نتایج جستجو

راغب گويد: «اَلنَّهْرُمَجْرَى الْماءِ الْفائِضِ» در قاموس گويد «اَلنَّهْرُ مَجْرَى الْماءِ». ولى در مصباح و اقرب الموارد آن را آب جارى وسيع گفته و اطلاق آن

راغب گويد: «اَلنَّهْرُمَجْرَى الْماءِ الْفائِضِ» در قاموس گويد «اَلنَّهْرُ مَجْرَى الْماءِ». ولى در مصباح و اقرب الموارد آن را آب جارى وسيع گفته و اطلاق آن

كنند. ه: [تكوير:16]. اين آيه در «خنس» خواهد آمد انشاءاللّه . و: [هود:41] مجرى و مرسى مصدر ميمى اند از لازم و متعدى (صحاح) ظاهراً در آيه معناى لازم مراد

كرديم مبنى بر اين بود كه گفتار، گفتار نوح (عليه السلام ) باشد و نيز دو كلمه «مجرى » و «مرسا» مصدر ميمى باشند، ولى بسيارى از مفسرين چه بسا احتمال داده باشند

كُلُّ مَا دَخَلَ اَلْقَفِيزَ فَهُوَ يَجْرِي مَجْرَى اَلْحِنْطَةِ وَ اَلشَّعِيرِ وَ اَلتَّمْرِ وَ اَلزَّبِيبِ قَالَ فَأَخْبِرْنِي جُعِلْتُ فِدَاكَ هَلْ

كَتَبْتُ إِلَى‏ اَلرَّجُلِ ع‏ هَلْ يَجْرِي دَمُ اَلْبَقِّ مَجْرَى دَمِ اَلْبَرَاغِيثِ وَ هَلْ يَجُوزُ لِأَحَدٍ أَنْ يَقِيسَ بِدَمِ اَلْبَقِّ عَلَى اَلْبَرَاغِيثِ

مِنْهُمْ مَنْ يَزُورُ فِي كُلِّ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ قَالَ ثُمَّ رَأَيْتُ فِي مَجْرَى كَلاَمِهِ أَنَّهُ يَقُولُ أَدْنَاهُمْ مَنْزِلَةً يَزُورُ كُلَ‏ جُمْعَةٍ

ع‏ عَنِ اَلْبِئْرِ يَكُونُ إِلَى جَنْبِهَا اَلْكَنِيفُ فَقَالَ لِي إِنَّ مَجْرَى اَلْعُيُونِ كُلِّهَا مَعَ مَهَبِّ اَلشَّمَالِ فَإِذَا كَانَتِ اَلْبِئْرُ

پادشاهى به جهت فرستادن ايلچى به اطراف جمعى را نامزد خدمت خود مى‌كند تا معاون و مجرى حكم او باشند، پس چگونه خداى تعالى مرد فقير و بى‌يار و مددكار به رسالت فرستند

وَ مَسَانُّ اَلطَّرِيقِ‏ وَ قُرَى اَلنَّمْلِ وَ مَعَاطِنُ اَلْإِبِلِ وَ مَجْرَى اَلْمَاءِ وَ اَلسَّبَخَةُ وَ اَلثَّلْجُ‏

متروك داشتند احكام آنرا و گفتند بدرد امروز نمى‌خورد و نميشود در اين زمان مجرى گردد يا در تفسير آن باهل بيت كه قرين قرآن ميباشند رجوع ننمودند و بمخالفان

متروك داشتند احكام آنرا و گفتند بدرد امروز نمى‌خورد و نميشود در اين زمان مجرى گردد يا در تفسير آن باهل بيت كه قرين قرآن ميباشند رجوع ننمودند و بمخالفان

متروك داشتند احكام آنرا و گفتند بدرد امروز نمى‌خورد و نميشود در اين زمان مجرى گردد يا در تفسير آن باهل بيت كه قرين قرآن ميباشند رجوع ننمودند و بمخالفان

این دادگاه عجیب درونی شباهت عجیبی به دادگاه رستاخیز دارد: 1- قاضی و شاهد و مجری حکم در حقیقت در اینجا یکی است همانطور که در قیامت چنین است: «خداوندا! تو

متروك داشتند احكام آنرا و گفتند بدرد امروز نمى‌خورد و نميشود در اين زمان مجرى گردد يا در تفسير آن باهل بيت كه قرين قرآن ميباشند رجوع ننمودند و بمخالفان

