تجارت تا زمان معيّنى‌ و خدا قرار داد براى شما از آنچه آفريد سايبانهائى و قرار داد

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام موسى كاظم (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

۵ بخش : - عنوان : حدیث امام على (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

۵ بخش : - عنوان : حدیث امام على (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

۵ بخش : - عنوان : حدیث امام على (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

شعیب از پدرش و او نیز از پدرش چنین روایت کنند که مردى بنام مزید که کار وى تجارت از شهر انبار به مکه بود در صدد شد با زنى بنام عناق که در مکه بود، ازدواج

چون با كفر و نفاق عملى قبول نميشود پس سرمايه عمر را از دست دادند و از اين تجارت جز خسارت نبردند و شما هم نخواهيد برد آيا بمنافقان و كفار نرسيده است اخبار

كاميابى است، ولى در نگاه مؤمنان؛ كلاس خداشناسى و همه چيز آن آيات الهى و بازار تجارت عمل صالح و مزرعه آخرت و كسب فضيلت است. آفرينش الهى بر اساس لهو و لعب نيست،

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

فعلا آمده‌اند مدين‌ و قافله‌ ‌که‌ ‌با‌ ‌ما بودند ‌که‌ ‌براي‌ خريد طعام‌ و تجارت‌ آمدند مصر و فعلا مراجعت‌ كردند ‌از‌ همسايگان‌ و ساير اهل‌ قافله‌ و محققا

‌است‌ و ‌از‌ دست‌ دادن‌ سرمايه‌ چنانچه‌ گفتند ‌که‌ انسان‌ تاجر و عمر سرمايه‌ تجارت‌ و اعضاء و جوارح‌ سبعه‌ كارمندان‌ تجارتخانه‌: چشم‌، گوش‌، زبان‌، دست‌، پا،

متأهّل، فقير و غنى، پياده و سواره، كم عائله و عيالمند، گرفتار و غيرگرفتار، تجارت و زراعت. امام صادق عليه السلام فرمود: مراد از «خِفاف» و «ثِقال»، پير و جوان

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

مِن‌ دُونِه‌ِ ‌از‌ ‌غير‌ خداي‌ متعال‌. قُل‌ إِن‌َّ الخاسِرِين‌َ خسران‌ ‌در‌ تجارت‌ اينست‌ ‌که‌ علاوه‌ ‌از‌ اينكه‌ استفاده‌ نكرده‌ و سرمايه‌ ‌را‌ ‌هم‌ ‌از‌

منافقين در هر جامعه ۳ وسعت معنى نفاق ۴ كارشكنى هاى منافقان ۵ فريب دادن وجدان ۶ تجارت پر زيان «15» اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

ساختند تا توجّه مردمان جزیرةالعرب را بدان جلب کنند و آنجا را مرکز عبادت و تجارت نمایند، ولیکن مکّه همچنان کانون پرستش ماند. در سرزمین، «مغمس» نزدیک مکّه

است، مى‌خواهم آن را در راه خدا انفاق كنم. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: تجارت خوبى است، آفرين بر تو، ولى پيشنهاد من آن است كه اين باغ را به فقراى فاميل

ضايع و ويران گشته و كفار مكه آن را مشاهده مى‌كنند در زمان مرور به آن وقت تجارت، زيرا ديار عاد در احقاف موضعى است ميان يمن و شام، و ديار ثمود به وادى قرى،

بنى كنانه كه سالى هشت روز بازار در آنجا تشكيل ميشد و مردم از اطراف براى تجارت آنجا ميآمدند پيغمبر (ص) هم قبول فرمود چون موعد مقرر رسيد ابو سفيان از مكه

جريان تجارت قرار گيرد، كه در اين صورت زكات به آن تعلّق ميگيرد، و سود تجارت از آن يتيم، و ضمانت مال بر عهده تاجر است. و در روايتى آمده است كه سود تجارت ميان

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

(برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته می‌شوند، روزی که روشن می‌شود چه کسانی در تجارت خود در عالم دنیا گرفتار غبن و خسارت و پشیمانی شده‌اند؟ به این ترتیب یکی دیگر

‌براي‌ پيدايش‌ علم‌ و دانش‌ و تدبير امور و صنعت‌ و معاشرت‌ و مراوده‌ و كسب‌ و تجارت‌ و ساير امور زندگاني‌ ‌که‌ ‌اگر‌ روز نبود تمام‌ امور مختل‌ ميشد و ‌اگر‌ شب‌

