محمد ٣٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۳۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آری، شما همان گروهی هستید که برای انفاق در راه خدا دعوت می‌شوید، بعضی از شما بخل می‌ورزند؛ و هر کس بخل ورزد، نسبت به خود بخل کرده است؛ و خداوند بی‌نیاز است و شما همه نیازمندید؛ و هرگاه سرپیچی کنید، خداوند گروه دیگری را جای شما می‌آورد پس آنها مانند شما نخواهند بود (و سخاوتمندانه در راه خدا انفاق می‌کنند).

|آگاه باشيد! اين شماها هستيد كه براى انفاق در راه خدا دعوت مى‌شويد، سپس برخى از شما بخل مى‌ورزد. و هر كس بخل ورزد، فقط در حق خود بخل ورزيده و [گر نه‌] خدا بى‌نياز است و شما نيازمندانيد. و اگر روى برتابيد، خداوند قومى غير از شما را جانشين مى‌كند كه آنه
شما همان [مردمى‌] هستيد كه براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شده‌ايد. پس برخى از شما بخل مى‌ورزند، و هر كس بخل ورزد تنها به زيان خود بخل ورزيده، و [گرنه‌] خدا بى‌نياز است و شما نيازمنديد؛ و اگر روى برتابيد [خدا] جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد كه مانند شما نخواهند بود.
آری شما همان مردمید که برای انفاق در راه (تبلیغ دین) خدا دعوت می‌شوید باز بعضی از شما بخل می‌ورزند، و هر که بخل کند بر ضرر خود اوست و گرنه خدا (از خلق) بی نیاز است و شما فقیر و نیازمندید. و اگر شما روی بگردانید خدا قومی غیر شما که مانند شما (بخیل) نیستند (بلکه بسی از شما بهتر و فداکارترند) به جای شما پدید آرد.
آگاه باشید! شما همان مردمی هستید که برای انفاق در راه خدا دعوت می شوید، پس برخی از شما بخل می ورزند، و هر که بخل پیشه کند، فقط نسبت به [سعادت و خوشبختی] خود بخیل است، و خدا [از انفاق و صدقات شما] بی نیاز است، و شمایید که نیازمند هستید؛ و اگر [از فرمان های او] روی بگردانید به جای شما گروه دیگری را می آورد که مانند شما [روی گردان، سست عقیده و بخیل] نخواهند بود.
آگاه باشيد كه شما را دعوت مى‌كنند تا در راه خدا انفاق كنيد. بعضى از شما بخل مى‌ورزند؛ و هر كس كه بخل ورزد، در حق خود بخل ورزيده است. زيرا خدا بى‌نياز است و شما نيازمندانيد. و اگر روى برتابيد، به جاى شما مردمى ديگر آرد كه هرگز همسان شما نباشند.
همین شما هستید که از شما خواسته می‌شود که در راه خدا انفاق کنید، آنگاه بعضی از شما هستند که بخل می‌ورزند، و هر کس بخل ورزد همانا از خود دریغ می‌ورزد، و خداوند بی‌نیاز است و شما نیازمندانید، و اگر روی بگردانید قومی غیر شما را جانشین شما می‌سازد، آنگاه آنان مانند شما نخواهند بود
هان شماييد كه خوانده مى‌شويد تا در راه خدا انفاق كنيد، ولى از شما كس هست كه بخل مى‌ورزد، و هر كه بخل ورزد جز اين نيست كه با خويشتن بخل مى‌ورزد، و خدا بى‌نياز است و شما نيازمنديد، و اگر روى بگردانيد گروهى ديگر جز شما را به جاى شما آرد كه همچون شما- سست ايمان و بخيل- نباشند.
آگاه باشید که شما (از سوی آفریدگارتان) دعوت به انفاق در راه خدا می‌شوید. بعضی از شما بخل می‌ورزند. هر کس هم بخل بورزد، در حق خود بخل می‌ورزد (و زیان آن متوجّه خودش می‌گردد). زیرا خدا بی‌نیاز است و شما نیازمندید. اگر شما (از فرمان خدا سرپیچی کنید و) روی برتابید، مردمان دیگری را جایگزین شما می‌گرداند (و این مأموریّت را به گروه دیگری می‌سپارد) که هرگز همسان شما نخواهند بود (و از ایثار و فداکاری و بذل جان و مال خودداری نخواهند کرد و از فرمان یزدان روی‌گردان نخواهند شد).
هان! شما همان (مردمی) هستید (که) برای انفاق در راه خدا فرا خوانده می‌شوید. پس برخی از شما بخل می‌ورزد و هر کس بخل ورزد، تنها به زیان خود بخل می‌ورزد. و خدا بی‌نیاز است و شما نیازمندید. و اگر روی برتابید، خدا جای شما را به مردمی غیر از شما خواهد داد (و) سپس همانندتان نیستند.
اینک شمائید که خوانده می‌شوید به انفاق کردن در راه خدا پس از شما است آنکه خودداری کند (بخل ورزد) و هر که خودداری کند جز این نیست که بر جان خویش خودداری کند و خدا بی‌نیاز است و شمائید نیازمندان و اگر پشت کنید بگیرد بجای شما گروهی را جز شما پس نباشند مانندگان شما


