نتایج جستجو

دلایل صداقت یوسف(ع) ۱; عدالت قاضى قصه یوسف(ع) ۳;فضایل قاضى قصه یوسف(ع) ۳; قاضى قصه یوسف(ع) ۱; قضاوت در قصه یوسف(ع) ۲; کاردانى قاضى قصه یوسف(ع) ۳

آیات شامل این کلمه «حَکَم» از مادّه «حُکْم» (بر وزن قلم) به معناى داور و قاضى و حاکم است و بعضى آن را با حاکم از نظر معنا مساوى دانسته اند. ولى جمعى از

عصیان ۱۳ فاسقان:۶، ۱۳ فسق: عوامل فسق ۷، ۱۳ ; موارد فسق ۱۰، ۱۱ قاضى: حکم قاضى ۴، ۸ ; حکم قاضى مسیحى ۵ قانونگذارى: مبانى قانونگذارى ۷، ۱۱ قضاوت: ترک قضاوت

مسؤولیت رهبرى ۲۱ قاضى تحکیم:۴، ۶، ۸، ۹، ۱۰، ۱۴ اختیارات قاضى تحکیم ۴، ۶، ۸، ۹، ۱۰، ۱۴ ۷، ۱۹ ; حکم قاضى تحکیم ۴، ۶، ۸، ۹، ۱۰، ۱۴ ۱۹، ۲۰ ; نقش قاضى تحکیم ۴، ۶،

خائنان ۶ ; مؤاخذه خائنان ۵ خدا: سرزنشهاى خدا ۱ ; علم خدا ۷ عمل: ناپسند ۱ قاضى: قضاوت قاضى ۸ قضاوت: آثار قضاوت ۸ ; علم در قضاوت ۷ قیامت: قضاوت در قیامت ۷ ; وکالت

۱۱; عدالت در قضاوت ۹; نقش امارات قضایى ۱۱ یوسف(ع): آرامش یوسف(ع) ۶; اطمینان قاضى قصه یوسف(ع) ۱۲; افشاگرى یوسف(ع) ۲، ۵; پارگى پیراهن یوسف(ع) ۱۰، ۱۱، ۱۲; پیراهن

۱، ۲، ۷، ۱۱، ۱۷، ۱۸ ; رجم زناکار ۱۹ ; کیفر زناکار ۱، ۳ عمل: ناپسند ۵ قاضى: علم قاضى ۱۲ کیفر: روش کیفر ۸ مجرم: حبس مجرم ۸ مساحقه: احکام مساحقه ۲، ۳، ۴، ۶ ;

ربانى ۵۲ ; مسؤولیت علما ى دین ۱۵، ۳۶ ; نقش علماى دین ۱۶، ۱۷ قاضى: شرایط قاضى ۴۷ ; مسؤولیت قاضى ۳۶ قانونگذارى: شرایط قانونگذارى ۴۵ ; قانونگذارى حرام ۴۴ ;

۲۰ ; طلاق رجعى ۱، ۲، ۵، ۶، ۷، ۸، ۱۰ ظالمان: ۲۳ ظلم: موارد ظلم ۲۲ قاضى: مسؤولیّت قاضى ۲۰ محرمات: ۱۲، ۲۱ مرد: حقوق مرد ۵ ; مسؤولیت مرد ۲۶ ملاکهاى عرفى: ۴،

علما دین ۱۸ علماى مسیحیت: ۳ علماى یهود: ۳ قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۱۹; قاضى قیامت ۱۶; قضاوت در قیامت ۱۵، ۱۶، ۱۷; ویژگیهاى قیامت ۱۵ کتب آسمانى: آثار اعراض

خاستگاه دین ۲۲ ; روش تحصیل دین ۲۶ ; نقش دین ۳۰ عقیده: اهمیت عقیده ۳۱ قاضى: لغزش قاضى ۲۰ قانونگذارى: مبانى قانونگذارى ۱۵ ; ملاک قانونگذارى مشروع ۱۶ قرآن:

