البقرة ٢٠٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و هنگامی که مناسکِ (حج) ِ خود را انجام دادید، خدا را یاد کنید، همانند یادآوری از پدرانتان (آن‌گونه که رسم آن زمان بود) بلکه از آن هم بیشتر! (در این مراسم، مردم دو گروهند:) بعضی از مردم می‌گویند: «خداوندا! به ما در دنیا، (*نیکی*) عطا کن!» ولی در آخرت، بهره‌ای ندارند.

و چون اعمال خود را به انجام رسانديد، خدا را آن‌سان كه پدران خود را ذكر مى‌كنيد ياد كنيد بلكه بالاتر از آن. پس بعضى از مردم [دنيا طلب‌] مى‌گويند: پروردگارا! به ما در همين دنيا عطا كن، و او را در آخرت نصيبى نيست
و چون آداب ويژه حجّ خود را به جاى آورديد، همان گونه كه پدران خود را به ياد مى‌آوريد، يا با يادكردنى بيشتر، خدا را به ياد آوريد. و از مردم كسى است كه مى‌گويد: «پروردگارا، به ما، در همين دنيا عطا كن» و حال آنكه براى او در آخرت نصيبى نيست.
پس آن گاه که اعمال حجّ را به جا آوردید، همان گونه که پدران خود را یاد می‌کنید بلکه بیش از آن خدا را یاد کنید (و هر حاجت دنیا و آخرت را از خدا بخواهید) بعضی مردم (کوتاه نظر از خدا تمنّای متاع دنیوی تنها کنند و) گویند: پروردگارا، ما را از نعمتهای دنیا بهره‌مند ساز؛ و آنان را از نعمت آخرت نصیبی نیست.
پس هنگامی که مناسک [حجّتان] را انجام دادید، پس خدا را آن گونه که پدرانتان را یاد می کنید یا بهتر و بیشتر از آن یاد کنید. پس گروهی از مردم [کوتاه فکر] می گویند: پروردگارا! به ما در دنیا [کالای زندگی] عطا کن. و آنان را در آخرت هیچ بهره ای نیست.
چون مناسكتان را به جاى آورديد، همچنان كه پدران خويش را ياد مى‌كرديد -حتى بيشتر از آن- خداى را ياد كنيد. برخى از مردم مى‌گويند: اى پروردگار ما، ما را در دنيا چيزى بخش. اينان را در آخرت نصيبى نيست.
و چون مناسکتان را به جای آوردید، همان گونه که نیاکانتان را یاد می‌کنید، یا بلکه بهتر و بیشتر از آن خداوند را یاد کنید، کسانی از مردم هستند که می‌گویند پروردگارا به ما در دنیا [چیزی‌] ببخش، و اینان در آخرت بهره‌ای ندارند
و چون مناسك حج خود را گزارديد، خداى را ياد كنيد آنگونه كه پدران خود را ياد مى‌كنيد، يا بيشتر از آن. از مردمان كسانى هستند كه گويند: پروردگارا، ما را [آنچه‌] در دنيا [خواهيم‌] بده و آنها را در آخرت بهره‌اى نيست.
و هنگامی که مناسک (حجّ) خود را انجام دادید (و مراسم آن را به پایان بردید و پراکنده شدید) همان گونه که پدران خویش را یاد می‌کنید (و به افتخارات نیاکان مباهات می‌نمائید) خدا را یاد کنید و بلکه بیشتر از آن، (زیرا بزرگی و عظمت در پرتو ارتباط با خدا است. مردمان دو گروهند:) کسانی هستند که می‌گویند: خداوندا! به ما در دنیا (نیکی رسان و سعادت و نعمت) عطاء کن. (و لذا) چنین کسانی در آخرت بهره‌ای (از سعادت و نعمت و رضایت الهی) ندارند.
پس چون آداب ویژه‌ی حجّ خود را به جای آوردید، همان گونه که یادآور پدرانتانید -یا با یادی بیشتر- خدا را به یاد آورید. پس از مردمان کسی‌(است که) می‌گوید: «پروردگارمان! به ما در (همین) دنیا (نعمت و برکت) عطا کن.» حال آنکه برای او در آخرت هرگز بهره‌ای نیست.
و هنگامی که جای آوردید عبادات خویش را پس یاد کنید خدا را مانند یادکردن پدران خویش یا سخت‌تر و از مردم است کسی که گوید پروردگارا بده ما را در دنیا و نیستش در آخرت بهره‌ای‌