محمد ٣٧ آیه ٣٨ محمد ٣٩
سوره : سوره محمد
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«هَآ أَنتُمْ هؤُلآءِ»: (نگا: آل‌عمران / و نساء / . «عَن نَّفْسِهِ»: در حق خود. «أَمْثَالَکُمْ»: همچون شما. همسان شما. (نگا: معارج / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- دعوت الهى از مؤمنان، به انفاق، مواجه با بخلورزى برخى از آنان (هأنتم هؤلاء تدعون لتنفقوا ... فمنکم من یبخل)

۲- دعوت الهى از مؤمنان، به انفاق در مسیر جهاد * (تدعون لتنفقوا فى سبیل اللّه) با توجه به این که آیات پیشین درباره جهاد مى باشد; ممکن است مراد از «فى سبیل اللّه» نیازهاى مالى جهاد باشد.

۳- بخلورزى مردم از انفاق داوطلبانه، گواه ناخشنودى عمیق آنان از موظّف شدن به پرداخت قهرى اموال * (إن یسئلکموها فیحفکم ... و یخرج أضغنکم . هأنتم هؤلاء تدعون لتنفقوا فى سبیل اللّه فمنکم من یبخل) از ارتباط این آیه با آیه قبل، این معنا استفاده مى شود که خداوند، بخل مردم را از انفاق داوطلبانه در راه او، نمونه اى از موضع گیرى مردم در برابر پرداخت مال از روى ناگزیرى و در پى اصرار دانسته است. در این صورت واژه «تدعون» اشاره به دعوت و ارشاد خواهد بود و «یسئلکموها فیحفکم» اشاره به طلب مصرانه و قهرى.

۴- ارزش انفاق و پرداخت مال، در گرو در راه خدا بودن آن است. (تدعون لتنفقوا فى سبیل اللّه)

۵- بخلورزى انسان از انفاق هاى اندک، گواه بخلورزى عمیق تر وى از انفاق کل اموال حتى با فرمان أکید الهى (إن یسئلکموها فیحفکم تبخلوا ... تدعون لتنفقوا فى سبیل اللّه فمنکم من یبخل) برداشت بالا بنابراین نکته است که تمایز «تدعون لتنفقوا» با «إن یسئلکموها» در این باشد که در اولى، بعضى از اموال، مورد نظر و در تعبیر دوم کل اموال لحاظ شده باشد.

