نتایج جستجو

آثار علم ۶ ; ارزش علم ۷ علما: و آیات آفاقى ۵ ; فضایل علما ۷ قرآن: فلسفه آیات آفاقى قرآن ۴ ; قرآن و دانشمندان ۴ ; قرآن و علما ۴

انشاءاللّه. ناگفته نماند به موجب روايات اسلامى و فتواى فقها، زينت با طلا و پوشيدن آن براى مردان حرام و براى زنان بلامانع است براى نمونه يك روايت از حضرت

دهد. به گفته بعضى دانشمندان، ابرها به هنگام تراکم سیستمى بر آنها حاکم مى شود که خود را مى فشارد، و در نتیجه باران از آن فرو مى بارد، و این تعبیر در حقیقت

بار) از حروف شبيه به فعل و مشهور آن است كه به اسم نصب و بخبرش رفع مى‏دهد مثل [شورى:17]. فراء و تابعانش عقيده دارند كه آن به اسم و خبر نصب مى‏دهد. سيرافى

حج، جماع و فسوق و منازعه نيست در نزد شيعه مراد از رفث، مقاربت و از فسوق دروغ و از جدال قسم خوردن است (مجمع). طبرسى در ذيل آيه 32 هود فرموده: جدال و مجادله

انواع، و حسن و قبح و غنا و فقر و صحت و مرض و طول عمر و قصر آن و لذت و الم و عقل و جهل و حواس ظاهره و باطنه و نظم و انتظام و بقا و فناء هر چيزى به قدر معين و

را به معناى زیبایى و زینت تفسیر کرده اند. و همچنین به معناى شکل موزون و مرتب. و ریشه اصلى آن «حَبْک» (بر وزن کبک)، به معناى بستن و محکم کردن است. به نظر

فارسى و عربى و تركى و اختلاف الوان را بسياهى و سفيدى و سرخى و زردى و ما بين اينها كه تمام آنها بامر و صنع خداوند است تفسير فرموده‌اند و علماء و دانشمندان

اطلاق مى شود، یا سفیدى؟ مشهور و معروف در میان علما، و دانشمندان و مفسران همان معناى اول است که در اشعار نیز روى آن تکیه شده است، و شفق را به «دماء الشهداء»

بهراسید (و همچون سلف صالح خود محافظان و مراقبان کتاب خدا و مجریان احکام آسمانی باشید) و آیات مرا به بهای ناچیز (دنیا، همچون رشوه و جاه و مقام) نفروشید و (بدانید

نمى شود، و به تعبیر دیگر یک نوع جسم لطیف است). و نیز از آیات قرآن بر مى آید که آنها مؤمن و کافر دارند، مطیع و سرکش دارند و آنها نیز داراى تکلیف و مسئولیتند

بسیارى از دانشمندان شیعه، معناى اول را انتخاب کرده اند در حالى، که جمعى از علماى تسنن، معناى دوم را; و بعضى مانند «سید قطب» در «فى ظلال» و «آلوسى» در

بسیارى از دانشمندان شیعه، معناى اول را انتخاب کرده اند در حالى، که جمعى از علماى تسنن، معناى دوم را; و بعضى مانند «سید قطب» در «فى ظلال» و «آلوسى» در

كرده است و آن گواه بودن شخص بر خويش و اقرار ذاتى بر توحيد است و اشهاد و الست بربّكم و گواهى آنها همه بر سبيل فطرت و تكوين است نه ظاهرى و عادى. و ظرف اشهاد

خير و حبوبات و خيار ادنى خوانده شده است و شايد علّت ادنى بودن خواسته‏هاى آنها است كه پى اسباب شهوانى بودند بر خلاف منّ و سلوى كه غذاى ساده‏اى بود و به شهوترانى

بسیاری از دانشمندان (اهل کتاب) و راهبان، اموال مردم را بباطل می‌خورند، و (آنان را) از راه خدا بازمی‌دارند! و کسانی که طلا و نقره را گنجینه (و ذخیره و پنهان)

كتاب‌ ‌او‌ و اوصياء ‌او‌ و محل‌ ظهور ‌او‌ و اقامت‌ ‌او‌ و سيرت‌ ‌او‌ و حسب‌ و نسب‌ و اسم‌ و القاب‌ ‌او‌ و ساير خصوصيات‌ ‌او‌ ‌است‌ و قبلا ‌بر‌ جمله‌ ‌از‌