به كار رود. طبرسى فرموده: ظّن به عقيده ابى هاشم از جنس اعتقاد است و به نظر قاضى و ابى على جنس مستقلى است غير از اعتقاد، چنان كه سيد مرتضى رحمةاللّه نيز چنين

وَ سُنَّتى فَيُعَلِّمُونَ النّاسَ مِنْ بَعْدى» (وسائل كتاب قضا ابواب صفات قاضى باب 8 حديث 50) در بعضى از نسخ روايت كلمه «فَيُعَلِّمُونَها» نيست. * [بقره:158]

اگر خواست عذاب واقع می‌گردد و اگر نخواست عذاب واقع نمی‌شود) و او بهترین (قاضی میان من و شما و) جدا کننده (ی حق از باطل) است. بگو: «من به‌راستی از جانب

وَ سُنَّتى فَيُعَلِّمُونَ النّاسَ مِنْ بَعْدى» (وسائل كتاب قضا ابواب صفات قاضى باب 8 حديث 50) در بعضى از نسخ روايت كلمه «فَيُعَلِّمُونَها» نيست. * [بقره:158]

خویش (لتحکم بین الناس ... و لاتجدل عن الذین یختانون انفسهم) ۶- ضرورت هوشیارى قاضى در برابر نیرنگها و صحنه سازیها (لتحکم بین الناس ... و لاتجدل عن الذین یختانون

برخاستن از خواب براى تهجّد و نماز شب و قرائت قرآن و عبادت خدا و مناجات با قاضى الحاجات و امثال آن مگر در مقدار كمى از شب بر حسب آنچه‌ جلد 5 صفحه 293 معتاد

(که نزدیکترین خویشاوند بدو است، این) قدرت را داده‌ایم (که با مراجعه‌ی به قاضی، قصاص خود را درخواست و قاتل را به مجازات برساند) ولی نباید او هم در کشتن

از خاصه و جامع البیان و طبرانى و قاضى عبدالجبار و صحیح ترمذى و حاکم و ابن خزیمه از عامه. تفسیر مجمع البیان. تفسیر قاضى عبدالجبار معتزلى. تفسیر ابن ابى حاتم

ميدهد و ‌بر‌ طبق‌ ‌آن‌ حكم‌ ميفرمايد و ‌اينکه‌ ‌در‌ باب‌ مرافعه‌جات‌ بايد قاضي‌ مجتهد عادل‌ جامع‌ الشرائط امامي‌ ‌باشد‌ و ‌او‌ حكم‌ دهد و اما مرافعه‌ نزد

گناه صغيره نداريم. در مستمسك عروه ذيل مسئله عدالت امام جماعت، از شيخ مفيد، قاضى، شيخ طوسى و علامه حلى نقل شده كه فرموده‏اند: «كُلُّ مَعْصِيَةٍ كَبيرَةٍ»

و اظهار خضوع به جوارح و توجه به درگاه خالق و محاربه با شيطان و مناجات با قاضى الحاجات؛ و كفايت مهمّات و دفع ملمّات باشد. عياشى از حضرت صادق عليه السّلام

از خاصه و جامع البیان و طبرانى و قاضى عبدالجبار و صحیح ترمذى و حاکم و ابن خزیمه از عامه. تفسیر مجمع البیان. تفسیر قاضى عبدالجبار معتزلى. تفسیر ابن ابى حاتم

نهند، ايشان پهلو را از بستر گرم برداشته به نماز بايستند و در نيمه شب به درگاه قاضى الحاجات متوجه، و طلب عفو و رحمت نمايند. فضيلت نماز شب: ابن بابويه رحمه اللّه

كسانيكه تكبّر كنند از رفتن در خانه خدا و تأنّف نمايند از طلب حاجات خودشان از قاضى الحاجات بى‌اعتنائى بخدا نموده‌اند و مستحق شدند كه با ذلّت و خوارى بجهنّم

