الملك ١٩

أَ وَ لَمْ‌ يَرَوْا إِلَى‌ الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ‌ صَافَّاتٍ‌ وَ يَقْبِضْنَ‌ مَا يُمْسِکُهُنَ‌ إِلاَّ الرَّحْمٰنُ‌ إِنَّهُ‌ بِکُلِ‌ شَيْ‌ءٍ بَصِيرٌ

ترجمه

آیا به پرندگانی که بالای سرشان است، و گاه بالهای خود را گسترده و گاه جمع می‌کنند، نگاه نکردند؟! جز خداوند رحمان کسی آنها را بر فراز آسمان نگه نمی‌دارد، چرا که او به هر چیز بیناست!

|آيا به پرندگان بالاى سرشان ننگريسته‌اند كه بال‌هايشان را باز و بسته مى‌كنند؟ آنها را جز [خداى‌] رحمان نگاه نمى‌دارد. مسلما او به هر چيزى بيناست

آيا در بالاى سرشان به پرندگان ننگريسته‌اند [كه گاه‌] بال مى‌گسترند و [گاه‌] بال مى‌آنند؟ جز خداى رحمان [كسى‌] آنها را نگاه نمى‌دارد، او به هر چيزى بيناست.

آیا مرغان هوا را نمی‌نگرند که بالای سرشان پر گشوده، گاه بی‌حرکت و گاه با حرکت بال پرواز می‌کنند؟ کسی جز خدای مهربان آنها را (در فضا) نگاه نمی‌دارد، که او به احوال همه موجودات کاملا بیناست.

آیا ندانسته اند که پرندگان بالای سرشان را در حالی که بال می گشایند و می بندند، فقط [خدای] رحمان در فضا نگه می دارد؟ یقیناً او بر همه چیز بیناست.

آيا پرندگانى را كه بال گشوده يا بال فراهم‌كشيده بر فراز سرشان در پروازند، نديده‌اند؟ آنها را جز خداى رحمان كسى در هوا نگاه نتواند داشت. اوست كه به همه چيز بيناست.

آیا به پرندگان بر فراز سرشان ننگریسته‌اند، که بال گشاده‌اند و فرو بندند [آن را]، هیچ کس جز خداوند رحمان آنها را نگه نمی‌دارد، که او به هر چیزی بیناست‌

و آيا به مرغان بر فراز سرشان ننگريسته‌اند كه بالها گشايند و به هم آرند؟ [تا ببينند كه‌] هيچ كس آنها را [در هوا] جز خداى رحمان نگاه نمى‌دارد همانا او به هر چيزى بيناست.

آیا پرندگانی را نگاه نکرده‌اند که بالای سر آنان (در پروازند و) گاهی بالهای خود را گسترده و گاهی جمع می‌کنند؟! جز خداوند مهربان کسی آنها را (بر فراز آسمان) نگاه نمی‌دارد، چرا که او هر چیزی را می‌بیند (و می‌داند هر آفریده‌ای برای ادامه‌ی زندگی خود نیازمند چیست).

آیا و بالای سرشان، سوی پرندگان ننگریسته‌اند، حال آنکه صف کشیدگان و نگهبانان (خود)اند (و) جز (خدای) رحمان (کسی) آنها را نگه نمی‌دارد؟ به‌راستی او به هر چیزی بسیار بیناست.

آیا ننگریستند مرغان بر فراز ایشان بال‌گشایندگان و بازدارندگان بالهای خویش نگاه نداردشان جز خداوند مهربان همانا او است به همه چیز بینا

الملك ١٨	آیه ١٩	الملك ٢٠
سوره : سوره الملك نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٨ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«صَآفَّاتٍ»: گسترده بالان (نگا: نور / ). «یَقْبِضْنَ»: بالها را فراهم می‌آورند. بالها را باز و بسته می‌کنند. «مَا یُمْسِکُهُنَّ»: (نگا: نحل / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

أَ لَمْ‌ يَرَوْا إِلَى‌ الطَّيْرِ... (۳) أَ لَمْ‌ يَرَوْا إِلَى‌ الطَّيْرِ... (۳)