صومعه‌نشين و زهاد و عباد زياد داشتند و منصف و متواضع و خليق بودند و عمده مقام علم و عبادت و تواضع آنها بود كه بشنيدن حق راغب بودند و از فهم آن عاجز نبودند

اصل آن عصو و جمع آن در قرآن عصّى (به كسر عين و صاد و تشديد ياء) آمده است در لغت به ضم عين و كسر صاد و اوزان ديگر نيز وارد است. [طه:18]. در قرآن مجيد همه

اقوام و تمدّنها و حکومتها در حال زوال و نابودی هستند؟ و این هشداری است به همه مردم اعم از نیک و بد حتی علماء و دانشمندان که ارکان جوامع بشری هستند و با از

خودشان ميكشند و مؤيّد اينمعنى است آنكه در قرآن از پيغمبر و قرآن بذكر تعبير شده و معلوم است كه اهل پيغمبر و قرآن ايشانند نه غير ولى صدر و ذيل كلام اينجا

از آداب و سنن و تعلیم و تربیت اسلامى هستند ـ هر چند شهرنشین باشند ـ اعرابى اند و بادیه نشینان آگاه و آشنا به آداب و سنن اسلامى، اعرابى نیستند و مدنى به

بنوشد، به آن «باهِل» مى گویند، و «اِبْتِهال» در دعا به معناى تضرع و واگذارى کار به خدا است. و اگر آن را گاهى به معناى هلاکت و لعن و دورى از خدا گرفته اند نیز

عين فصاحت و بلاغت و ملاحت و حلاوت دلربا و جانگداز و سوزناك و رعب آور و تسخير كننده دلها بود كه هم ميترسيدند و هم لذت ميبردند و هم متحير مى‌شدند و هم تعجب

خشكى و از بحر درياست و ظهور فساد در آن دو عبارت است از نا امنى، سيل‏ها و قتل و غارتها و امثال اينها. اعمّ از طبيعى و غير طبيعى. و از مسلّميّات قرآن است

دراهم معدود» و در اين حكم تعظيم پيغمبر و انفاق بر فقراء و جلوگيرى از صحبتهاى بيجا و امتياز بين منفق و منافق و سخىّ و ممسك و محبّ دنيا و آخرت و غيرها ملحوظ

نموده كه صمد آنست كه جوف ندارد و بزرگى باو منتهى شده و نميخورد و نميآشامد و نميخوابد و دائم و لم يزل و لا يزال بوده و خواهد بود و خود فرموده كه صمد سيّد مطاع

بظالم ظاهرا ميل و رغبت و اعتماد و اعتناء باو است و قمّى ره فرموده و در مجمع از ائمّه عليهم السّلام نقل نموده كه ركون مودّت و نصيحت و طاعت است و در كافى از امام

دشمنان‌ و كفار و مشركين‌ ‌هم‌ بقهر و غلبه‌ و ‌هم‌ بحجت‌ و معجزه‌ و دليل‌ و برهان‌ چنانچه‌ نوح‌ و هود و صالح‌ و ابراهيم‌ و لوط و شعيب‌ و موسي‌ و داوود و سليمان‌

خشكى و از بحر درياست و ظهور فساد در آن دو عبارت است از نا امنى، سيل‏ها و قتل و غارتها و امثال اينها. اعمّ از طبيعى و غير طبيعى. و از مسلّميّات قرآن است

رسولان خدا ۳ قرآن: آثار تنزیه قرآن ۴; آثار عظمت قرآن ۴; احترام کاتبان قرآن ۱; غفلت زدایى قرآن ۴; کرامت کاتبان قرآن ۱; مقامات کاتبان قرآن ۴ ملائکه: فضایل

كه ابرها تشكيل مى‏شوند و وضع هواى زمين تعيين مى‏گردد. هفتاد و پنج در صد گازهاى سازنده جوّ در همين منطقه مى‏باشد و رعد و برق و برف و تگرگ. غيره در آن قرار

جاويد و رحمت بى‌پايان الهى است هر چه بخواهند از نعمت و عزّت و حشمت و مكنت و مأكول و مشروب و ملبوس و ملموس و مأنوس براى ايشان آماده و مهيّا است و در نزد