از خاصه و جامع البیان و طبرانى و قاضى عبدالجبار و صحیح ترمذى و حاکم و ابن خزیمه از عامه. تفسیر مجمع البیان. تفسیر قاضى عبدالجبار معتزلى. تفسیر ابن ابى حاتم

از خاصه و جامع البیان و طبرانى و قاضى عبدالجبار و صحیح ترمذى و حاکم و ابن خزیمه از عامه. تفسیر مجمع البیان. تفسیر قاضى عبدالجبار معتزلى. تفسیر ابن ابى حاتم

الارض )) و جواب آنها سخن زمخشرى در تفسير كشاف در اشاره به اين وجه دفعاشكال قاضى بيضاوى بر آيه شريفه وجوه ديگرى كه درباره تحديد خلود در آيه شريفه ذكر شده

برخاستن از خواب براى تهجّد و نماز شب و قرائت قرآن و عبادت خدا و مناجات با قاضى الحاجات و امثال آن مگر در مقدار كمى از شب بر حسب آنچه‌ جلد 5 صفحه 293 معتاد

برخاستن از خواب براى تهجّد و نماز شب و قرائت قرآن و عبادت خدا و مناجات با قاضى الحاجات و امثال آن مگر در مقدار كمى از شب بر حسب آنچه‌ جلد 5 صفحه 293 معتاد

خوك و اجرت زنا و رشوه و مزد كاهن است و در فقيه از آن حضرت نقل نموده كه حقوق قاضى است كه از پادشاه ميگيرد و در منهج از آنحضرت نقل نموده كه سحت شامل جميع انواع

الارض )) و جواب آنها سخن زمخشرى در تفسير كشاف در اشاره به اين وجه دفعاشكال قاضى بيضاوى بر آيه شريفه وجوه ديگرى كه درباره تحديد خلود در آيه شريفه ذكر شده

مشقّتى باو برسد با صداى بلند مشغول بتضرّع و زارى و دعاء و استغاثه بدرگاه قاضى الحاجات ميشود بدون توجّه بغير او و چون خداوند رفع فرمود آن بلاء و محنت و

كسانيكه تكبّر كنند از رفتن در خانه خدا و تأنّف نمايند از طلب حاجات خودشان از قاضى الحاجات بى‌اعتنائى بخدا نموده‌اند و مستحق شدند كه با ذلّت و خوارى بجهنّم

كسانيكه تكبّر كنند از رفتن در خانه خدا و تأنّف نمايند از طلب حاجات خودشان از قاضى الحاجات بى‌اعتنائى بخدا نموده‌اند و مستحق شدند كه با ذلّت و خوارى بجهنّم

آمرزش الهى از گناهان، و سزاوار آنكه بنده مؤمن غافل نگردد و دست نياز بدرگاه قاضى الحاجات بردارد و از خداوند رحمن آمرزش بخواهد. خداوندا، پروردگارا! عاصى رو

احضار افراد و پرونده‌هاست، كه همه حاضرند و پرونده‌ها باز است. يا به خاطر تأمل قاضى و تجديد نظر است، كه چيزى بر خداوند پوشيده نيست. يا به خاطر ظرفيّت نداشتن

کتاب او می‌رسد. این دادگاه عجیب درونی شباهت عجیبی به دادگاه رستاخیز دارد: 1- قاضی و شاهد و مجری حکم در حقیقت در اینجا یکی است همانطور که در قیامت چنین است:

اعلام‌ مثل‌ كليني‌ و ‌إبن‌ بابويه‌ و صدوق‌ و طوسي‌ و نصير الدين‌ و مجلسي‌ و قاضي‌ نور اللّه‌ و امثال‌ اينها ‌که‌ تمام‌ عمر ‌خود‌ ‌را‌ صرف‌ دين‌ كردند شكر

حدّ. توبه و اصلاح هم به معناىِ صرف‌نظر واقعى است، نه اينكه قبل از صدور حكم قاضى توبه كنند. «يَأْتِيانِها» را هم مى‌توان به معناى انجام مقدّمات قريب‌الوقوع

