نتایج جستجو

حفظ آن از نظر غير و حرمت نظر زن بعورت زن و وجوب حفظ آن از نظر غير و آنكه هر چه در قرآن از حفظ فرج است از زنا است جز اين آيه كه از نظر است و از امام باقر

استفاده از زینت ۴; استفاده از زینت هاى دریایى ۳; زینت هاى دریایى ۸ شکر: اهمیت شکر نعمت ۱۳; تشویق به شکر نعمت ۱۰; زمینه شکر ۱۲ طبیعت: استفاده از طبیعت ۴

لباس تقوى خوف از خدا است و قمى ره فرموده لباس تقوى رخت سفيد است و از امام باقر (ع) نقل شده است كه مراد از لباس رخت است كه ميپوشند و مراد از ريش متاع و مال

اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير...)) بيان اينكه مراد از منطق طير در قرآن

عمران:106]. ظاهراً مراد از بياض وجه شادى و از سواد آن اندوه است مثل [قيامة:22-24] آيه 38-40 عبس نيز نظير آن است. و شايد هم سفيدى و سياهى ظاهرى مراد باشد به نظرم

پيشگويى نيز شده است. «تَبَّتْ» از ريشه «تب» به معناى خسران و هلاكت است و مراد از «يد» در آيه، دستِ ظاهرى نيست، بلكه كنايه از وسيله قدرت و تلاش انسان است.

عمران:106]. ظاهراً مراد از بياض وجه شادى و از سواد آن اندوه است مثل [قيامة:22-24] آيه 38-40 عبس نيز نظير آن است. و شايد هم سفيدى و سياهى ظاهرى مراد باشد به نظرم

مانده‌اند و بعضى گفته‌اند مراد از زينت زمين انبياء و اوصياء و اولياء و علماء و صلحاء ميباشند كه زمين بوجود ايشان زيور دارد و مراد از آزمايش الهى نسبت بمردم

راه راست و نيز از آنحضرت روايت شده است كه صراط باريك‌تر از مو و برّنده‌تر از شمشير است بعضى‌ها ميگذرند از آن مانند برق و برخى عبور ميكنند از آن مانند دويدن

پس جستجو كنيد از يوسف و برادرش و نا اميد مشويد از رحمت خدا همانا نا اميد نميشوند از رحمت خدا مگر گروه كافران. تفسير - برادر بزرگ مذكور پس از تصميم با قامت

حوائج از ذات تو يارى خواهيم. تحقيق: يكى از محسنات بلاغت، اسلوب التفات است؛ و يكى از اقسام آن، التفات از غيبت به خطاب است. چنانچه در اين سوره مباركه از ابتدا

معناى ظاهرى است و معناى باطنى آن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است حقير عرض ميكنم مكرّر ذكر شده كه معناى ظاهرى و باطنى هر دو مراد است و اين از قبيل

اينكه ايمان عبارت است از ((علم عملى )) مراد از لغو و اعراض از لغو در آيه شريفه اشاره به اينكه وصف مؤ منين به اعراض از لغو كنايه از علّو همت و كرامت نفس

اوقات از همه بيشتر ميترسند و بنظر حقير مراد خوف نداشتن پيغمبران از غير خدا است با آنكه در بساط قربند نه از خدا تا مناسب شود با نهى حضرت موسى از خوف آن

معناى ظاهرى است و معناى باطنى آن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است حقير عرض ميكنم مكرّر ذكر شده كه معناى ظاهرى و باطنى هر دو مراد است و اين از قبيل

معناى ظاهرى است و معناى باطنى آن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است حقير عرض ميكنم مكرّر ذكر شده كه معناى ظاهرى و باطنى هر دو مراد است و اين از قبيل

صفر را از محرم جلوتر محسوب می‌داشتند و در یک سال آن را به عقب مى انداختند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۳۷ - ۳۶، سوره توبه مراد از ماههاى

معناى ظاهرى است و معناى باطنى آن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است حقير عرض ميكنم مكرّر ذكر شده كه معناى ظاهرى و باطنى هر دو مراد است و اين از قبيل

اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير...)) بيان اينكه مراد از منطق طير در قرآن

فقال: «و النجم إذا هوى»... . از امام رضا(ع) روایت شده... که فرمود: مراد از «نجم» رسول خدا(ص) است و خداوند رسول خود را در مواردى [از قرآن] نجم نامیده و فرموده