۶- بخل از انفاق در راه خدا، دامنگیر برخى از مؤمنان و مورد نکوهش الهى (هأنتم هؤلاء تدعون لتنفقوا فى سبیل اللّه فمنکم من یبخل) از لحن نکوهش آمیز این آیه، مطلب بالا برداشت مى شود.

۷- بخل از انفاق در راه خدا، مایه خسارت خود انسان (و من یبخل فإنّما یبخل عن نفسه)

۸- خداوند، بى نیاز مطلق و خلق، سراپا نیاز به درگاه او (و اللّه الغنىّ و أنتم الفقراء)

۹- انفاق هاى خلق در راه خدا، سودمند به حال خود ایشان و بى تأثیر در ذات بى نیاز یگانه معبود هستى (تدعون لتنفقوا فى سبیل اللّه ... و اللّه الغنىّ)

۱۰- تشریع انفاق از سوى خداوند، صرفاً در جهت منافع خود انسان ها است. (تدعون لتنفقوا ... و من یبخل فإنّما یبخل عن نفسه و اللّه الغنىّ و أنتم الفقراء)

۱۱- قوانین شریعت، در جهت رفع نیازهاى واقعى خود مردم و بى تأثیر در ذات بى نیاز خداوند (و اللّه الغنىّ و أنتم الفقراء) با توجه به این که «واللّه الغنىّ و أنتم الفقراء» در بیان غناى الهى و نیز فقر خلق مطلق است; این نکته استفاده مى شود که همه دستورات دین براى رفع نیازهاى خلق است; و نفعى براى ذات خدا ندارد.

۱۲- منافع همه طبقات جامعه، حتى ثروتمندان، در گرو انفاق و نوعى تعدیل ثروت* (تدعون لتنفقوا ... و اللّه الغنىّ و أنتم الفقراء) تعبیر «و أنتم الفقراء» ممکن است هم شامل نیاز انسان به پاداش الهى و هم شامل نوعى نیاز طبیعى و اجتماعى انسان ها باشد; یعنى، اصولاً جامعه بدون انفاق، دوام نمى یابد و تشریع انفاق از سوى خداوند، در واقع تضمینى بر ثبات و پایدارى جوامع بشرى است.

۱۳- گروه هاى ثروت اندوز و بى توجه به احتیاج نیازمندان، در معرض نابودى و جایگزین شدن گروه هاى دیگر به جاى ایشان (و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم)

۱۴- ملت هاى روى گردان از قوانین الهى، محکوم به زوال * (و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم) بنابر این که متعلق «تتولّوا»، مطلق قوانین شرع باشد و تعبیر «یستبدل» نظر به زوال و اضمحلال داشته باشد، برداشت بالا به دست مى آید.

۱۵- نقش ثروت اندوزى و عدم انفاق، در زوال جامعه و پیدایش تحولات ویرانگر اجتماعى* (تدعون لتنفقوا ... و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم) برداشت یاد شده بدان احتمال است که تعبیر «یستبدل قوماً غیرکم» اشاره به یکى از سنت هاى اجتماعى خداوند داشته باشد; زیرا امت هاى گرفتار در انحرافات اقتصادى، از درون پوسیده و یا به وسیله ملتى دیگر مقهور مى شوند.

۱۶- اراده الهى، حاکم بر تحولات تاریخى و اجتماعى بشر (و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم) استناد فعل «یستبدل» به خداوند، بیانگر مطلب بالا است.

۱۷- قدرت خداوند بر از میان بردن یک قوم و جایگزین ساختن قومى دیگر، به جاى ایشان دلیل بى نیازى مطلق او از خلق (و اللّه الغنىّ ... و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم) از این که جمله «و إن تتولّوا ...» به دنبال «واللّه الغنىّ و أنتم الفقراء» آمده است; محتواى آن «و إن تتولّوا» را دلیل و مؤید بى نیازى خداوند دانست.