آمده، ديدند غبارى عظيم برخاسته، ميان غبار ناپديد شد. حضرت فرمود: اين، عالم و قاضى جن بود از جانب من در آنها قضايا و مسائل معضله بر او مشكل شده بود، آمد از

الارض )) و جواب آنها سخن زمخشرى در تفسير كشاف در اشاره به اين وجه دفعاشكال قاضى بيضاوى بر آيه شريفه وجوه ديگرى كه درباره تحديد خلود در آيه شريفه ذكر شده

الارض )) و جواب آنها سخن زمخشرى در تفسير كشاف در اشاره به اين وجه دفعاشكال قاضى بيضاوى بر آيه شريفه وجوه ديگرى كه درباره تحديد خلود در آيه شريفه ذكر شده

مطابق عدل خود کیفر می‌دهد (فَالْحُکْمُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْکَبِیرِ). جز او قاضی و دادخواه و دادرسی در این محکمه نیست، و چون او «علیّ» و «کبیر» است نه مغلوب

بيشترين علاقه را به خدا دارد. آنچه سبب پرواست، مقام خداست. آرى! اگر دوست شما قاضى باشد و كار شما به دادگاه بكشد و پاى حساب به ميان آيد، شما از دادگاه ومقام

يُرْسِلُ» 2- حركت بادها با تدبير اوست. «يُرْسِلُ الرِّياحَ» 3- اگر وجدان خود را قاضى كنيم، در مى‌يابيم كه جز او خدايى نيست. «أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ» 4- هرگونه

كسانيكه تكبّر كنند از رفتن در خانه خدا و تأنّف نمايند از طلب حاجات خودشان از قاضى الحاجات بى‌اعتنائى بخدا نموده‌اند و مستحق شدند كه با ذلّت و خوارى بجهنّم

خداوند ‌را‌ حكيم‌ گويند نه‌ بمعني‌ فصل‌ قضاء ‌که‌ ‌او‌ ‌را‌ حاكم‌ گويند و قاضي‌ نامند، و علم‌ علم‌ باحكام‌ شرع‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌از‌ پيغمبر صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌

نبايد تحت تأثير عواطف قرار گرفت. «فَاقْطَعُوا» 6- با اينكه قطع دست ازطرف قاضى وحاكم است، امّا خدا به همه مؤمنان خطاب مى‌كند، «فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُما»

الارض )) و جواب آنها سخن زمخشرى در تفسير كشاف در اشاره به اين وجه دفعاشكال قاضى بيضاوى بر آيه شريفه وجوه ديگرى كه درباره تحديد خلود در آيه شريفه ذكر شده

اكثم قاضي سامرا بعد ما جهدت به و ناظرته و حاورته و واصلته و سالته عن علوم ال محمد فقال : محمد بن ابى العلاء گويد: من پس از آنكه با يحيى بن اكثم- قاضى سامراء

نسبت دادن به قرآن به اينكه افتراء بر خداست تجديد نظر نموده (و كلاه خود را قاضى نموده ) به حق قضاوت كنند، لذا در اين آيات هم كه باز براى عبرت دادن است متعرض

نيز باعث خوف و اندوه بسيار باشند صاحبان خود را. «1» تكمله: در «اربعينيات» قاضى سعيد قمى (رحمه اللّه) از استاد اساتيد شيخ بهائى (رحمه اللّه) نقل نموده كه:

الفتاح‌ الفالق‌ القديم‌ الملك‌ القدّوس‌ القوي‌ّ القريب‌ القيّوم‌ القابض‌ الباسط قاضي‌ الحاجات‌ المجيد المولي‌ المنّان‌ المحيط المبين‌ المقيت‌ المصوّر الكبير الكافي‌

را اخذ نمودى و با او عمل قبيح را كردى و در عوض سه درهم باو دادى، و آنها را قاضى بود كه بر اين وجه حكم كردى‌ «1». 2- يا مراد آيه آنكه قطع طريق نسل مى‌كنيد