جمع «فراش» به زمين و مركب و تشك و فرش و تخت گفته شده و «مَرْفُوعَةٍ» به معناى نفيس و گرانبها مى‌باشد، چنانكه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: در بهشت

جمع «فراش» به زمين و مركب و تشك و فرش و تخت گفته شده و «مَرْفُوعَةٍ» به معناى نفيس و گرانبها مى‌باشد، چنانكه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: در بهشت

دراهم معدود» و در اين حكم تعظيم پيغمبر و انفاق بر فقراء و جلوگيرى از صحبتهاى بيجا و امتياز بين منفق و منافق و سخىّ و ممسك و محبّ دنيا و آخرت و غيرها ملحوظ

نموده كه صمد آنست كه جوف ندارد و بزرگى باو منتهى شده و نميخورد و نميآشامد و نميخوابد و دائم و لم يزل و لا يزال بوده و خواهد بود و خود فرموده كه صمد سيّد مطاع

[در ذات و صفات] همانند و همتا و شبیه او نمی باشد. و نه هيچ كس همتاى اوست. و او را هیچ کس همتا نیست‌ و هيچ كس مر او را همتا و همانند نبوده و نباشد. و کسی همتا

كرده و با نهايت شناعت و ملعنت و هتاكى و بى‌باكى يزيد ملعون و تابعان او ظهور و بروز دادند و پافشارى و جديت را بر محو آثار نبوت نمودند و خود آن حضرت و بنى

عوامل طبيعى كه آب و خاك و هوا و آفتاب است همه جا وجود دارد پس اين اختلافات از جهت جنس و نوع و صنف و شخص و رنگ و بو و طعم و خواص و منافع و آثار از كجا است

چرندگان و درندگان و پرندگان و حشرات و نبات متنوعه از بقول و حبوب و اشجار و ميوجات مختلفه از حيث رنگ و طعم و بو با آنكه به يك آب نشو و نما نمايند و كوهها

فرمود از تغيير و تبديل و زياده و نقصان و كيد اهل شرك و ابطال و اندراس و هر آفت و خللى تا معجزه باقيه و حجّت بالغه الهيّه باشد بر خلق و كسى نتواند دستبردى

عليه السّلام و منشاء او؛ و طور، محل مناجات حضرت موسى عليه السّلام و مكه، موضع خانه و مطاف عالميان و مولد حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و مبعث آن سرور

ميان آسمان‌ها و زمينها، يعنى نافذ است حكم الهى در جميع آسمانها و زمينها به حيات و موت و صحت و مرض و غنا و فقر و ساير تصاريف امور بر وجه حكمت و مصلحت، لِتَعْلَمُوا

کرامت خدا ۲ ذکر: آثار ذکر کرامت خدا ۳ قرآن: اهمیت تلاوت قرآن ۱; پاداش تلاوت قرآن ۶; زمینه تلاوت قرآن ۳; منافع تلاوت قرآن ۶ کرامت خدا: مشمولان کرامت خدا ۵ محمد(ص):

آیه بندى قرآن ۹; برکت قرآن ۳; تاریخ کتابت قرآن ۲; تعالیم قرآن ۸; زمینه عبرت از قرآن ۱۱; زمینه فهم قرآن ۶; ساختار قرآن ۹; عبرت از قرآن ۱۰; عظمت قرآن ۱; عقلانیت

جمع «فراش» به زمين و مركب و تشك و فرش و تخت گفته شده و «مَرْفُوعَةٍ» به معناى نفيس و گرانبها مى‌باشد، چنانكه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: در بهشت

جاويد و رحمت بى‌پايان الهى است هر چه بخواهند از نعمت و عزّت و حشمت و مكنت و مأكول و مشروب و ملبوس و ملموس و مأنوس براى ايشان آماده و مهيّا است و در نزد

آنچه در آسمانها و زمين است از جواهر و اعراض و مادّى و مجرّد مخلوق و مملوك خدا است و او آنها را خلق فرموده تا جزا دهد بدكاران را بكار بدشان و نيكوكاران را

آنچه در آسمانها و زمين است از جواهر و اعراض و مادّى و مجرّد مخلوق و مملوك خدا است و او آنها را خلق فرموده تا جزا دهد بدكاران را بكار بدشان و نيكوكاران را

