الفرقان ٢١

وَ قَالَ‌ الَّذِينَ‌ لاَ يَرْجُونَ‌ لِقَاءَنَا لَوْ لاَ أُنْزِلَ‌ عَلَيْنَا الْمَلاَئِکَةُ أَوْ نَرَى‌ رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَکْبَرُوا فِي‌ أَنْفُسِهِمْ‌ وَ عَتَوْا عُتُوّاً کَبِيراً

ترجمه

و کسانی که امیدی به دیدار ما ندارند (و رستاخیز را انکار می‌کنند) گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند و یا پروردگارمان را با چشم خود نمی‌بینیم؟!» آنها درباره خود تکبّر ورزیدند و طغیان بزرگی کردند!

|و كسانى كه به لقاى ما اميد ندارند گفتند: چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند؟ يا پروردگارمان را نمى‌بينيم؟ راستى كه آنها در باره‌ى خويشتن تكبر ورزيدند و طغيان كردند، طغيانى بزرگ

و كسانى كه به لقاى ما اميد ندارند، گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند يا پروردگارمان را نمى‌بينيم؟» قطعاً در مورد خود تكبر ورزيدند و سخت سركشى كردند.

و آنان که امید لقای ما را ندارند (و به قیامت معتقد نیستند) گویند: چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند؟ یا چرا ما خدا را به چشم نمی‌بینیم (تا در ایمان، به رسول محتاج نباشیم)؟ همانا آنان در حق خویش راه تکبر و نخوت پیش گرفتند و به سرکشی و طغیانی شدید شتافتند.

و آنان که به دیدار [قیامت و محاسبه اعمال به وسیله] ما امید ندارند، گفتند: چرا بر ما فرشتگانی نازل نشد، یا [چرا] پروردگارمان را نمی بینیم؟ به راستی که خودشان را در درون خود بزرگ شمردند و دچار سرکشی بزرگی شدند.

كسانى كه به ديدار ما اميد ندارند، گفتند: چرا فرشتگان بر ما نازل نمى‌شوند؟ يا، چرا پروردگار خود را نمى‌بينيم؟ به راستى كه خود را بزرگ شمردند و طغيان كردند، طغيانى بزرگ.

و کسانی که به لقای ما امید ندارند گویند چرا فرشتگان بر ما نازل نمی‌شوند، یا چرا پروردگارمان را نمی‌بینیم؟ در دلشان استکباری‌ورزیدند و سرکشی بزرگی کردند

و كسانى كه ديدار ما- يعنى رستاخيز- را باور و اميد ندارند گويند: چرا بر ما فرشتگان فرو فرستاده نشدند يا چرا پروردگار خود را نمى‌بينيم؟ هر آينه درباره خويشتن بزرگ‌منشى نمودند و سركشى كردند، سركشى بزرگ.

آنان که امیدی به ملاقات ما (در روز رستاخیز نداشته و قیامت را قبول) ندارند می‌گویند: چرا فرشتگان به پیش ما نمی‌آیند (تا بر صدق رسالت تو گواهی دهند؟) یا چرا پروردگار خود را نمی‌بینیم (تا خودش در برابرمان ظاهر و به ما بگوید که او تو را فرستاده است؟) واقعاً آنان خویشتن را بزرگ پنداشته‌اند (و از حدّ خود بسی پا را فراتر) و در ظلم و طغیان سخت سرکشی نموده‌اند.

و کسانی که به لقای (معرفتی، وحیانی و پاداش) ما امید ندارند، گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند، یا (چرا) پروردگارمان را نمی‌بینیم‌؟» بی‌گمان همواره در خودهاشان کبر و برتری جستند، و سرکشی بزرگی کردند.