السّلام فرمود: آن كس كه وديعه را به او سپرده‏اند و نيز آن كس كه مالى براى تجارت نزد او نهاده‏اند امين هستند و ضمان ندارند. (يعنى در صورت عدم تقصير و تعدّى)

دچار و گرفتار مينمايد تا محكم و استوار و شجاع و دلدار شود و گاهى زيانى در تجارت يا فلاحت براى او روى ميدهد كه از بى‌اعتبارى دنيا اعتبار گيرد و گاهى مصيبت

علم‌ بدقايق‌ و رموز كارها چنان‌ ‌که‌ ‌در‌ اصطلاح‌ گوئيم‌ فلان‌ كس‌ ‌در‌ تجارت‌ ‌ يا ‌ زراعت‌ و ‌ يا ‌ سياست‌ مثلا بصير ‌است‌ ‌يعني‌ بمصالح‌ و مفاسد ‌اينکه‌

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

منع فرمود از آنكه آذوقه بآن جا حمل شود و از ترس مسلمانان جرئت مسافرت براى تجارت نداشتند و از گرسنگى مردار و خون ميخوردند و قمّى ره فرموده اينها قومى بودند

با خود زاد و توشه برگیرند و نیز به آنان اجازه داده شد که سوار شوند و به تجارت نیز بپردازند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۳۷ سوره حج

فرصت‌ها استفاده كنيد. مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ‌ ... 8- اگر دنبال تجارت هستيد در دنيا با خدا معامله كنيد، زيرا كه در قيامت هيچ داد و ستدى نيست. «يَوْمٌ

السّلام پرسيد: علّت تحريم ربا چيست؟ حضرت فرمود: اگر ربا حلال ميبود مردم تجارت و كسب را ترك مى‏كردند و در پى توليد ما يحتاج زندگى خود نمى‏رفتند پس خداوند

در مفردات در معناى بضاعت گفته : قطعه اى وافر و بسيار از مال است كه براى تجارت در نظر گرفته شده باشد، گفته مى شود: «ابضع بضاعه و ابت ضعها» و خداوند فرموده :

صفحه 201 (قسم‌ دوم‌) آنكه‌ مرتكب‌ شود و نادم‌ نگردد ‌اينکه‌ عمل‌ كسب‌ و تجارت‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌که‌ جز خسران‌ و زيان‌ ‌بر‌ ‌او‌ چيزي‌ ندارد ‌هم‌ ‌در‌ دنيا نكباتش‌

ورشكست‌ شدن‌ و كلّي‌ مديون‌ ديگران‌ شدن‌، سرمايه‌ اينها عمر دنيا ‌بود‌، تجارت‌ ‌آنها‌ اعمال‌ عبادي‌ و تحصيل‌ اخلاق‌ و تكميل‌ عقائد، اعضاء تجارتخانه‌ اعضاء

‌است‌. ‌از‌ حبوبات‌ و فواكه‌ و ادويه‌ و البسه‌ و ديگر معادن‌ ‌است‌ ‌براي‌ تجارت‌ و عمارت‌ و معاشرت‌ و ديگر حيوانات‌ ‌از‌ ‌براي‌ أكل‌ و ركوب‌ و ‌غير‌ اينها

خُسْراناً مُبِيناً: پس بتحقيق زيان و ضرر كند، زيانى روشن، چه سرمايه عمر و ربح تجارت اخرويه از دست داده، بى‌بهره ماند از درك سعادت ابديه به ترك اعمال حسنه، و

ماندنتان و از پشمهاى آنها و كركهاى آنها و مويهاى آنها فرش و لباس و مايه تجارت تا زمان معيّنى‌ و خدا قرار داد براى شما از آنچه آفريد سايبانهائى و قرار داد

إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌: مگر به وجهى نيكوتر كه حفظ آن باشد، يا تجارت كنند تا نفع يتيم شود. حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ‌: و تا آنكه برسد يتيم به

الَّذِينَ ظَلَمُوا ... بِما كانُوا يَفْسُقُونَ‌ «6» 7. در مورد كسانى كه خانه، تجارت، فاميل و مادّيات را بر جهاد در راه خدا ترجيح مى‌دهند: إِنْ كانَ آباؤُكُمْ‌