آنچه در آسمانها و زمين است از جواهر و اعراض و مادّى و مجرّد مخلوق و مملوك خدا است و او آنها را خلق فرموده تا جزا دهد بدكاران را بكار بدشان و نيكوكاران را

قسمت: اول- آنچه خير و موجب صلاح دينى و دنيوى و مادى و معنوى و روحى و جسدى و مكارم اخلاق بشرى است، در تحت سه كلمه امر به عدل و احسان و ايتاء ذى القربى مندرج

خورشيد و ماه و زمين و آب و باد و «1». نهج البلاغه، نامه 31. «2». تفسير نورالثقلين ج 3، ص 418. جلد 10 - صفحه 639 خاك و كوه و دشت و دريا با يكديگر و هماهنگى

عشري‌ ‌باشد‌ و تمام‌ ضروريّات‌ دين‌ و مذهب‌ ‌را‌ معترف‌ ‌باشد‌ و تصديق‌ بجميع‌ ‌ما جاء ‌به‌ النبي‌ّ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ‌از‌ عقائد و اخلاقيّات‌

بتدريج سوره سوره و آيه آيه بر آنحضرت نازل فرمود در موقع لزوم و حاجت بر طبق مصلحت و اقتضاء وقت و حال و مقام تا بتدريج و تأنّى و تأمّل و آرامى تلاوت فرمايد

التوراة و الزبور و الأنجیل صفة محمّد و صفة اصحابه و مبعثه و هجرته ...; آیه فوق، درباره یهود و نصارا نازل شده است و آنان کسانى بودند که تورات و انجیل به

نموده‌اند و مشركين عرب پنداشته‌اند و خلق فرمود هر موجوديرا و تعيين نمود اندازه و قدر قابليت او را براى خلعت هستى از حدود و آجال و صفات و خواص و آثار و ساير

أَعْجَمِيٌ‌: زبان و لغت آن كه ميل نمايند و نسبت دهند قرآن را به سوى او عجمى و گنگ و خالى از فصاحت و بلاغت باشد. وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ‌: و اين قرآن لغتى است

است در ظاهر و حضرت ختمى مرتبت داراى قوّت و قدرت و عقل سليم و رأى ثابت مستقيم است پس مستولى و جلد 5 صفحه 84 مستقرّ و مستقيم شد با آنكه در افق و جانب اعلاى

to function. و کمی عطا کرد، و از بیشتر امساک نمود! |و كمى بخشيد [ولى ادامه نداد] و امتناع ورزيد و اندكى بخشيد و [از باقى‌] امتناع ورزيد. و اندک صدقه‌ای

به تدابير و حيل كم كم ايجاد خصومت، و به اندك زمانى آتش فتنه و نزاع واقع شد. جبرئيل آيات شريفه را نازل كرد و حضرت در قلب دو قبيله ايستاد و فرمود: با وجودى

حضرت عيسى عليه السّلام ايمان داشتند و به حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نيز ايمان آوردند و احكام و شريعت قرآن را تعليم گرفتند، چنانچه فرمايد: يَتْلُونَ

عليه و آله و سلّم فرموده بگو اگر تمام انس و جنّ جمع و متّفق شوند كه مانند اين قرآن در اشتمال بر علوم و معارف و احكام نافعه مفيده بحال بشر و فصاحت و بلاغت

اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و تشرف‌ بحضور ‌او‌ و مشاهده‌ معجزات‌ و استماع‌ آيات‌ الهي‌ و ديدن‌ صفات‌ و اخلاق‌ و اعمال‌ ‌او‌ و موافقت‌ و مطابقت‌ ‌آنها‌

دنيوى است و بالاخره نابود ميشود ولى آنچه نزد خدا است از نعيم آخرت و اجر اعمال و ثواب انفاق در راه خدا بهتر و برتر و بالاتر و باقى و برقرار است و اختصاص دارد

نموده‌اند و مشركين عرب پنداشته‌اند و خلق فرمود هر موجوديرا و تعيين نمود اندازه و قدر قابليت او را براى خلعت هستى از حدود و آجال و صفات و خواص و آثار و ساير

نمى‌گذرد و بدون آن منقطع نشود، و در عين هبوط نهايتى است كه از آن تجاوز نكند و يكمرتبه از آن انقطاع نيابد. و ما بين ارتفاع و انخفاض آن سيصد و شصت مشرق و مغرب

