البقرة ٢٢٤

وَ لاَ تَجْعَلُوا اللَّهَ‌ عُرْضَةً لِأَيْمَانِکُمْ‌ أَنْ‌ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ‌ النَّاسِ‌ وَ اللَّهُ‌ سَمِيعٌ‌ عَلِيمٌ‌

ترجمه

خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید! و برای اینکه نیکی کنید، و تقوا پیشه سازید، و در میان مردم اصلاح کنید (سوگند یاد ننمایید)! و خداوند شنوا و داناست.

و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار ندهيد كه از نيكى كردن و پرهيزكارى و اصلاح ميان مردم باز ايستيد، و خدا شنواى داناست

و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار مدهيد، تا [بدين بهانه‌] از نيكوكارى و پرهيزگارى و سازش‌دادن ميان مردم [باز ايستيد]، و خدا شنواى داناست.

و زنهار نام خدا را هدف سوگندهای خود مکنید تا (با این سوگندهای راست و دروغ) از حقوقی که مردم را بر شماست برائت جوئید و خود را نیکوکار و پرهیزکار قلمداد کنید و مصلح میان مردم جلوه دهید؛ و خدا (راست و دروغ و نیک و بد را) شنوا و داناست.

و خدا را در معرض سوگندهایی که می خورید قرار ندهید، [به اینکه سوگند بخورید] که نیکی نکنید، و تقوا پیشه نسازید، و میان مردم آشتی ندهید [خدا رضایت ندارد که نامش وسیله خودداری از کارهایی شود که خودش به انجام آنها فرمان داده است] و خدا [نسبت به همه گفته های شما] شنوا، [و نسبت به تمام کارهای شما] داناست.

خدا را وسيله سوگندهاى خويش قرار مدهيد تا از نيكوكارى و تقوى و اصلاح در ميان مردم بازايستيد، كه خدا شنوا و داناست.

و خداوند را دستاویز سوگندهای خود نسازید که از کار نیک و پرهیزگاری و آشتی دادن بین مردم، تن بزنید، و خداوند شنوای داناست‌

و خداى را دستاويزى براى سوگندهاى خويش مسازيد كه نيكى و پرهيزگارى و اصلاح ميان مردم نكنيد، و خدا شنوا و داناست.

و خدا را آماج سوگندهای خویشتن نکنید، (زیرا کثرت سوگند منافی با تعظیم نام خداوند است. پس زیاد سوگند نخورید) تا این که نیکوکار و پرهیزگار شوید و (بتوانید) میان مردمان به اصلاح بپردازید و خدا شنوا و دانا است.

و خدا را در معرض سوگندهای خود قرار مدهید، (به این منظور) که نیکوکاری و پرهیزگاری کنید. و میان مردمان سازش دهید. حال آنکه خدا بس شنوای بسیار داناست.

نگردانید خدا را آماج سوگندهای خویش که نکوکاری کنید و پرهیزکاری کنید و کارسازی کنید میان مردم و خدا است شنوای دانا

البقرة ٢٢٣	آیه ٢٢٤	البقرة ٢٢٥
سوره : سوره البقرة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٨ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عُرْضَةً»: نصب شده. در معرض قرار گرفته. مانع. سدّ راه. این واژه مصدر است و در معنی اسم مفعول یعنی معروض به کار رفته است. «لا تَجْعَلُوا اللهَ عُرْضَةً.»: نام خدا را آماج تیر سوگندهای راست یا دروغ خود نسازید تا این که نیک شوید. سوگند خوردنتان به خدا نباید مانع از آن بشود که نیکی کنید و ... «أَیْمَانِ»: جمع یَمِین، سوگندها. چیزهائی که بر آنها سوگند یاد می‌شود. «أَن تَبَرُّوا»: تا این که نیک باشید. این که نیکی کنید. فعل مضارع مجزوم و جواب نهی است، و تقدیر چنین است: لِتَکُونُوا بِرّاً. و یا این که فعل مضارع منصوب و علّت نهی است و تقدیر چنین است: فِی أَن تَبَرُّوا. برخی هم (أَن تَبَرُّوا) را مبتدا و خبر آن (أَوْلَی) یا (أَمْثَلُ) محذوف دانسته‌اند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ لاَ يَأْتَلِ‌ أُولُوا الْفَضْلِ‌... (۰)

وَ أَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ‌ إِذَا... (۳)

