الحديد ١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۵۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آنچه در آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح می‌گویند؛ و او عزیز و حکیم است.

آنچه در آسمان‌ها و زمين است خدا را به پاكى مى‌ستايند و او مقتدر حكيم است
آنچه در آسمانها و زمين است، خدا را به پاكى مى‌ستايند، و اوست ارجمند حكيم.
هر چه در آسمانها و زمین است همه به تسبیح و ستایش یکتا خدایی که مقتدر و حکیم است مشغولند.
آنچه در آسمان ها و زمین است، خدا را [به پاک بودن از هر عیب و نقصی] می ستایند، و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است.
خداوند را تسبيح مى‌گويند، هر چه در آسمانها و زمين است، و او پيروزمند و حكيم است.
آنچه در آسمانها و زمین است، خداوند را تسبیح می‌گوید، و اوست پیروزمند فرزانه‌
هر چه در آسمانها و زمين است خداى را به پاكى مى‌ستايد، و اوست تواناى بى‌همتا و داناى با حكمت.
هرآنچه در آسمانها و زمین است، خدای را تسبیح و تقدیس می‌کنند (و با کرنش و پرستش رضای او را می‌جویند) و خدا چیره‌ی کاردان است.
آنچه در آسمان‌ها و زمین است، خدا را به پاکی ستوده‌اند و اوست عزیز حکیم.
تسبیح گوید برای خدا آنچه در آسمانها و زمین است و او است عزّتمند حکیم‌


سوره الحديد آیه ١ الحديد ٢
سوره : سوره الحديد
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَبَّحَ ِللهِ مَا ...»: (نگا: اسراء / ، رعد / ، نور / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ساحت خداوند، منزّه از هر عیب و نقص (سبّح للّه ما فى السموت و الأرض)

۲ - تمام پدیده هاى موجود در آسمان ها و زمین، تسبیح گوى خداوند و معترف به مبرّا بودن ساحت او از هر نقص و کاستى (سبّح للّه ما فى السموت و الأرض) «تسبیح»، به معناى تنزیه و مبرّا کردن است. «ما» از الفاظ عموم بوده و دربرگیرنده همه پدیده ها است.

۳ - جهان آفرینش، متشکل از آسمان هاى متعدد (ما فى السموت)

۴ - موجودات آسمان ها و زمین، همگى برخوردار از نوعى شعور و ادراک (سبّح للّه ما فى السموت و الأرض) تسبیح خداوند و مبرّا دانستن ساحت مقدس او از عیب و کاستى، بیانگر معرفت و شناخت عالى موجودات نسبت به خالق و آفریننده خویش است. شناخت و معرفت کامل خدا، مبتنى بر این است که شناسنده، از نوعى ادراک و شعور بالایى برخوردار باشد. گفتنى است که برداشت یاد شده بدان احتمال است که مراد از «سبّح...»، تسبیح متداول (تسبیح زبانى) باشد; نه تسبیح تکوینى.

۵ - پدیده هاى موجود در آسمان ها و زمین، هر یک نشانى کامل از آفریدگار و مبرّا بودن ذات او از هرگونه عیب و نقص (سبّح للّه ما فى السموت و الأرض) چنانچه مراد از «سبّح» تسبیح تکوینى باشد، به کارگیرى واژه «ما» - که براى افاده عموم است - مى رساند که وجود و هستى هر پدیده اى، نشانى گویا از آفریدگار خود بوده و نشان مى دهد که او از هر نقصى و کاستى منزّه است.

۶ - خداوند، «عزیز» (پیروزمند و شکست ناپذیر) و «حکیم» (سنجیده کار) است. (و هو العزیز الحکیم)

۷ - جهان آفرینش، جلوه عزّت و حکمت خداوند (ما فى السموت و الأرض و هو العزیز الحکیم) تکیه بر دو وصف «عزیز» و «حکیم»، پس از ذکر آسمان ها و زمین، بیانگر مطلب یاد شده است.

۸ - عزّت و حکمت خداوند، نشانه منزّه بودن او از هر عیب و نقص (همچون داشتن شریک و...) (ما فى السموت و الأرض و هو العزیز الحکیم) توصیف خداوند به «عزیز» و «حکیم» بودن - پس از یادآورى تسبیح همه موجودات براى خداوند - حکایت از آن دارد که حقیقتى مانند خداوندِ عزیز و حکیم، از هر عیب و نقصى (مانند داشتن شریک) مبرّا است.

موضوعات مرتبط

  • آسمان: تعدد آسمان ها ۳; موجودات با شعور آسمان ها ۴; نقش موجودات آسمان ها ۵
  • آفرینش: نقش آفرینش ۷
  • آیات خدا: آیات آفاقى ۵
  • اسماء و صفات: حکیم ۶; صفات جلال ۱; عزیز ۶
  • اقرار: اقرار به تنزیه خدا ۲
  • تسبیح گویان خدا :۲
  • خدا: آثار حکمت خدا ۸; آثار عزت خدا ۸; تنزیه خدا ۱; خدا و عیب ۱; خدا و نقص ۱; دلایل تنزیه خدا ۵; نشانه هاى تنزیه خدا ۸; نشانه هاى حکمت خدا ۷; نشانه هاى عزت خدا ۷
  • شرک: دلایل رد شرک ۸
  • موجودات: تسبیح موجودات ۲; شعور موجودات ۴; نقش موجودات ۵

منابع