بمعنى استحباب روزه بر مريض و مسافر دانسته اند فرق بين ((انزل )) و ((تنزيل )) و اشاره به وجه تسميه نزول قرآن در ماه رمضان و نقد و بررسى اقوال مختلف درباره

ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به عدل و داد و احسان و نيكوئى به يكديگر و دستگيرى از بينوايان

سماوى را كه پاك است از باطل و دروغ و دست ناپاك بآن نميرسد و در آن كتب مطالبى مكتوب شده كه راست و درست و عدل و قويم و مستقيم است و چون خداوند پيغمبر آخر الزمان

دراهم معدود» و در اين حكم تعظيم پيغمبر و انفاق بر فقراء و جلوگيرى از صحبتهاى بيجا و امتياز بين منفق و منافق و سخىّ و ممسك و محبّ دنيا و آخرت و غيرها ملحوظ

انبيايي‌ فرستاد و بآنها دستوراتي‌ نازل‌ فرمود غاية الامر ‌در‌ حق‌ آدم‌ و شيث‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ تعبير بصحف‌ ميكند صحف‌ آدم‌ و شيث‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ و ‌در‌ حق‌

نموده‌اند و مشركين عرب پنداشته‌اند و خلق فرمود هر موجوديرا و تعيين نمود اندازه و قدر قابليت او را براى خلعت هستى از حدود و آجال و صفات و خواص و آثار و ساير

فارسى و عربى و تركى و اختلاف الوان را بسياهى و سفيدى و سرخى و زردى و ما بين اينها كه تمام آنها بامر و صنع خداوند است تفسير فرموده‌اند و علماء و دانشمندان

كه قسم دروغ و راست زياد ميخورد و در انظار خوار و حقير شده و عيّاب و غيّاب و طعّان يعنى عيب‌جو جلد 5 صفحه 249 و غيبت كن و طعنه زن بمردم است و كارش دو بهم

جاويد و رحمت بى‌پايان الهى است هر چه بخواهند از نعمت و عزّت و حشمت و مكنت و مأكول و مشروب و ملبوس و ملموس و مأنوس براى ايشان آماده و مهيّا است و در نزد

هر گونه گناه و عصیان و تعدی و انحراف از حق و نیز اطاعت از فرمان خداوند و شکر نعمتهای او را شامل می‌شود. در پایان آیه به طایفه اوس و خزرج و همه مسلمانان

زمینه تبلیغ و دعوت به سوی خدا و در زمینه عفو و گذشت و شکیبایی کارگر نیفتاد باز نباید مأیوس و دلسرد شد، و یا بی‌تابی و جزع نمود، بلکه باید با حوصله و خونسردی

مي‌كنند، و مثل‌ كساني‌ ‌که‌ ‌براي‌ اعلاي‌ كلمه اسلام‌ و شعائر ديني‌ و هدايت‌ و ارشاد مؤمنين‌ و اقامه صلوة و أمر بمعروف‌ و دفع‌ كفّار و أشرار و ساير طرق‌

هماهنگى عقل و دین ۱۵ عمل: عمل پسندیده ۱۱; عمل ناپسند ۶، ۱۰ قرآن: اهمیّت تبعیت از قرآن ۱; تبعیت از قرآن ۲، ۱۱; دلایل تبعیت از قرآن ۳; عوامل اعراض از قرآن ۵; قرآن

دراهم معدود» و در اين حكم تعظيم پيغمبر و انفاق بر فقراء و جلوگيرى از صحبتهاى بيجا و امتياز بين منفق و منافق و سخىّ و ممسك و محبّ دنيا و آخرت و غيرها ملحوظ

كه قسم دروغ و راست زياد ميخورد و در انظار خوار و حقير شده و عيّاب و غيّاب و طعّان يعنى عيب‌جو جلد 5 صفحه 249 و غيبت كن و طعنه زن بمردم است و كارش دو بهم

كه قسم دروغ و راست زياد ميخورد و در انظار خوار و حقير شده و عيّاب و غيّاب و طعّان يعنى عيب‌جو جلد 5 صفحه 249 و غيبت كن و طعنه زن بمردم است و كارش دو بهم

اجناس داراى انواع و اصنافى است گوناگون و رنگارنگ و از خود آنها كه مشرك شدند مانند مرد و جلد 4 صفحه 407 زن و سفيد و سياه كه اصناف نوع انسانند و از آنچه ميداند