و گفتند آنان که امید ندارند ملاقات ما را چرا فرود نشود بر ما فرشتگان یا بینیم پروردگار خویش را همانا برتری جستند در دلهاشان و سرکشی کردند سرکشی بزرگ‌

الفرقان ٢٠	آیه ٢١	الفرقان ٢٢
سوره : سوره الفرقان نزول : ٦ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إسْتَکْبَرُوا فِی أَنفُسِهِمْ»: خودشان را دست بالا و بزرگ گرفته‌اند. خود را بزرگ پنداشته‌اند. «عَتَوْا»: سرکشی کرده‌اند. از حدّ خود فراتر رفته‌اند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ قَالَ‌ الَّذِينَ‌ لاَ يَعْلَمُونَ‌... (۳) وَ لَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ‌... (۲) لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلاَئِکَةِ... (۱) وَ إِذَا جَاءَتْهُمْ‌ آيَةٌ قَالُوا لَنْ‌... (۱)

وَ إِذَا جَاءَتْهُمْ‌ آيَةٌ قَالُوا لَنْ‌... (۱) أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ کَمَا زَعَمْتَ‌... (۱)

تفسیر

• آيات ۲۱ - ۳۱، سوره فرقان
• احتجاج ديگر كفار در رد رسالت رسول الله (صلى اللّه عليه و آله وسلم ): چرا ملائكه بر او نازل نشده ، پروردگارمان را نمى بينيم
• معناى جمله ((حجرات محجورا)) و مراد مشركين از بكار بردن آن در قيامت
• كفار ملائكه را مى بينند ولى به هنگام مرگ و در روزى كه بشارتى برايشان نيست و مىگويند ((حجرا محجورا))
• در آن روز به اعمال كافران مى پردازيم ... فجعلناه هباء منثورا
• معناى ((خير)) در آيه : ((اصحاب الجنة يومئذ خير مستقرا واحسن مقيلا))
• توضيح اين تعبير از وقوع قيامت كه فرمود: ((يوم تشقق السماء بالغمام ...))
• بيان جمله : ((الملك يومئذ الحق للرحمن )) و وجه اينكه فرمود: ((قيامت بر كفار روزىبس ‍ دشوار است ))
• آه و حسرت ظالم (منحرف از هدايت ) در روز قيامت : ((يا ليتنى اتخذت معالرسول سبيلا، يا ويلتى يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا))
• گلايه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان امت خود به خداوند
• رواياتى در باره حبط اعمال و در ذيل آيات گذشته مربوط به اهل جنت و نار)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - منکران ملاقات با خدا (معاد)، در صدراسلام، معترضانه خواستار نزول ملائکه بر خویش و رؤیت آنها بودند. (و قال الذین لایرجون لقاءنا لولا أُنزل علینا الملئکة) «رجاء» در لغت به معناى امید است; ولى در جمله «لایرجون لقاءنا» کنایه از انکار قیامت و روبه رو شدن با جزاى الهى است.

۲ - مشرکان، نزول فرشتگان وحى را بر خویش و رؤیت آنها را، شرط ایمان به خداى یکتا و پذیرش نبوت پیامبر(ص) قرار دادند. (و قال الذین لایرجون لقاءنا لولا أُنزل علینا الملئکة)

۳ - قیامت، روز ملاقات انسان ها با خدا (لایرجون لقاءنا)

۴ - مشرکان صدراسلام، منکر نزول ملائکه بر پیامبر(ص) بودند. (و قال الذین لایرجون لقاءنا لولا أُنزل علینا الملئکة) از این که مشرکان، اعتراض مى کردند که چرا فرشتگان وحى به طور مستقیم بر خود آنان فرود نمى آید؟ مى توان به دست آورد که آنان، در صدد این بودند که اصل نزول فرشته وحى بر پیامبر(ص) را زیر سؤال ببرند و آن را انکار کنند. گفتنى است: آیه ۷- سوره «حجر» مؤید همین برداشت است (لو ما تأتینا بالملائکة إن کنت من الصادقین).

