الشورى ٢٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان و ستم می‌کنند؛ از این‌رو بمقداری که می‌خواهد (و مصلحت می‌داند) نازل می‌کند، که نسبه به بندگانش آگاه و بیناست!

|و اگر خدا روزى را براى بندگانش وسعت مى‌داد، مسلما در زمين سر به عصيان بر مى‌داشتند، و ليكن به اندازه‌اى كه مى‌خواهد نازل مى‌كند. به راستى او به [حال‌] بندگانش آگاه و بيناست
و اگر خدا روزى را بر بندگانش فراخ گرداند، مسلماً در زمين سر به عصيان برمى‌دارند، ليكن آنچه را بخواهد به اندازه‌اى [كه مصلحت است‌] فرو مى‌فرستد. به راستى كه او به [حال‌] بندگانش آگاهِ بيناست.
و اگر خدا روزی بندگان را وسیع و فراوان کند در روی زمین ظلم و طغیان بسیار کنند لیکن به اندازه‌ای که بخواهد (و صلاح داند) نازل می‌گرداند، که خدا به احوال بندگانش آگاه و بیناست.
و اگر خدا روزی را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سرکشی و ستم کنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می کند؛ یقیناً او به بندگانش آگاه و بیناست.
اگر خدا روزى بندگانش را افزون كند در زمين فساد مى‌كنند؛ ولى به اندازه‌اى كه بخواهد روزى مى‌فرستد. زيرا بر بندگان خود آگاه و بيناست.
و اگر خداوند روزی را بر همه بندگانش گسترده می‌داشت، در روی زمین فتنه و فساد می‌کردند، ولی به اندازه‌ای که بخواهد مقرر می‌دارد، که او به کار بندگانش آگاه و بیناست‌
و اگر خداوند روزى را بر بندگان خود فراخ مى‌كرد هر آينه در زمين ستم و سركشى مى‌كردند و ليكن به اندازه‌اى كه بخواهد فرو مى‌آرد، كه او به بندگان خويش آگاه و بيناست- كه چگونه و چند فراخور حالشان روزى دهد-.
اگر خداوند رزق و روزی را برای همه‌ی بندگانش (بدان گونه که خودشان می‌خواهند) توسعه و گسترش دهد، قطعاً در زمین سرکشی و ستمگری می‌کنند، و لذا بدان اندازه که خود می‌خواهد روزی را می‌رساند. چرا که او بندگانش را می‌بیند و با (اوضاع و احوال) ایشان کاملاً آشنا است.
و اگر خدا روزی را بر بندگانش فراخ گرداند، بی‌گمان در زمین سر به طغیان و تجاوز برمی‌دارند. ولی آنچه را بخواهد به اندازه‌ای (که مصلحت است) به تدریج فرو می‌فرستد. به‌راستی او به (حال) بندگانش (بسی) آگاه و بیناست.
و اگر فراخ گرداند خدا روزی را برای بندگان خویش هر آینه سرکشی کنند در زمین و لیکن فرستد به اندازه هر چه خواهد همانا او است به بندگان خویش آگاه بینا


الشورى ٢٦ آیه ٢٧ الشورى ٢٨
سوره : سوره الشورى
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَسَطَ»: گسترش داد. فراوان کرد. «لَبَغَوْا»: قطعاً سرکشی و نافرمانی می‌کنند. حتماً ستمگری می‌نمایند. «یُنَزِّلُ»: مراد از تنزیل رزق، تهیّه کردن و در اختیار قرار دادن آن است «بِقَدَرٍ»: به اندازه معیّن. به مقدار لازم (نگا: حجر / ، مؤمنون / ، قمر / ).


تفسیر

نکات آیه

۱ - رفاه مندى و فراوانى روزى ها و گستردگى نعمت ها، مایه سرکشى و تجاوزگرى انسان ها در زمین (و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا فى الأرض)

۲ - روابط اجتماعى سالم، در گرو زندگى معتدل و در حد نیاز است. (و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا فى الأرض) از این که بغى و طغیان، متفرع بر بسط و گسترش رزق شده و نه اصل رزق، مطلب یاد شده استفاده مى شود.

۳ - برخى از تقاضاها و دعاهاى انسان، مایه فساد و انحطاط او است. (و یستجیب الذین ءامنوا ... و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا)

۴ - عدم استجابت برخى از تقاضاهاى مادى مؤمنان، از سوى خدا، به دلیل زیانبار بودن آنها (و یستجیب الذین ءامنوا ... و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا فى الأرض)

۵ - دخالت و تأثیر شرایط اقتصادى، در نوع رفتار و گرایش هاى آدمى (و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا فى الأرض) طرح تأثیر رفاه در طغیان انسان ها، نشانگر آن است که زندگى اقتصادى آدمیان و رفتار و گرایش آنان، دو قلمرو مجزا و بیگانه از یکدیگر نیستند.