تفسیر

• آيات ۱۵ - ۲۲، سوره ملك
• پاره اى از نشانه هاى تدبير الهى
• ذكر آيت پرواز پرندگان (اولم يروا الى الطير....)) و بيان وجه اينكه فرمود جز خداكسى طيور را در فضا نگه نمى دارد
• تمثيلى براى بيان حال مؤ من طالب بصيرت و كافرجاهل و لجوج تمثيلى براى بيان حال مؤ من طالب بصيرت و كافرجاهل و لجوج
• (روايتى دال بر اينكه قلب بر چهار قسم است ، درذيل آيه ((افمن يمشى مكبا على وجهه ...))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - پرواز پرندگان در فضا و بر فراز انسان ها، از شگفتى هاى آفرینش (أولم یروا إلى الطیر فوقهم صفّ-ت و یقبضن)

۲ - پرواز طیور و پرندگان در فضا، بدون سقوط بر زمین، از آیات قدرت و جلوه هاى رحمانیت خداوند (أولم یروا إلى الطیر ... ما یمسکهنّ إلاّ الرحمن)

۳ - باز و بسته شدن بال هاى پرندگان بر فراز زمین، از برجسته ترین جلوه هاى قدرت و رحمانیت خداوند برداشت یاد شده، از اختصاص به ذکر یافتن «باز و بسته شدن بال هاى پرندگان در فضا» به دست مى آید. (أولم یروا إلى الطیر ... ما یمسکهنّ إلاّ الرحمن)

۴ - رحمان، از اوصاف خداوند (الرحمن)

۵ - پرواز پرندگان بر فراز زمین، دلیل و نشانه توانایى خداوند بر عذاب و هلاکت کافران (فکیف کان نکیر . أولم یروا إلى الطیر ... ما یمسکهنّ إلاّ الرحمن) ذکر پرواز پرندگان به عنوان نشانه قدرت خداى رحمان - پس از یادآورى کیفر و عذاب کافران پیشین - مى تواند به منظور ارائه نمونه و جلوه اى از قدرت همه جانبه خداوند در جهان باشد.

۶ - خداوند، نسبت به هر چیزى آگاه و بینا است. (إنّه بکلّ شىء بصیر)

۷ - پرواز پرندگان بر فراز انسان ها، جلوه آگاهى و بینایى مطلق خداوند (أولم یروا إلى الطیر ...إنّه بکلّ شىء بصیر)

۸ - کفر و تکذیب دین، برخاسته از تأمل نکردن و نیندیشیدن در آیات الهى در طبیعت است. (و لقد کذّب الذین من قبلهم ... أولم یروا إلى الطیر ... إنّه بکلّ شىء بصیر) از سرزنش شدن کافران تکذیب گر، به خاطر تأمل نکردن در پدیده هاى طبیعت (مانند پرندگان) مى توان مطلب یاد شده را به دست آورد.

۹ - طبیعت، بستر خداشناسى است. (أولم یروا إلى الطیر ... ما یمسکهنّ إلاّ الرحمن إنّه بکلّ شىء بصیر)

موضوعات مرتبط

• آفرینش: شگفتیهاى آفرینش ۱
• آیات خدا: آیات آفاقى ۹
• اسماء و صفات: رحمان ۴
• پرندگان: بال پرندگان ۳; پرواز پرندگان ۲، ۳، ۵، ۷; شگفتى پرواز پرندگان ۱
• تعقل: آثار عدم تعقل در آفرینش ۸; آثار عدم تعقل در آیات خدا ۸
• خدا: بصیرت خدا ۶; دلایل خدا شناسى ۹; نشانه هاى بصیرت خدا ۷; نشانه هاى رحمانیت خدا ۲، ۳; نشانه هاى علم خدا ۷; نشانه هاى قدرت خدا ۲، ۳، ۵; وسعت علم خدا ۶
• دین: منشأ تکذیب دین ۸
• شناخت: منابع شناخت ۹
• طبیعت: نقش طبیعت ۹
• کافران: عذاب کافران ۵; هلاکت کافران ۵
• کفر: منشأ کفر ۸