نسیًّا) از جمله شرایط ضرورى در کار مدیریت دقیق و مستحکم، راه نداشتن فراموشى در مجرى و ناظر است. در این آیه نیز از زبان ملائکه، برنامه کامل نظارت الهى بر تمام

خداوند رحمان، فقط برای اجرای فرمان اوست، آنها در این جهان نیز «مدبرات امر» و مجری فرمانهای او هستند، و در عالم آخرت این امر آشکارتر و واضحتر و گسترده‌تر خواهد

موضع فرد، چه حكومت. أَمَّا مَنْ ظَلَمَ‌ ... أَمَّا مَنْ آمَنَ‌ 7- ذوالقرنين، مجرى دستورهاى الهى بود. در آيه‌ى قبل به او سفارش برخورد نيكو شد: «تَتَّخِذَ فِيهِمْ

است. ۱۱- تحقّق آموزه هاى دین و عینیت یافتن آنها در میان مردم، نیازمند به مجرى اى کاردان و رهبرى شایسته است. (کتب أنزلنه إلیک لتخرج الناس من الظلمت إلى

به جهت قيام به مصالح بندگان و اجراى احكام الهيه درخواست نمود تا بدين وسيله مجرى دارد؛ چنانچه در علل از حضرت صادق عليه السّلام مروى است كه: و انّما طلب الولاية

‌باشد‌ و دونه‌ خرط القتاد و آنهم‌ نزد حاكم‌ شرع‌ ‌باشد‌ و ‌پس‌ ‌از‌ ثبوت‌ مجري‌ حد بايد حاكم‌ شرع‌ ‌باشد‌ و حدود ‌هم‌ مختلف‌ ‌است‌ و ‌در‌ عبيد و اماء نصف‌

۹ - تحقق آموزه هاى دین و عینیت یافتن تعالیم قرآن در میان مردم، نیازمند به مجرى اى کاردان و رهبرى شایسته است. (لیخرج الذین ءامنوا و عملوا الصلحت من الظلمت

اَلْفَلَكِ بِقُدْرَتِهِ‏ وَ إِنْشَاءِ اَلسَّحَابِ‏ وَ تَصْرِيفِ اَلرِّيَاحَ‏ وَ مَجْرَى اَلشَّمْسِ وَ اَلْقَمَرِ وَ اَلنُّجُومِ‏ وَ غَيْرِ ذَلِكَ مِنَ اَلْآيَاتِ

اَلشَّعِيرُ بِالْحِنْطَةِ إِلاَّ وَاحِداً بِوَاحِدٍ وَ قَالَ اَلْكَيْلُ يَجْرِي مَجْرًى وَاحِداً وَ يُكْرَهُ قَفِيزُ لَوْزٍ بِقَفِيزَيْنِ وَ قَفِيزُ تَمْرٍ بِقَفِيزَيْنِ

- مجهول و مبهم مانده بود، این بود که متوجه نشد خود بنیامین و یوسف طرّاح و مجرى آن نقشه بودند. ۷- نفس آدمى بر آراستن کارهاى زشت و ناروا و واداشتن او به ارتکاب

جحود در آيات و شواهد، تدبر و تعقل ننمايد، و عقل را فرمانفرما و حكم او را مجرى ندارد، هر آينه در وادى ضلالت و غوايت افتاده، به هلاكت ابديه گرفتار گردد.

خداوند، مأمور است که این عمل را انجام دهد. ۷ - عوامل طبیعى، تحت حاکمیت خدا و مجرى فرامین اویند. (فلیلقه الیمّ بالساحل) ۸ - مادر موسى(ع)، پیش از افکندن او به

در آیه شریفه، فعل «یخربون» به خود یهود بنى نضیر نسبت داده شده است و مؤمنان مجرى تخریب معرفى شده اند. از این مطلب، استفاده مى شود که اقدام مؤمنان به تخریب

آسمان هاست، نام تو متقدّس باد، و فرمانت نافذ، و مشيّتت در زمين مجرى، همان طور كه در آسمان مجرى است، نان ما كفاف ماست، امروز ما را بده و ديگر هيچ، و گناه ما

امام بعد از شما، پس از خودم در آن وقف حقّى منظور شده بود، و من آن را از اين مجرى زايل ساختم، پس امام (عليه السّلام) فرمود: تو بحلّ هستى و دست تو در فعاليّتت

