النساء ١٢٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و آن کس که کرداریهای شایسته کند مرد یا زن و او مؤمن باشد آنان به بهشت درآیند و ستم بر ایشان نشود به اندازه منقارگاهی‌
|-|معزی=و آن کس که کرداریهای شایسته کند مرد یا زن و او مؤمن باشد آنان به بهشت درآیند و ستم بر ایشان نشود به اندازه منقارگاهی‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::124|١٢٤]] | قبلی = النساء ١٢٣ | بعدی = النساء ١٢٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = [[نازل شده در سال::20|٨ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::124|١٢٤]] | قبلی = النساء ١٢٣ | بعدی = النساء ١٢٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«وَ هُوَ مُؤْمِنٌ»: و حال آن که مؤمن باشد. این قید بیانگر این واقعیّت است که طاعت و عبادت بدون ایمان سودی نمی‌بخشد. «نَقِیراً»: گودی موجود در پشت هسته خرما که در کمی و ناچیزی بدان مثال زنند.
«وَ هُوَ مُؤْمِنٌ»: و حال آن که مؤمن باشد. این قید بیانگر این واقعیّت است که طاعت و عبادت بدون ایمان سودی نمی‌بخشد. «نَقِیراً»: گودی موجود در پشت هسته خرما که در کمی و ناچیزی بدان مثال زنند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۹


ترجمه

و کسی که چیزی از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که ایمان داشته باشد، چنان کسانی داخل بهشت می‌شوند؛ و کمترین ستمی به آنها نخواهد شد.

و هر كه از مرد و زن كارهاى شايسته كند در حالى كه مؤمن باشد آنها داخل بهشت مى‌شوند و ذره‌اى به آنها ستم نمى‌رود
و كسانى كه كارهاى شايسته كنند -چه مرد باشند يا آن- در حالى كه مؤمن باشند، آنان داخل بهشت مى‌شوند، و به قدر گودى پشت هسته خرمايى مورد ستم قرار نمى‌گيرند.
و هر که از زن و مرد کاری شایسته کند با ایمان به خدا، چنین کسان به بهشت درآیند و به قدر نقیری (پرده هسته خرمایی) به آنان ستم نکنند.
و کسانی از مردان یا زنان که بخشی از کارهای شایسته را انجام دهند، در حالی که مؤمن باشند، پس اینان وارد بهشت می شوند، و به اندازه گودی پشت هسته خرما مورد ستم قرار نمی گیرند.
و هر كس كه كارى شايسته كند چه زن و چه مرد اگر مؤمن باشد به بهشت مى‌رود و به قدر آن گودى كه بر پشت هسته خرماست به كس ستم نمى‌شود.
و هرکس از زن و مرد که کارهای شایسته کند و مؤمن باشد، وارد بهشت می‌شود و به اندازه ذره ناچیزی نیز به آنان ستم نمی‌رود
و هر كس از مرد و زن در حالى كه مؤمن باشد كارهاى نيك و شايسته كند، ايشان به بهشت در آيند و به اندازه شكاف هسته خرمايى- يعنى به مقدار بسيار اندكى- ستم نبينند.
کسی که اعمال شایسته انجام دهد و مؤمن باشد - خواه مرد و خواه زن - چنان کسانی داخل بهشت شوند، و کمترین ستمی بدانان نشود.
هر کس که کارهایی شایسته کند - مرد باشد یا زن - در حالی که مؤمن است، ایشان داخل بهشت می‌شوند و به اندازه‌ی گودی پشت هسته‌ی خرمایی (هم) ستم نمی‌شوند.
و آن کس که کرداریهای شایسته کند مرد یا زن و او مؤمن باشد آنان به بهشت درآیند و ستم بر ایشان نشود به اندازه منقارگاهی‌


النساء ١٢٣ آیه ١٢٤ النساء ١٢٥
سوره : سوره النساء
نزول : ٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَ هُوَ مُؤْمِنٌ»: و حال آن که مؤمن باشد. این قید بیانگر این واقعیّت است که طاعت و عبادت بدون ایمان سودی نمی‌بخشد. «نَقِیراً»: گودی موجود در پشت هسته خرما که در کمی و ناچیزی بدان مثال زنند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- ایمان و عمل صالح، تضمین کننده ورود به بهشت (و من یعمل من الصلحت ... و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنة)

۲- راهیابى مؤمنان به بهشت، منوط به انجام بخشى از اعمال صالح; و نه مشروط به انجام تمامى کارهاى نیک (و من یعمل من الصلحت ... و هو مؤمن) بنابر اینکه «من» براى تبعیض باشد.

۳- زنان و مردان، همسان در بهره مندى از پاداش ایمان و عمل صالح خویش (و من یعمل من الصلحت من ذکر او انثى و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنة)

۴- ایمان و عمل صالح، معیار ارزش انسانهاست; نه جنسیت ایشان. (و من یعمل من الصلحت من ذکر او انثى و هو مؤمن)

۵- بهره مندى مردم از پاداشهاى الهى و ورودشان به بهشت، در گرو ایمان و عمل صالح است، نه جنسیت و انتساب به مذهب یا فرقه اى خاص. (و من یعمل من الصلحت من ذکر او انثى و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنة)

۶- ایمان، شرط بارورى اعمال صالح آدمى و ورود وى به بهشت (و من یعمل من الصلحت ... و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنة)

۷- کافران، محروم از ورود به بهشت، هر چند داراى اعمال صالح باشند. (و من یعمل من الصلحت ... و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنة) قید «و هو مؤمن» مى رساند که ایمان، شرط ثمربخشى اعمال نیک است; بنابراین اعمال نیک، بدون ایمان و در حال کفر، پاداش بهشت ندارد.

۸- در نظام جزا و پاداش الهى کمترین ستمى راه ندارد. (من یعمل سوءاً یجز به ... فأولئک یدخلون الجنة و لایظلمون نقیراً) «نقیر» به فرو رفته گى در هسته خرما گفته مى شود و کنایه از چیز اندک و حقیر است.

۹- کاستن از اجر و مزد کار دیگران، حتى به کمترین مقدار ستم است. (و من یعمل من الصلحت ... یدخلون الجنة و لایظلمون نقیراً) خداوند، کاستن از پاداش را هر چند بسیار اندک باشد، ظلم دانسته است.

موضوعات مرتبط

  • ارزش: ملاک ارزش ۴
  • ارزیابى: ملاک ارزیابى ۴
  • ایمان: آثار ایمان ۱، ۶ ; ارزش ایمان ۴ ; اهمیت ایمان ۵ ; ایمان و عمل ۱ ; پاداش ایمان ۳
  • بهشت: محرومیّت از بهشت ۷ ; موجبات بهشت ۱، ۲، ۵، ۶
  • پاداش: عدالت در پاداش ۳، ۸ ; موجبات پاداش ۵، ۶
  • جنسیّت: ارزش جنسیّت ۴، ۵
  • خدا: پاداش خدا ۵، ۸ ; خدا و ظلم ۸
  • دین: انتساب به دین ۵
  • زن: تساوى زن و مرد ۳، ۴ ; عمل صالح زن ۳
  • ظلم: موارد ظلم ۹
  • عمل: آثار عمل صالح ۱ ; ارزش عمل صالح ۴، ۶ ; اهمیّت عمل صالح ۵ ; پاداش عمل صالح ۲، ۳
  • کار: اجرت کار ۹
  • کافران: عمل صالح کافران ۷ ; محرومیت کافران ۷
  • کیفر: عدالت در کیفر ۸
  • مؤمنان: عمل صالح مؤمنان ۲
  • نظام جزایى:۸

منابع