آنها سنگينى از آنكه بشنوند قرآن را. بيان: چند وجه در اين آيه مى‌باشد: 1- قاضى ابو عاصم عامرى نقل نموده‌ «1» كه حضرت در شب قرائت نماز را بلند مى‌فرمود با

الارض )) و جواب آنها سخن زمخشرى در تفسير كشاف در اشاره به اين وجه دفعاشكال قاضى بيضاوى بر آيه شريفه وجوه ديگرى كه درباره تحديد خلود در آيه شريفه ذكر شده

متأسفانه در كتب فقهى كمتر به اين موضوع توجّه شده و حتّى يكى از مجتهدان كه سال‌ها قاضى بود مى‌گفت: من 54 كتاب فقهى را گشتم و تحت عنوان «ارجاف» بابى را نيافتم. جمله‌ى

چون آدم و حوا اصل بشرند، گويا اين دو نفس بشرند، لذا خطاب به جمع فرموده. 3- قاضى گفته: ابليس و شيطان دشمن انسان، و مردم دشمن آنان، وقتى عداوت بعض از اين دو

الحديث‌ فرائد ‌در‌ باب‌ تعارض‌، و ‌در‌ باب‌ قضاء و شهادات‌ گفته‌اند ‌که‌ قاضي‌ بايد مجتهد عادل‌ جامع‌ الشرائط ‌باشد‌، ‌پس‌ بنا ‌بر‌ ‌اينکه‌ قضاوت‌ نزد

عبده‌ و رسوله‌ و ان‌ّ عليا وليّه‌ و وصيه‌ و وارثه‌ و خليفته‌ ‌في‌ امّته‌ و قاضي‌ دينه‌ و منجز عداته‌ و القائم‌ بسياسة عباد اللّه‌ مقامه‌ فورث‌ مواريث‌ المسلمين‌

نادرست بشمار آورده‌اند، گروهی هم آن را افزون بر صد تازیانه به صلاح دید حاکم یا قاضی واگذار کرده‌اند. وَ مَنْ‌ لَمْ‌ يَسْتَطِعْ‌ مِنْکُمْ‌... (۵) Tabber requires

آله گفتند، فرمود: «انّه اوّاه». 11- شعبه روايت نموده از ابو يونس و او از قاضى مدينه از أبو ذر كه مردى طواف خانه نمودى و ميان دعا گفتنى: «اواه، اواه» أبو

الفالق، القديم، الملك، القدّوس، القوىّ، القريب، القيّوم، القابض، الباسط، قاضى‌الحاجات، المجيد، المولى، المنّان، المحيط، المبين، المقيت، المصوّر، الكريم،

و ملكش هست خوار و ضعيف شمرده است ، روى همين حساب است كه قاضى را هم حاكم مى گويند زيرا وقتى قاضى در قضيه اى حكم و مرجع قرار مى گيرد و حكم مى كند به اينكه

مشكل بوده حل كند، اگر با نظر قاضى پيشينش مخالفت ميكند اطمينان ندارد كه قاضى پس از او حكم او را نقض نكند چنان كه او با قاضى پيشين كرد، اگر با مطالب پيچيده

ساكت است و صبر مى‏كند كه كارى با وى ندارند، و چنانچه شكايت به محكمه برد، قاضى او را تا چهار سال امر بصبر مى‏كند و خود به اطراف سرزمين كه مرد در آنجا مفقود

نمى‌پسنديم، براى ديگران هم نپسنديم. هَلْ لَكُمْ‌ ... مِنْ شُرَكاءَ 3- وجدان خود را قاضى كنيد و بيانديشيد؛ شما كه انسان‌هاى مشابه امّا زيردست خود را شريك خود نمى‌دانيد،

الشَّهَادَات : به حضرت صادق عليه السّلام عرض شد: شريك (بن عبد اللَّه نخعى قاضى سنّى) شهادت ما را نمى‏پذيرد، حضرت فرمود: خود را به شهادت دادن نزد او (و امثال