اطلاق ميشود و قمى ره فرموده مراد از فصيله مادر است كه از او ولادت يافته و نيز اگر تمام دنيا از آن او باشد حاضر است بدهد پس از عذاب جهنّم نجات دهد آن فدا

روشن مى شود مراد از آيت بودن شب وروز ومحوآيت ليل ومبصره بودن آيات نهار وجود قدرت وآزادى ، دليل ومجوز ارتكاب هر عملى نيست معناى ((طائر(( ومراد از جمله : ((وكل

در مراد از آيه شريفه پيمانه ملك گم شده است ! كيفر سارق معين مى شود پيمانه از باروبنه بنيامين برادر ابوينى يوسف (عليه السلام ) يافته مى شود! مراد از اينكه

هر یک از این دو گروه را از عطای پروردگارت، بهره و کمک می‌دهیم؛ و عطای پروردگارت هرگز (از کسی) منع نشده است. |همه را، اين گروه و آن گروه را از عطاى پروردگارت

آگاهى از زبان پرندگان و در اختیار داشتن سپاهى عظیم (از جن و انس و پرندگان) از غیبت هدهد و راز آن آگاه نبود و علت آن را از دیگران پرسید. ۸ - بازدید از نیروهاى

سوره بروج مضامين سوره مباركه بروج مراد از ذات البروج بودن آسمان اقوال گوناگون مفسّران درباره مراد از «شاهد و مشهود» اقوال از «أصحاب الأخدود» و معناى «قُتل

دهد. بنابراين مراد از جمله‌ «وَ لَا الْإِيمانُ» رها بودن و گمراه بودن و بى‌ايمان بودن پيامبر، قبل از بعثت نيست، بلكه مراد آن است كه پيامبر از جزئيّات و محتويّات

مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير...)) بيان اينكه مراد از منطق طير در قرآن معناى ظاهرى آن نيست طوايف مخصوص از جن و انس

داشتن اهل ایمان از نزاع و اختلاف، پس از فراخوانى آنان به اطاعت از خدا و رسول مى تواند اشاره به این معنا داشته باشد که تنها راه براى دور ماندن از نزاعها و اختلافات،

روشن مى شود مراد از آيت بودن شب وروز ومحوآيت ليل ومبصره بودن آيات نهار وجود قدرت وآزادى ، دليل ومجوز ارتكاب هر عملى نيست معناى ((طائر(( ومراد از جمله : ((وكل

اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير...)) بيان اينكه مراد از منطق طير در قرآن

تا هلاک شود. مراد از هلاک در اینجا کفر است چون سبب هلاک است. «یَحْیَی»: زنده شود. مراد از زنده شدن، ایمان آوردن است. زیرا ایمان آوردن، از مرگِ کفر زنده‌شدن

مردم و از طبقات غیر مرفه جامعه بودند. (ما نریک اتبعک إلاّ الذین هم أراذلنا) مراد از «أراذل» - از آن رو که مقابل «ملأ» قرار گرفته - توده هاى مردم و افراد

پیروزى مسلمانان در آن نبرد، امرى از پیش رقم خورده و تقدیر شده (لیقضى اللّه أمرا کان مفعولا) «أمراً» به معناى کار است و مراد از آن تحقق جنگ بدر و پیروزى مسلمانان

ببهتر از اين از براى آنانكه پرهيز كردند نزد پروردگارشان بوستان‌هائى است كه ميرود از پاى آنها نهرها جاودانانند در آن و زن‌هاى پاكيزه و خشنودى از جانب خداوند

راجع بنسل او است و او مخلوق از سلاله طين بوده و بعضى گفته‌اند مراد از طين او است كه از گل خلق شده و منى سلاله و كشيده شده از او است كه مبدء خلق آدميزاد

اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير...)) بيان اينكه مراد از منطق طير در قرآن

نبود كه چشم از او بپوشد و در تحصيل مراد از او نكوشد بيچاره زليخا كه گرفتار اين ورطه هولناك شده بود يكباره عنان صبر و شكيبائى را از دست داد و پس از مراوده و

بسيار نا شكرگزار باشد خصوصا بعد از فرجى كه خداوند بعد از چنين شدّتى باو داده چون ختر قبيح‌ترين غدر است و بعضى گفته‌اند مراد از صبّار شكور كسى است كه حبس كند