۱۸- شرافت پاسدارى از دین، شایسته ملت هاى مجاهد و انفاقگر و نه بخلورزان دنیاگرا (و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم ثمّ لایکونوا أمثلکم) با توجه به این که آیات پیشین در زمینه جهاد و انفاق و نیز روى گردانان از جهاد و انفاق بود; این آیه مى تواند خطاب به جامعه مسلمین عصر پیامبر(ص) باشد که اگر آنان از جهاد و انفاق روى گردانند، خداوند شرافت پاسدارى از دین را از آنان سلب کرده و به امتى خواهد داد که این چنین نباشند.

۱۹- خالى نشدن صحنه جهان، از حاملان دین و وفاداران به قوانین الهى (و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم ثمّ لایکونوا أمثلکم) خداوند به روى گردانان از دین و انفاق، صرفاً نفرموده است که شما را از میان مى بریم; بلکه فرموده است: ملتى جز شما روى کار خواهیم آورد تا چون شما با دین و احکام الهى مقابله نکنند. از این مطلب، برداشت بالا استفاده مى شود.

۲۰- دین الهى براى بقا و استمرار خود، وابسته به هیچ گروه و قوم خاصى نیست. (و إن تتولّوا یستبدل قومًا غیرکم ثمّ لایکونوا أمثلکم) امکان جایگزینى قومى به جاى قومى دیگر، براى پاسدارى از دین، مى رساند که شرافت پاسدارى از دین، از آنِ کسانى است که به قوانین آن عمل کنند; چه آنان از عرب باشند یا عجم.

موضوعات مرتبط

  • احکام: فلسفه احکام ۱۱
  • اقوام: جایگزینى اقوام ۱۳، ۱۷
  • انسان: تأمین منافع انسان ۱۰
  • انفاق: آثار اجتماعى انفاق ۱۲; آثار اجتماعى ترک انفاق ۱۵; آثار فردى انفاق ۹; اخلاص در انفاق ۴; بخل در انفاق ۵، ۶، ۷; دعوت به انفاق ۱، ۲; فلسفه انفاق ۱۰; محدوده انفاق ۵; ملاک ارزش انفاق ۴; ناخشنودى از اجبار در انفاق ۳; هلاکت معرضان از انفاق ۱۳
  • انفاقگران: فضایل انفاقگران ۱۸
  • بخل: آثار بخل ۳، ۷; سرزنش بخل ۶
  • بخیلان: بى لیاقتى بخیلان ۱۸; سرزنش بخیلان ۶
  • تاریخ: منشأ تحولات تاریخ ۱۶
  • ثروت: آثار تعدیل ثروت ۱۲
  • ثروت اندوزان: هلاکت ثروت اندوزان ۱۳
  • ثروت اندوزى: آثار اجتماعى ثروت اندوزى ۱۵
  • جامعه: آسیب شناسى اجتماعى ۱۵; تأمین منافع جامعه ۱۲; عوامل انحطاط جامعه ۱۵
  • جهاد: انفاق براى جهاد ۲; جهاد مالى ۲
  • خدا: آثار قدرت خدا ۱۷; بى نیازى خدا ۸، ۹، ۱۱; حاکمیت اراده خدا ۱۶; دعوتهاى خدا ۱، ۲; دلایل بى نیازى خدا ۱۷; سرزنشهاى خدا ۶
  • خود: زیان به خود ۷
  • دنیاطلبان: بى لیاقتى دنیاطلبان ۱۸
  • دین: ابقاى دین ۲۰; فضیلت محافظت از دین ۱۸; هلاکت معرضان از دین ۱۴
  • دینداران: تداوم دینداران ۱۹
  • زیان: عوامل زیان ۷
  • مؤمنان: دعوت از مؤمنان ۱، ۲; مؤمنان و بخل ۱، ۶
  • مجاهدان: فضایل مجاهدان ۱۸
  • موجودات: نیازمندى موجودات ۸
  • نیازها: عوامل تأمین نیازها ۱۱

منابع