شاهد ‌ يا ‌ مفتي‌ ‌ يا ‌ قاضي‌ باين‌ معني‌ ‌که‌ بگويد ‌اينکه‌ شاهد عادل‌ نيست‌ ‌ يا ‌ ‌اينکه‌ مفتي‌ مجتهد نيست‌ و ‌ يا ‌ ‌اينکه‌ قاضي‌ اهليّت‌ ندارد ولي‌ ‌در‌

الصُّلْح روي منصور بن يونس عن محمد الحلبي قال : محمّد بن على الحلبى گويد: من نزد قاضى بودم امام باقر عليه السّلام‏ هم آنجا بود، دو مرد آمدند و يكى از ايشان اظهار

من نوشت كه تو را جستجو كنم و مزرعه را به تو برگردانم، و آن مزرعه را به حكم قاضى ابو الشوارب يعنى در حضور او با گواهى گواهان به او برگردانيد و نيازى نشد كه

طالوت و ذو القرنين؛ و سلب فرمائى از هر كه خواهى مانند جبابره و اكاسره. 4- «قاضى» گويد: آنچه خدا عطا فرمايد از ملك، دو قسم باشد: اول: ملك در دين- مانند نبوت

بسياري‌ شرط ‌است‌ جلد 6 - صفحه 489 ‌در‌ مرجع‌ تقليد، ‌در‌ حكم‌ حاكم‌، ‌در‌ قاضي‌، ‌در‌ شاهد، ‌در‌ موضوع‌ طلاق‌، ‌در‌ اثبات‌ موضوعات‌ مثل‌ طهارت‌ و نجاست‌

به حريم ناموسش نشان ندهد؟ اگر بخواهد نزد قاضى برود و فرياد بكشد كه فورا حد قذف درباره او اجرا مى شود، زيرا قاضى چه مى داند كه او راست مى گويد شايد دروغ

مكان شد و نزد سليمان حاضر گرديد. تتمه: به سند معتبر مروى است كه يحيى بن اكثم قاضى از حضرت امام على النقى عليه السّلام سؤال نمود كه آيا سليمان محتاج بود به

«فما جزاؤه ...» در آیه ۷۴، اگر سارق مى خواست بر اساس آیین خودش تنبیه شود، قاضى و حاکم مصر مى توانست بر آن اساس حکم کند. ۸- حکومت مصر در زمان وزارت یوسف(ع)

ديگرى ادّعا كند كه مرا قذف كرده است و شاهد نداشته باشد و تقاضا كند كه حاكم يا قاضى متّهم را وادار بدادن سوگند كند اين سوگند موجب حدّ نمى‏شود».

الْأَحْكَام-بَابُ آدَابِ الْقَضَاء قال الصادق ع : و امام صادق عليه السّلام فرمود: چنانچه قاضى از كسى كه در طرف راست يا چپش نشسته نظر خواهى كند پس لعنت خدا و فرشتگان و

دعاها دعايى است كه از سينه پاكيزه و دل پرهيزگار صادر شده باشد، و در مناجات با قاضى الحاجات سبب نجات است، و با اخلاص كه عبادت بى‏ريا است خلاصى از عذاب دست به

انه قال : معاوية بن وهب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر قاضى كه بين دو تن داورى كند و راه خطا رود از جايى دورتر از آسمان به زمين سقوط

خَاتِمَتِهَا و سال يحيي بن اكثم القاضي ابا الحسن الاول ع : و يحيى بن اكثم قاضى (كه از اهل سنّت و از مشهورين آنها است) از حضرت رضا عليه السّلام سؤال كرد

شهادت دهند كه ما در يك آن با هم مردى را ميان لنگ آن زن در حال جماع ديديم، قاضى حكم كند و او را رجم و سنگسار كنند و اگر چنين شاهدانى نياورد، بايد به لعان

الزَّكَاة-بَابُ الْخَرَاجِ وَ الْجِزْيَة و روي حفص بن غياث قال : و حفص بن غياث- قاضى سنّى- گفت: از ابى عبد الله عليه السّلام‏ در باره زنان سؤال كردم كه: چگونه