نماز را و از آنچه روزى داد خداوند بآنها انفاق ميكنند و از آنچه ياد داديم ما بآنها خبر ميدهند، و نيز در برهان از آنحضرت نقل فرموده كه مراد از كسانيكه ايمان

(هِمْ) یا از (الَّذِینَ) است. «الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ»: مراد کسانی است که در (فتح / از آنان سخن رفته است. «الضَّآلِّینَ»: گمراهان. مراد کسانی است که در (آل‌‌عمران

كس چنين كند از خداى در چيزى- پيوندى- نيست- از دين حق و از دوستى و خشنودى خداى بهره‌اى ندارد- مگر اينكه از آنان تقيه كنيد- يعنى مگر آنكه از شرّ آنها بترسيد

بر بدن كفار آتش شعله‌ور ميگرديد و از پيغمبر (ص) نقل شده است كه مردى بآنحضرت عرض كرد من حمله نمودم بيكى از كفار پيش از آنكه شمشيرم باو برسد سرش افتاد فرمود

دهند نقش و معناى ((قائما بالقسط)) در آيه شريفه پاسخ به سخن بعضى از مفسرين كه گفته اند مراد از شهادت دادن خدا، شهادت قولىنيست شهادت خداوند دعواى مشركين را باطل

الدّنيَا ذَلِكَ مَبلَغُهُم مِنَ العِلم». و مراد از فرحشان از علمى كه دارند، غرور و خودپسندى ناشى از زرنگى و علم ظاهرى است، كه در اداره زندگى خود دارند. و خودباختگى

يعنى همواره صله رحم مى كنند، و از درِ خشيت و ترس از خدا، پيوند خويشاوندى را كه از لوازم خلقت بشر است، محترم مى شمارند. و نيز از خواص دل هاى اين طایفه اين است

در كافى و عياشى در تفسير خود آن را از هشام بن سالم از آن جناب نقل كرده اند، و در تفسير قمى از پدرش از نوفلى از سكونى از امام صادق (عليه السلام ) همين معنا

خود از سدير از آنجناب آورده و قمى در تفسيرش به سند خود از حارث بن عمر از آن جناب و نيز ابن شهر آشوب در مناقب از ابى الجارود و ابى الصباح كناسى از امام

بنابراين اينكه بعضى ها گفته اند: مراد از مشركين در آيه ، مشركين مكه هستند صحيح نيست ، و همچنين اينكه عده اى ديگر گفته اند: مراد از آنان ، منافقين هستند، زيرا

‍مِن بَعْدِ مَوْتِهَا ...لا يَعْقِلُونَ»: مراد از احياى زمين بعد از مردن آن ، روياندن گياهان در بهار، بعد از مردن آنها در زمستان است. «قل الحمد لله» -

آمَنُوا و عَمِلُوا الصَالِحَات». و مراد از «ايمان»، ايمان به خدا، و مراد از ايمان به خدا، ايمان به همه رسولان او، و مراد از ايمان به رسولان او، اطاعت و پيروى

دهند. و بعضى از مفسّران گفته اند: مراد از «صدور» مردم، بيرون شدنشان از قبور به سوى موقف حساب است، و منظور از متفرّق بودنشان، متمايز بودن آنان از نظر سيماست

عبارت است از: مجموع همان افكار فاضله، و دور از هوس و از اغراض نفسانى شخصى. و رابعا - ملائكه كه انسان نامبرده از آن ها خبر می دهد، عبارتند از: قواى طبيعى

كبود است كه يكى از رنگها است و از فراء نقل شده كه گفته است : مراد از زرق محشور شدن مجرمين و كور بودن ايشان است چون چشم وقتى بينائيش از بين مى رود كبود

و در تفسير عياشى از ثورى از امام ابى جعفر (عليه السلام ) روايت كرده ، كه گفت از آنجناب از حجر الاسود سؤ ال كردم ، فرمود: سه تا سنگ از سنگهاى بهشت به زمين

همه چيز قادر است (۱۴۸) و از هر جا بيرون شدى رو بسوى قسمتى از مسجدالحرام كن و بدان كه اين حق است و از ناحيه پروردگار تو است و خدا از آنچه ميكنيد غافل نيست