۵ - رؤیت پروردگار، شرط دیگر مشرکان و منکران معاد براى ایمان آوردن به خداى یکتا و پذیرش نبوت پیامبر(ص) (و قال الذین لایرجون لقاءنا ... أو نرى ربّنا)

۶ - مشرکان، معتقد به جسمانیت خدا و قابل مشاهده بودن او (أو نرى ربّنا)

۷ - مشرکان، مردمانى حس گرا در عقیده و اندیشه و منکر حقایق ماورا، محسوسات (أو نرى ربّنا)

۸ - انکار معاد و عقیده به نبودن مجازات الهى براى انسان، مانع پذیرش رسالت پیامبر(ص) و عقیده به توحید از سوى مشرکان (و قال الذین لایرجون لقاءنا لولا أُنزل علینا الملئکة أو نرى ربّنا) توصیف مشرکان به منکران «لقاء اللّه» در آغاز کلام، مى تواند گویاى این حقیقت باشد که اگر مشرکان خواستار نزول فرشتگان وحى بر خود و رؤیت خدا بودند، این خواسته ناشى از حقیقت خواهى آنان نبود; بلکه به خاطر عقیده مند نبودن آنان به معاد و انکار مجازات الهى بود.

۹ - منکران معاد، گرفتار خود بزرگ بینى و استکبار در درون جان خویش (و قال الذین لایرجون لقاءنا ... لقد استکبروا فى أنفسهم)

۱۰ - درخواست نزول ملائکه براى خویش و رؤیت خداوند از سوى منکران معاد، برخاسته از روحیه استکبارى و خود برتربینى آنان (لولا أُنزل علینا الملئکة أو نرى ربّنا لقد استکبروا فى أنفسهم)

۱۱ - درخواست نزول ملائکه براى خویش و رؤیت خداوند از سوى منکران معاد، برخاسته از روح طغیان و سرکشى در وجود آنان (و قال الذین لایرجون لقاءنا لولا أُنزل علینا الملئکة أو نرى ربّنا لقد استکبروا فى أنفسهم و عتو عتوًّا کبیرًا)

۱۲ - منکران معاد، مردمانى سخت سرکش و طغیانگراند. (و قال الذین لایرجون لقاءنا ... و عتو عتوًّا کبیرًا)

۱۳ - روحیه خود برتربینى و خوى تجاوزگرى، از موانع پذیرفتن حق و ایمان آوردن (لقد استکبروا فى أنفسهم و عتو عتوًّا کبیرًا)

۱۴ - خود برتربینى، زمینه ساز خوى طغیان و تجاوزگرى * (لقد استکبروا فى أنفسهم و عتو عتوًّا کبیرًا) از تقدم ذکرى موضوع «استکبار» بر مسأله «طغیان و تجاوزگرى»، مى توان برداشت فوق را به دست آورد.

موضوعات مرتبط

• ایمان: ایمان به توحید ۵; ایمان به نبوت محمد(ص) ۵; موانع ایمان ۱۳; موانع ایمان به توحید ۸; موانع ایمان به محمد(ص) ۸
• تجاوزگرى: آثار تجاوزگرى ۱۳
• تکبر: آثار تکبر ۱۳، ۱۴
• حق: موانع حق پذیرى ۱۳
• خدا: آثار تکذیب کیفرهاى خدا ۸; درخواست رؤیت خدا ۵، ۱۰، ۱۱
• دین: آسیب شناسى دینى ۱۳
• طغیان: زمینه طغیان ۱۴
• عقیده: عقیده به جسمانیت خدا ۶
• قیامت: ویژگیهاى قیامت ۳
• لقاءالله: خواسته هاى مکذبان لقاءالله ۱; لقاءالله در قیامت ۳; وقت لقاءالله ۳
• محمد(ص): مکذبان نزول ملائکه بر محمد(ص) ۴
• مشرکان: آثار عقیده مشرکان ۸; بینش مشرکان صدراسلام ۴; حس گرایى مشرکان ۶، ۷; خواسته هاى مشرکان صدراسلام ۱; شرایط ایمان مشرکان صدراسلام ۲، ۵; عقیده مشرکان ۶، ۷
• معاد: آثار استکبار مکذبان معاد ۱۰; آثار تکذیب معاد ۸; آثار طغیانگرى مکذبان معاد ۱۱; استکبار مکذبان معاد ۹; خواسته هاى مکذبان معاد ۱; شرایط ایمان مکذبان معاد ۵; صفات مکذبان معاد ۹; طغیانگرى مکذبان معاد ۱۲
• ملائکه: درخواست رؤیت ملائکه ۱، ۲; درخواست نزول ملائکه ۱، ۲، ۱۰، ۱۱