شرائط و مصالح متفاوت مى گردد حضور سه نفر و بيشتر كافى است ، مهم آن است كه قاضى تشخيص دهد حضور چه مقدار از مردم لازم است . فلسفه اين حكم نيز روشن است ، زيرا

مَيْسَرَةٍ (بقره- آيه ۲۸۰) و طلبكار از تو مى‏خواهد كه براى شهادت طلبش نزد قاضى روى و تو مى‏دانى كه مرد بدهكار بينوا و دست خالى است، پس بر تو جايز نيست كه

المنقري عن حفص بن غياث عن ابي عبد الله ع قال : سليمان منقرى از حفص بن غياث قاضى سنّى از حضرت صادق‏ عليه السّلام روايت كرد كه مردى به آن حضرت عرض كرد: اگر

پروردگارت مؤمن نباشند تا تو را در اختلاف و نزاعى كه ميان آنها است حَكَم و قاضى سازند و سپس در دل خود از آنچه قضاوت كنى و حكم بدهى حرجى و ضيقى و اعتراضى

يا مكسور خوانده‏اند، عبد الله بن شبرمه يك كوفى است كه از طرف منصور عباسى قاضى روستاى كوفه بوده و شعر هم مى‏گفته) گفته: حديثى از جعفر بن محمد (ع) شنيدم

چنين دستورى صادر شده و يا ميگوئيم رفعت شكواى الى القاضى (شكايتم را به سوى قاضى بالا بردم ) هيچ لزومى ندارد كه ما اصرار بر تفسير اين آيات به نزول مكانى داشته

التماس محكوم بقاضى ، و تحريك عواطف او است ، و يا رشوه است ، صرفنظر كنند، و قاضى بخاطر عوامل نامبرده بر خلاف حق حكم براند، و تعيين جزاء كند، و يا مجرم پارتى

دنيا تقاضا كنيم كه يك كودك دبستانى استاد دانشگاه شود، و يا يك دزد جنايتكار قاضى دادگاه ، آيا اين گونه امور به فكر هيچ عاقلى در دنيا مى رسد؟ در آنجا نيز چنين

اكثرهم لا يعقلون» - يعنى بيشترشان در آيات خدا تدبر نمى كنند، و عقل خود را قاضى و حاكم نمى كنند، تا خدا را بشناسند، و حق را از باطل تميز دهند، پس معناى جمله

او عمل لواط انجام مى دادند، و تازه سه درهم نيز غرامت مى ستاندند، و در شهر قاضى داشتند كه او هم همين طور قضاوت مى كرد، و حق را به اهل شهر مى داد(( بعضى ديگر

الفالق ، القديم ، الملك ، القدوس ، القوى ، القريب ، القيوم ، القابض ، الباسط، قاضى الحاجات ، المجيد، المولى ، المنان ، المحيط، المبين ، المغيث ، المصور، الكريم

است براى آن معنى كلى و جامع يعنى «پايان دادن و جدا ساختن ». فى المثل شخص قاضى با حكم خود به دعوا خاتمه مى دهد، آفريدگار با آفرينش خود به خلقت چيزى پايان

وى اليشع فرزند شافات ضبط شده ، و معنى اليشع در زبان عبرى ناجى و معنى شافات قاضى است . بعضى او را با خضر يكى دانسته اند، اما دليل روشنى بر اين معنى در دست

تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۰۵ بنابراين ، جمله ((ان الحق لله (( نظير سخن يك قاضى است كه در بين دو نفر كه باهم نزاع دارند، و هر يك حق را براى خود ادعاء مى

هنوز براى او باقى بود كه بسيار خوب ، شما قصد سوئى نداريد، و هدفتان شكايت نزد قاضى است ، ولى آمدن از اين راه غير معمول براى چه منظورى بود؟ اما آنها مجال زيادى

و خلاصه مراد از «عدل»، برقرار كردن مساوات در بين همۀ طبقات است، نه عدالت قاضى و حاكم.