با كمال خوارى و خضوع بدون رياء و سمعه و از تو كمك ميجوئيم بر بندگى و فرمان‌بردارى تو و بر دفع شرهاى دشمنان تو و رد مكرهاى آنان و ايستادگى و ثبات قدم بر آنچه

عبارت‌ ‌از‌ اخلاق‌ رذيله‌ و صفات‌ ناپسنديده‌ و ملكات‌ نكوهيده‌ ‌است‌ مانند حسد و كبر و عجب‌ و بخل‌ و رياء و حقد و ‌غير‌ اينها و تقوي‌ دواي‌ ‌اينکه‌ دردها

الاقتضاء نازل فرمود و متّصل نمود دعوت را به حجّت و امر و نهى را بوعد و وعيد و موعظه و نصيحت را بموجبات تنبّه و عبرت براى تذكّر و اعتبار آنان و با اينهمه مراعات

سماوى را كه پاك است از باطل و دروغ و دست ناپاك بآن نميرسد و در آن كتب مطالبى مكتوب شده كه راست و درست و عدل و قويم و مستقيم است و چون خداوند پيغمبر آخر الزمان

ميميرد و زنده ميشود و باز ميسوزد و ميميرد و زنده ميشود و در عذاب است و زندگانى و آسايش و روحى كه روح و راحت و خير و بركتى در آن باشد ندارد و نفعى از آن زندگى

خداوند، و کسی که علم کتاب (و آگاهی بر قرآن) نزد اوست، میان من و شما گواه باشند!» |و كسانى كه كافر شدند مى‌گويند: تو پيامبر نيستى. بگو: شهادت خدا و آن كسى

چون آمد يهود و نواصب را كه در حكم يهودند كتابى از نزد خداوند كه قرآن است و مشتمل بر وصف محمد (ص) و على (ع) جلد 1 صفحه 150 و وجوب دوستى آندو و دوستى دوستان

يا زمين و منافع وجوديّه آن دو مكرّر ذكر شده و مشهود و مسلّم است و دو كوكب درخشان در روز و شب كه آفتاب و ماه است نيز دو آيه و دليل بزرگ بر توحيد و عظمت خداوند

اى اهل كتاب، چرا باز مى‌داريد و منع مى‌كنيد از راه خدا كه اسلام و ايمان به پيغمبر خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و قرآن و آنچه پيغمبر از جانب خدا آورده،

ما بين پدر و پسر، و مادر و دختر، و زن و شوهر، و قبيله و عشيره، پس قريش متفرق شدند و بر سر طرق و شوارع نشستند و مردم را از پيروى حضرت منع و به مؤمنان هم

گناه و معصیت، و تحمّل مشقّات و ناملایمات) بردبار، و (در نیّت و کردار و گفتار) درستکار، و (با خشوع و خضوع بر طاعت و عبادت) مداوم و ماندگار، و (از آنچه می‌توانند

فارسى و عربى و تركى و اختلاف الوان را بسياهى و سفيدى و سرخى و زردى و ما بين اينها كه تمام آنها بامر و صنع خداوند است تفسير فرموده‌اند و علماء و دانشمندان

116، و ‌از‌ جمله‌ قضاء فوائت‌ و اداء حقوق‌ و امثال‌ ‌آنها‌ ‌است‌. و رفع‌ موانع‌ ‌از‌ شمول‌ رحمت‌ و مغفرت‌ كنيد ‌از‌ عقائد باطله‌ و اخلاق‌ رذيله‌ و اعمال‌

عوامل طبيعى كه آب و خاك و هوا و آفتاب است همه جا وجود دارد پس اين اختلافات از جهت جنس و نوع و صنف و شخص و رنگ و بو و طعم و خواص و منافع و آثار از كجا است

خانه و اثاث و مركب و غيرها كه دوام و بقاء و وقر نزد دانشمندان ندارد و مفاخره بر يكديگر است بحسب و نسب و منصب و جاه و جلال كه قبيح و ناپسند نزد عقلا و مذموم

وسيله‌ى تحجّر و جمود است. «إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا»* زيرا پايبندى بى‌چون و چرا به سنّت‌ها و آداب ملّى و قومى، سبب تخدير جامعه و سدّ راه فكر و نوآورى و مانع شناخت