فصلت ١٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

در آن هنگام که رسولان از پیش رو و پشت سر (و از هر سو) به سراغشان آمدند (و آنان را دعوت کردند) که جز خدا را نپرستید آنها گفتند: «اگر پروردگار ما می‌خواست فرشتگانی نازل می‌کرد؛ از این رو ما به آنچه شما مبعوث به آن هستید کافریم!»

|چون فرستادگان [ما] از پيش رو و از پشت سرشان به سراغشان آمدند [و گفتند] كه جز خدا را مپرستيد. گفتند: اگر پروردگار ما مى‌خواست [پيامبر بفرستد]، قطعا فرشتگانى مى‌فرستاد، پس ما به آنچه بدان مبعوث شده‌ايد كافريم
چون فرستادگان [ما] از پيش رو و از پشت سرشان بر آنان آمدند [و گفتند:] «زنهار، جز خدا را مپرستيد»، گفتند: «اگر پروردگار ما مى‌خواست، قطعاً فرشتگانى فرومى‌فرستاد، پس ما به آنچه بدان فرستاده شده‌ايد كافريم.»
که بر آنها از هر جانب رسولان حق آمدند (و گفتند) که جز خدای یکتا را نپرستید. کافران باز گفتند: اگر خدا می‌خواست (که ما ایمان آوریم) فرشتگان را به رسالت می‌فرستاد، پس ما به کتب و احکام شما (رسولان بشری) کافریم.
هنگامی که پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنان آمدند [و گفتند:] که جز خدا را نپرستید. گفتند: اگر پروردگار ما می خواست [که ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل می کرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ کنند]؛ بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شده اید، کافریم.
آنگاه كه رسولان پيش و بعد آنها نزدشان آمدند و گفتند كه جز خداى يكتا را مپرستيد، گفتند: اگر پروردگار ما مى‌خواست فرشتگان را از آسمان نازل مى‌كرد. ما به آنچه شما بدان مبعوث شده‌ايد ايمان نمى‌آوريم.
چنین بود که پیامبران آنان پیش از آنان و پس از آنان آمدند که جز خداوند را مپرستید، گفتند اگر پروردگارمان می‌خواست فرشتگانی می‌فرستاد، پس ما رسالت شما را منکریم‌
آنگاه كه فرستادگان از پيش روى و از پشت سرشان- يعنى از هر سو و در هر زمان- بديشان آمدند [و گفتند] كه جز خداى يكتا را نپرستيد، گفتند: اگر پروردگار ما مى‌خواست [كه فرستادگانى بفرستد] هر آينه فرشتگانى فرومى‌فرستاد، پس ما بدانچه شما به آن فرستاده شده‌ايد كافريم.
زمانی (صاعقه گریبانگیر قوم عاد و ثمود شد) که پیغمبران از پیش رو و پشت سر (و از هر سو و جهات دیگر) به نزدشان آمدند (و به عناوین مختلف و به شیوه‌های گوناگون پندشان دادند و ارشادشان کردند و گفتند:) جز خدا را پرستش نکنید. پاسخ دادند که: اگر خدا می‌خواست پیغمبرانی روانه دارد فرشتگانی را (به عنوان پیغمبر) فرو می‌فرستاد (نه انسانهائی مانند خود ما). ما قطعاً به آن چیزهائی باور نداریم که با خود آورده‌اید.
چون فرستادگان (ما) از پیش رویشان و از پشت (سر)شان سویشان آمدند (و گفتند:) «جز خدا را نپرستید»، گفتند: «اگر پروردگار ما می‌خواست، همانا (برایمان) فرشتگانی فرو می‌فرستاد. پس بی‌گمان ما به آنچه بدان فرستاده شده‌اید کافریم.»
گاهی که بیامدشان فرستادگان از پیش روی ایشان و از پشت سر ایشان که نپرستید جز خدا را گفتند اگر می‌خواست پروردگار ما هر آینه می‌فرستاد فرشتگانی و همانا مائیم بدانچه فرستاده شدید بدان کافران‌


فصلت ١٣ آیه ١٤ فصلت ١٥
سوره : سوره فصلت
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِذْ»: معمول صاعِقَة است. «مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ» مراد از هر سو و با هر شیوه است. (نگا: احقاف / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - تلاش همه جانبه و مستمر پیامبران الهى، براى هدایت قوم عاد و ثمود (إذ جاءتهم الرّسل من بین أیدیهم و من خلفهم) مراد از «من بین أیدیهم و من خلفهم» جمیع جهات است و این کنایه از تلاش همه جانبه مى باشد; چنان که استمرار را نیز مى فهماند.