حِسابٍ فرمود: به سليمان سلطنت عظيمى داده شد، سپس اين آيه در باره رسول خدا (ص) مجرى شد، او حق داشت هر چه را خواهد به هر كس بدهد و از هر كس بخواهد دريغ دارد،

اَلثَّانِيَةِ يَا سَالِخَ اَلنَّهَارِ مِنَ اَللَّيْلِ فَإِذَا نَحْنُ مُظْلِمُونَ وَ مُجْرِيَ اَلشَّمْسِ‏ لِمُسْتَقَرٍّ لَهََا بِتَقْدِيرِكَ يَا عَزِيزُ يَا عَلِيمُ

انه قال : امام صادق (ع) فرمود: خدا خود فرازى كرده است از اينكه هر چيزى را مجرى كند جز بوسيله اسباب، و براى هر چيز سببى ساخته و براى هر سببى گشايشى و براى

را آفريد و آنان را گواه آفرينش همه چيز ساخت و فرمانبرى آنان را بر همه چيز مجرى نمود و امورشان را بدانها واگذاشت، پس آنانند كه حلال كنند هر چه را خواهند

شده؟ فرمود: در باره امر خلافت نازل شده و اين آيه در اولاد حسين (ع) بعد از او مجرى گرديده و ما اولى‏ به امر خلافت و به جانشينى رسول خدائيم از ساير مؤمنين و

فرمود: همه اينها درست است ولى خودش اختيار كرد كه در آن شب تقديرات خدا عز و جل مجرى شود. حسن بن جهم گويد: بحضرت رضا عليه السلام عرضكردم: همانا امير المؤمنين

جز گمان‌ خوب‌ برده‌ ميشود! فرمود 2» «ان‌ّ الشيطان‌ يجري‌ ‌من‌ ‌إبن‌ آدم‌ مجري‌ الدم‌ فخشيت‌ ‌ان‌ يدخل‌ عليك‌»« (شيطان‌ نسبت‌ باولاد آدم‌ مانند خون‌ ‌در‌

به راستى در كتاب خدا آياتى است كه هر چه به وسيله آن خواسته شود به اذن خدا مجرى گردد و با آنچه كه خدا بدان اجازه داد و در كتب گذشتگان ثبت شده و خدا همه را

معلوم است همانطور كه واضع و مقنن اين شريعت آسمانى خداى سبحان است ، همچنين مجرى آن - البته از نظر ثواب و عقاب كه موطنش قيامت و محل بازگشت به سوى خداست -

كنم، منم خداوند مالك توانا. من حق دارم همه آنچه را مقدر كرده‏ام، طبق تدبيرم مجرى سازم، و حق دارم آنچه را خواهم بنحوى كه خواهم، تغيير دهم و بعضى از آنچه را

مردم خدا عز و جل را نافرمانى نكنند در زمين او و حدود و مقرراتش بر همه خلقش مجرى شود و خدا حق را به اهلش برگرداند و آشكار شود تا آن كه هيچ حقى از ترس خلقى

جهان پوچ و بى هدف است با اين طرز جهان بينى چگونه مى توانند در حكومتهاى خود مجرى حق و عدالت باشند؟! تنها حكومتى مى تواند حق و عدالت را اجراء كند كه از جهان

خامسا ممكن است مجرم بعد از اجراى حد به ساختن شايعات و اتهاماتى در مورد قاضى و مجرى حد بپردازد كه حضور جمعيت موضع او را روشن ساخته و جلو فعاليتهاى تخريبى او

معنى «مجموعه جهان هستى » است كه عرش حكومت خدا است ، و به وسيله فرشتگان كه مجرى فرمان خدا هستند تدبير مى شود. و جالب اينكه در روايتى آمده است كه «حاملان

شود، و يا اگر قاضى تحت تاءثير اينگونه عوامل قرار نگرفت ، پارتى و شفيع نزد مجرى حكم برود، و او را از اجراء حكم باز بدارد، و يا در صورتيكه احتياج حاكم بپول

اين تهيدستان بينوا نعمت داد ؟ » . آرى سنن اجتماعى كه در بين مردم معمول و مجرى مى شود ارزشش به قدر ارزش صاحبان آن سنت است ، و بر حسب اختلافى كه صاحبان اين