تفسیر

• آيات ۲۲۷ - ۲۲۴ ، سوره بقره
• معناى كلمات (عرضه ) و (ايمان ) و وجه تسميه كلمه يمين بمعنى سوگند
• معناى آيه شريفه (و لا تجعلوا الله عرضه لايمانكم ...)
• آثار سوء روانى و اجتماعى سوگند بسيار
• معناى كلمه (لغو) و مراد از سوگند لغو در آيه قرآن
• معناى ((كسب )) و فرق آن با ((اكتساب ))
• تجربه وجود يك مركز فرماندهى در بدن كه به تمام اعضاء دستور صادر مى كند را ثابت كرده است .
• پى بردن بشر به مغز به عنوان راءس البدن از دير باز بوده است
• نظر ابوعلى سينا درباره مركز ادراكات نفسانى در انسان
• اشاره به كراهت سوگندهاى لغو و بيهوده
• تفسير آيه (للذين يؤ لون من نسائهم ) با توجه به مفردات آن
• (شامل رواياتى راجع به قسم خوردن وايلاء)
• رواياتى از صادقين (ع ) درباره ايلاء

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - حرمت دستاویز قراردادن نام خداوند در سوگند حتى در سوگندهاى صادقانه و کارهاى خیر (و لا تجعلوا اللّه عُرضةً لایمانکم) با توجّه به ظهور نهى و با توجّه به معناى لغوى «عُرضة»، نتیجه این مى شود که نباید خدا را در معرض سوگند قرار داد و در هر موقعیّتى از نام خدا براى سوگند استفاده کرد.

۲ - سوگند به خداوند، نباید مانع انجام کارهاى نیک، تقوا و اصلاح میان مردم قرار گیرد. (لا تجعلوا اللّه عُرضةُ لایمانکم ان تبرّوا و تتقوا و تصلحوا بین الناس) بنابر اینکه «عرضة» به معناى مانع باشد.

۳ - لزوم تعظیم و اجلال نام خداوند (لا تجعلوا اللّه عُرضةً لایمانکم ... و اللّه سمیع علیم)

۴ - سوگند بر ترک کارهاى خیر، تعهّدآور نیست. (و لا تجعلوا الله عُرضة لایمانکم)

۵ - اهمیّت اصلاح میان مردم (ان تبرّوا و تتقوا و تصلحوا بین الناس) از ذکر خاص پس از عام استفاده مى شود.

۶ - مسؤولیت مؤمنان در برابر جامعه (و تصلحوا بین الناس)

۷ - خداوند، شنوا و داناست. (و اللّه سمیع علیم)

۸ - خداوند، شنوایى داناست. (و اللّه سمیع علیم) بنابراینکه «علیم»، صفت «سمیع» باشد.

۹ - سنّت سوگند بر ترک کارهاى خیر در عصر جاهلیّت (و لا تجعلوا اللّه عُرضة لایمانکم اَن تبرّوا و تتقوا)

۱۰ - هشدار خداوند به کسانى که او را دستاویز سوگندهاى خود قرار مى دهند. (و لا تجعلوا اللّه عُرضة لایمانکم ... و اللّه سمیع علیم)

روایات و احادیث

۱۱ - سوگند صادقانه به خدا، گناه است و دروغ آن، کفر عملى. (و لا تجلعوا اللّه عُرضةً لایمانکم) امام صادق (ع): من حلف باللّه کاذباً کفر و من حلف باللّه صادقاً اثم. ان اللّه عز و جل یقول: «و لا تجعلوا اللّه عُرضة لایمانکم».

۱۲ - یکى از مصادیق حرمت سوگند خوردن به خدا بر ترک کارهاى خیر سوگند بر سخن نگفتن با برادر و با مادر است. (و لا تجعلوا اللّه عُرضة لایمانکم) امام باقر (ع) درباره آیه «و لا تجعلوا اللّه عرضة لایمانکم» فرمود: یعنى الرجل یحلف ان لا یکلّم اخاه و ما اشبه ذلک او لا یکلّم امّه.

موضوعات مرتبط

• احکام: ۱، ۴، ۱۲
• اسماء و صفات: سمیع ۷، ۸ ; علیم ۷، ۸
• اصلاح: اصلاح ذات البین ۲، ۵ ; اهمیّت اصلاح ۵
• تقوا: موانع تقوا ۲
• جاهلیت: رسوم جاهلیت ۹ ; سوگند در جاهلیت ۹
• خدا: نام خدا ۳ ; هشدارهاى خدا ۱۰
• سوگند: احکام سوگند ۱، ۴، ۱۲ ; سوگند به خدا ۲، ۱۰، ۱۱ ; سوگند دروغ ۱۱ ; سوگند لغو ۴
• عمل: عمل صالح ۲، ۱۲
• کفر: کفر عملى ۱۱
• گناه: موارد گناه ۱۱
• مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۶
• محرّمات: ۱، ۱۲