غافر ٤
ترجمه
| غافر ٣ | آیه ٤ | غافر ٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مَا یُجَادِلُ فِی ...»: مراد از جدال و کشمکش درباره قرآن، جدال و نزاع باطل است (نگا: کهف / ، حجّ / نه مباحثه و مناظره‌ای که برای روشنگری معانی و حل مشکلات کتاب الهی میان اهل علم در می‌گیرد (نگا: نحل / . «تَقَلُّبُ»: رفت و آمد. برو و بیا. سیر و سیاحت. مراد آمد و شد برای تجارت و گردش و قدرت نمائی برای سلطه‌گری و حیله‌گری است (نگا: نحل / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
لاَ يَغُرَّنَّکَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ... (۴) نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلاً ثُمَ... (۰)
مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَ مَأْوَاهُمْ... (۰) مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَ مَأْوَاهُمْ... (۰) وَ تَرَى الْمَلاَئِکَةَ حَافِّينَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۶ سوره مؤ من
- اشاره به مطالبى كه سوره مباركه مؤ من متضمن است
- وجه ذكر دو صفت عزيز و عليم از بين صفات الهى و افتتاح سوره به آن دو
- بيان اينكه اساس تنزيل كتاب ، علم محيط خدا به خلق خود مى باشد
- حال كفارى كه با جدال به باطل در صدد مقابله با حجت هاى حق برآمدند و خدا آنان رابگرفت
- پاسخ به توهمى باطلدرباره وضعيت كافران
نکات آیه
۱ - تنها کافران حق ناپذیر به مجادله و ستیزه جویى با آیات الهى مى پردازند و از پذیرش آن سر باز مى زنند. (مایجدل فىءایت اللّه إلاّ الذین کفروا)
۲ - کفر و روح حق ناپذیرى، عامل مجادله و ستیزه جویى با آیات الهى (ما یجدل فى ءایت اللّه إلاّ الذین کفروا)
۳ - آیات و نشانه هاى خداوند، متعدد و گوناگون است. (ما یجدل فى ءایت اللّه) برداشت یاد شده، از جمع آمدن «آیات» به دست مى آید.
۴ - قرآن، داراى ساختارى بندبند به نام «آیه» (ءایت اللّه)
۵ - هشدار خداوند درباره فریب خوردن از تحرکات سیاسى و اقتصادى کافران و ثروت و مکنت آنان در جامعه (فلایغررک تقلّبهم فى البلد) برخى از اهل لغت نوشته اند: «تَقلَّبَ فى الأُمور»; یعنى، «تصرّف کیف یشاء» (در هر کارى مطابق خواسته خود دخل و تصرف کرد). مقصود از «تقلّبهم فى البلاد» تحرکات سیاسى و اقتصادى کافران در شهرها از راه سفرهاى تجارتى (مانند سفرهاى کافران قریش از مکه به شام، یمن و ...) است.
۶ - هشدار خداوند به پیامبر(ص) و مسلمانان، درباره تأثیرپذیرى از قدرت و مکنت کافران و تجدید نظرکردن در برنامه هاى تبلیغى و الهى خویش (فلایغررک تقلّبهم فى البلد) پیامبر(ص) و مسلمانان، در حالى به تبلیغ دین اسلام مى پرداختند که کافران در اوج قدرت اقتصادى و سیاسى قرار داشتند. بنابر این هشدار خداوند در آیه شریفه مى تواند گویاى مطلب یادشده باشد.
۷ - پیامبراسلام(ص) به هنگام بعثت، با مخالفت قدرت هاى سیاسى و اقتصادى عصر خویش - مانند اشراف مکه - روبه رو بود. (فلایغررک تقلّبهم فى البلد)
۸ - مؤمنان مجاهد، در معرض قرار گرفتن در موضع انفعالى و متأثر شدن در برابر قدرت و مکنت بسیار دشمنان و کافران مخالف (فلایغررک تقلّبهم فى البلد) برداشت یاد شده از هشدار خداوند، به دست مى آید.
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: تنوع آیات خدا ۳; دشمنى با آیات خدا ۱; عوامل دشمنى با آیات خدا ۲; عوامل مجادله در آیات خدا ۲; مجادله در آیات خدا ۱
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۷
- حق: آثار حق ناپذیرى ۲
- خدا: هشدارهاى خدا ۵، ۶
- دشمنان: آثار قدرت دشمنان ۸
- قرآن: آیه بندى قرآن ۴; ساختار قرآن ۴; ویژگیهاى قرآن ۴
- کافران: آثار امکانات مادى کافران ۸; آثار قدرت کافران ۸; اغواگرى کافران ۵; امکانات مادى کافران ۶; تأثیرپذیرى از کافران ۵، ۶; توطئه کافران ۵; ثروت کافران ۵; حق ناپذیرى کافران ۱; دشمنى کافران ۱; فعالیت اقتصادى کافران ۵; قدرت کافران ۶; مجادله کافران ۱
- کفر: آثار کفر ۲
- مؤمنان: زمینه تأثیرپذیرى مؤمنان ۸
- مجاهدان: زمینه تأثیرپذیرى مجاهدان ۸
- محمد(ص): مخالفان محمد(ص) ۷; مخالفت با محمد(ص) ۷; هشدار به محمد(ص) ۶
- مسلمانان: مسؤولیت مسلمانان ۶; هشدار به مسلمانان ۶
- مکه: مخالفت اشراف مکه ۷