البقرة ١٩٩ آیه ٢٠٠ البقرة ٢٠١
سوره : سوره البقرة
نزول : ٧ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَضَیْتُمْ»: به جای آوردید و به تمام و کمال به پایان بردید. «مَنَاسِکَ»: عبادات مختصّ حجّ. اعمال حجّ. «کَذِکْرِکُمْ آبَآءَکُمْ»: همان گونه که پدران خود را یاد می‌کردید. گویند عربها بعد از انجام اعمال حجّ و اتمام مراسم آن، در مِنی گِرد می‌آمدند و مفاخر آباء و محاسن اجدادشان را یاد می‌کردند و می‌ستودند. «خَلاقٍ»: بهره و نصیبی از نعمت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - لزوم ذکر خداوند، پس از اتمام مناسک حج، همانند یادآوردن پدران، بلکه بالاتر از آن (فاذا قضیتم مناسککم ... او اشدّ ذکراً)

۲ - تفاخر به نیاکان پس از مناسک حج، از سُنن جاهلى (فاذکروا اللّه کذکرکم اباءکم)

۳ - توجّه به ربوبیّت الهى، از آداب دعا (من یقول ربّنا اتنا)

۴ - مذمّت آن گروه از مردم که پس از انجام مناسک حج، تنها خواهان بهره هاى دنیوى از پروردگار خویشند. (فمن الناس من یقول ربّنا اتنا فى الدنیا)

۵ - دنیاطلبان، زیباییها را تنها در امکانات و بهره هاى دنیوى مى پندارند. (فمن الناس من یقول ربنا اتنا فى الدنیا) از اینکه در هنگام خواسته هایشان قید «حَسَنه» را ذکر نکرده اند، چنین برمى آید که هر چه را در دنیاست، زیبا مى پنداشتند.

۶ - دنیاخواهان، محروم از بهره هاى اخروى (و ماله فى الاخرة من خلاق) مراد از دنیاخواهان - به قرینه آیه بعد - مردمى هستند که نسبت به آخرت انگیزه اى ندارند و دنیا را - چه مورد رضایت خدا باشد و یا نباشد - طالبند.

۷ - حج گزارانِ دنیاطلب، محروم از بهره هاى اخروى (فاذا قضیتم مناسککم ... فمن الناس من یقول ربنا ... و ماله فى الاخرة من خلاق)

۸ - برخى مردم، تنها دنیا را از پروردگارشان خواهانند. (و من الناس من یقول ربنا اتنا فى الدنیا) چون گروهى که در آیه بعد مطرح است، خواهان دنیا و نیز آخرتند، به قرینه مقابله، این گروه تنها طالب دنیایند.

۹ - دعا و درخواست از خداوند، ذکر اوست. (فاذکروا اللّه ... فمن الناس من یقول ربّنا)

۱۰ - اجابت دعاها و درخواستهاى دنیوى حج گزارانِ دنیاطلب (فمن الناس من یقول ربّنا اتنا فى الدنیا و ماله فى الاخرة من خلاق) واو عاطفه در جمله «و ماله ...»، بیانگر جمله اى محذوف است.مثل «نؤتیه» (به او عطا مى کنیم) و از آخرت نصیبى نخواهد داشت.

روایات و احادیث

۱۱ - پس از اتمام حج، باید به جاى تفاخر به نیاکان، ذکر خداوند کرد. (فاذا قضیتم مناسککم فاذکروا اللّه) امام باقر (ع): ... و یعدّون مفاخر آبائهم ... فامرهم اللّه سبحانه، ان یذکروه مکان ذکرهم آبائهم فى هذا الموضع[۱].

موضوعات مرتبط

  • تفاخر: تفاخر به نیاکان ۲، ۱۱
  • جاهلیّت: رسوم جاهلیّت ۲
  • حج: تفاخر در حج ۲، ۱۱ ; دعا در حج ۱۰ ; دنیاطلبى در حج ۴، ۷ ; ذکر در حج ۱۱
  • خدا: ربوبیّت خدا ۳
  • دعا: آداب دعا ۳ ; اجابت دعا ۱۰ ; دنیاطلبى در دعا ۸، ۱۰
  • دنیا: امکانات دنیوى ۵
  • دنیاپرستان: آخرت فروشى دنیاپرستان ۶ ; بینش دنیاپرستان ۵ ; محرومیت دنیاپرستان ۷
  • دنیاپرستى: آثار دنیاپرستى ۷ ; سرزنش دنیاپرستى ۴
  • ذکر: اهمیّت ذکر ۱ ; ذکر با دعا ۹ ; ذکر خدا ۱، ۹، ۱۰، ۱۱ گروههاى اجتماعى: ۴، ۵، ۸

منابع

  1. مجمع البیان، ج ۲، ص ۵۲۹ ; نورالثقلین، ج ۱- ، ص ۱۹۸، ح ۷۲۲.