۲ - فرستادگان الهى (هود و صالح)، مبلغ توحید در میان قوم عاد و ثمود (إذ جاءتهم الرّسل ... ألاّ تعبدوا إلاّ اللّه)

۳ - ضرورت پرستش خداى یگانه و پرهیز از پرستش غیر او (ألاّ تعبدوا إلاّ اللّه)

۴ - توحید و پرستش خداى یگانه، پیام اصلى دعوت پیامبران و اساسى ترین رسالت ایشان (إذ جاءتهم الرّسل ... ألاّ تعبدوا إلاّ اللّه) از این که از میان پیام ها و رهنمودهاى رسولان، موضوع عبودیت خداوند تخصیص به ذکر یافته است، مهم و اساسى بودن آن استفاده مى شود.

۵ - تبلیغ دین، نیازمند تلاشى همه جانبه و مستمر (إذ جاءتهم الرّسل من بین أیدیهم و من خلفهم) تعبیر «من بین أیدیهم و من خلفهم» نمایانگر نوعى تلاش همه جانبه و فراگیر از سوى پیامبران، در مقام دعوتِ اقوام خویش مى باشد.

۶ - تبلیغ پیامبران، همراه با حضور فعال و گسترده آنان در میان جوامع خویش بود. (إذ جاءتهم الرّسل من بین أیدیهم و من خلفهم)

۷ - گسترش پیام توحیدى و هدایت مردم، نیازمند حضور فعّال مبلغان الهى در میان آنان (إذ جاءتهم الرّسل من بین أیدیهم و من خلفهم)

۸ - خداوند، قبل از اتمام حجت و بیان حقیقت براى مردم، آنان را به عذاب استیصال گرفتار نخواهد ساخت. (مثل صعقة عاد و ثمود . إذ جاءتهم الرسل ... ألاّ تعبدوا إلاّ اللّه) «إذ» ظرف زمان و متعلق به «نزول صاعقه» است که از «مثل صاعقة عاد و ثمود» استفاده مى شود; یعنى، آن گاه صاعقه بر آنان نازل شد که پیامبران آمدند توحید و آیین الهى را ابلاغ کردند و آنان نپذیرفتند.

۹ - پندار باطل قوم عاد و ثمود، مبنى بر لزوم فرشته بودن رسولان الهى (قالوا لو شاء ربّنا لأنزل ملئکة)

۱۰ - اعتقاد قوم عاد و ثمود، به وجود پروردگار و فرشتگان (قالوا لو شاء ربّنا لأنزل ملئکة)

۱۱ - فرشتگان - در دید قوم عاد و ثمود - موجوداتى برتر از آدمیان و شایسته تر براى رسالت از جانب خداوند (قالوا لو شاء ربّنا لأنزل ملئکة) از این که قوم عاد و ثمود، پیامبران خویش را به واسطه بشر بودن انکار مى کردند و نبوت را فقط لایق فرشتگان مى دانستند، مطلب بالا استفاده مى شود.

۱۲ - پافشارى و سرسختى قوم عاد و ثمود، در مخالفت با دعوت توحیدى پیامبرانِ خویش (فإنّا بما أرسلتم به کفرون)

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۸
  • انبیا: تاریخ انبیا ۱، ۶; تبلیغ انبیا ۲; روش تبلیغ انبیا ۶; مخالفان انبیا ۱۲; مهمترین رسالت انبیا ۴; نقش انبیا۶; هدایتگرى انبیا ۱
  • تبلیغ: روش تبلیغ ۷
  • توحید: اهمیت توحید عبادى ۳، ۴; تبلیغ توحید ۷; مبلغان توحید ۲
  • خدا: اتمام حجت خدا ۸; خدا شناسى در تاریخ ۱۰; قانونمندى عذابهاى خدا ۸
  • دین: استمرار تبلیغ دین ۵; اهمیت تبلیغ دین ۵
  • رسولان خدا: ۲
  • شرک: اهمیت ترک شرک عبادى ۳
  • صالح(ع): تبلغ صالح(ع) ۲; رسالت صالح(ع) ۲
  • عقیده: تاریخ عقیده ۱۰; عقیده به خدا ۱۰; عقیده به ملائکه ۱۰
  • قوم ثمود: بینش قوم ثمود ۱۱; دعوت از قوم ثمود ۲; عقیده باطل قوم ثمود ۹; عقیده قوم ثمود ۱۰; لجاجت قوم ثمود ۱۲; هدایت قوم ثمود ۱
  • قوم عاد: بینش قوم عاد ۱۱; دعوت از قوم عاد ۲; عقیده باطل قوم عاد ۹; عقیده قوم عاد ۱۰; لجاجت قوم عاد ۱۲; هدایت قوم عاد ۱
  • ملائکه: برترى ملائکه ۱۱; نبوت ملائکه ۹، ۱۱
  • هود(ع): تبلغ هود(ع) ۲; رسالت هود(ع) ۲

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=فصلت_١٤&oldid=16232»