۶ - وجود زمینه هاى طغیان و فزون طلبى در انسان (لبغوا فى الأرض) این که رفاه و ثروت، انسان ها را به طغیان و فساد مى کشد، نشانگر آن است که در انسان زمینه طغیانگرى وجود دارد.

۷ - جامعه متکاثر و رفاه زده، گرفتار طغیان و سرکشى (و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا فى الأرض)

۸ - تقدیر معیشت انسان ها، براساس مشیت الهى است. (و لکن ینزّل بقدر ما یشاء)

۹ - تفاوت معیشت انسان ها و لزوم تلاش آنان براى کسب روزى، تدبیر الهى است. (و لو بسط اللّه الرزق لعباده ... و لکن ینزّل بقدر)

۱۰ - خداوند به امور بندگان خویش آگاه (خبیر) و بینا (بصیر) است. (إنّه بعباده خبیر بصیر)

۱۱ - تقدیر و تنظیم روزى انسان ها، برخاسته از آگاهى و بصیرت کامل خداوند به احوال آنان است. (و لو بسط اللّه الرزق ... إنّه بعباده خبیر بصیر)

۱۲ - نظام معیشت انسان ها، حکیمانه و حساب شده است. (و لو بسط اللّه ... ینزّل بقدر ما یشاء إنّه بعباده خبیر بصیر) از این که تقدیر معیشت و جلوگیرى از بسط و گسترش روزى، به آگاهى و بصیرت خداوند استناد داده شده ، مطلب بالا استفاده مى شود.

۱۳ - مؤمنان، نباید به واسطه تنگناى معیشت به خداوند سوء ظن داشته باشند. (و لو بسط اللّه الرزق ... إنّه بعباده خبیر بصیر)

روایات و احادیث

۱۴ - «عن أبى الحسن الرضا(ع) (فى معانى أسماء اللّه تعالى) «البصیر» لا لجزء به أبصر کما أنّا نبصر بجزء منّا لکنّ اللّه بصیر لایجهل شخصاً منظوراً إلیه... و أما «الخبیر» فالذى لایعزب عنه شىء... لیس للتجربة و (لا) لإعتبار بالأشیاء فتفیده التجربة و الإعتبار علماً...;[۱] از امام رضا(ع) (درباره معانى اسماءاللّه) روایت شده «بصیر» به این معنا نیست که مثل ما انسان ها به وسیله عضو باصره، ببیند بلکه به این معنا است که به هیچ چیز دیدنى جاهل نیست... و اما «خبیر» یعنى چیزى که از خدا پنهان نیست نه اینکه قبلاً جاهل بوده و از راه تجربه و اعتبار، علمى را به دست آورده است...».

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: بصیر ۱۰; خبیر ۱۰; مراد از بصیر ۱۴; مراد از خبیر ۱۴
  • امکانات مادى: آثار امکانات مادى ۵
  • انسان: تلاش انسان ها ۹; طغیانگرى انسان ۶; قانونمندى روزى انسان ها ۱۲
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۵
  • تجاوز: زمینه تجاوز ۱
  • تکاثر: آثار تکاثر ۷
  • جامعه: آسیب شناسى اجتماعى ۷
  • خدا: آثار مشیت خدا ۸; بصیرت خدا ۱۱; تدبیر خدا ۹; نهى از سوءظن به خدا ۱۳
  • دعا: آثار دعا ۳
  • رفاه: آثار رفاه ۱
  • رفتار: پایه هاى رفتار ۵
  • روابط: زمینه سلامت روابط اجتماعى ۲
  • روزى: منشأ تفاوت روزى ۹; منشأ تقدیر روزى ۸; منشأ روزى ۱۱
  • زندگى: اهمیت اعتدال در زندگى ۲
  • طغیان: زمینه طغیان ۷
  • عصیان: زمینه عصیان ۱
  • فساد: زمینه فساد ۳
  • مؤمنان: تکلیف مؤمنان ۱۳; دلایل رد دعاى مؤمنان ۴

منابع

  1. عیون اخبار رضا، ج ۱، ص ۱۴۸، ب ۱۱، ح ۵۰; توحید صدوق، ص ۱۸۸، ب ۲۹، ح ۲.