البقرة ١٨١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۴۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

پس کسانی که بعد از شنیدنش آن را تغییر دهند، گناه آن، تنها بر کسانی است که آن (وصیّت) را تغییر می‌دهند؛ خداوند، شنوا و داناست.

پس هر كه آن وصيّت را بشنود و تغيير دهد، تنها گناهش بر كسانى است كه آن را تغيير مى‌دهند همانا خدا شنوا و آگاه است
پس هر كس آن [وصيت‌] را بعد از شنيدنش تغيير دهد، گناهش تنها بر [گردن‌] كسانى است كه آن را تغيير مى‌دهند. آرى، خدا شنواى داناست.
پس هرگاه کسی بعد از شنیدن وصیت، آن را تغییر دهد و (بر خلاف وصیت رفتار کند) گناه این کار بر آنهاست که عمل به خلاف وصیت کنند، و خدا (به گفتار و کردار خلق) شنوا و داناست.
پس کسانی که بعد از شنیدن وصیت، آن را تغییر دهند، گناهش فقط بر عهده آنانی است که تغییرش می دهند؛ یقیناً خدا شنوا و داناست.
پس هر كس كه آن وصيت را بشنود و آنگاه دگرگونش سازد، گناهش بر آن كسى است كه آن را دگرگون ساخته است. خدا شنوا و داناست.
پس از آن هرکس که آن [وصیت‌] را پس از شنیدنش دگرگون کند، گناهش بر گردن همان کسانی است که دگرگونش می‌کنند، خداوند شنوای داناست‌
پس هر كه وصيّت را پس از آنكه شنيد دگرگون سازد، هر آينه گناهش بر كسانى است كه آن را دگرگون سازند، همانا خدا شنوا و داناست.
پس هر که (اعم از شاهد و وصی) آن را بعد از شنیدن تغییر دهد، تنها گناه آن بر کسانی است که آن (وصیّت) را تغییر می‌دهند (و وصیّت کننده در پیشگاه خدا پاداش خود را می‌گیرد). خدا شنوا و دانا است (و گفتار همگان را می‌شنود و نیّات همگان را می‌داند).
پس هر کس این (وصیّت واجب) را -پس از (اینکه) آن را شنید- تغییر دهد، گناهش تنها بر (گردن) کسانی است که آن را تغییر می‌دهند. خدا همواره بسیار شنوا و داناست.
پس آنکو بگرداندش پس از شنیدنش همانا گناه آن بر آنان است که بگردانندش همانا خدا شنوای دانا است‌


البقرة ١٨٠ آیه ١٨١ البقرة ١٨٢
سوره : سوره البقرة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَدَّلَ»: تغییر داد. دگرگون کرد. «إِثْمَ»: گناه.


تفسیر

نکات آیه

۱ - تغییر و تبدیل وصیت میت، حرام و گناه است. (فمن بدله ... فإنما إثمه على الذین یبدلونه)

۲ - تغییر و تبدیل وصیتهاى غیر متعارف میت، گناه نیست. * (فمن بدله ... فإنما إثمه على الذین یبدلونه) مراد از ضمیر مفعولى در «بدله»، وصیت متعارف و عادلانه - که آیه قبل بر آن دلالت دارد - است.

۳ - گناه تغییر و تبدیل وصیتهاى میت، تنها بر تغییر دهندگان است نه بر وصیت کننده و نه کسانى که بر اثر آن از اموال میت بهره مند مى شوند. (فمن بدله ... فإنما إثمه على الذین یبدلونه) کلمه «إنما» دلالت بر حصر دارد و این حصر ناظر به وصیت کننده است و نیز کسانى که از وصیت اطلاعى نداشته و بر اثر تغییر آن، اموالى از میت نصیبشان مى شود.

۴ - وصیتهاى میت، با احتمال و گمان ثابت نمى شود و بدون علم به آنها، اعتبار قانونى ندارد. (فمن بدله بعد ما سمعه) شنیدن وصیت میت (بعد ما سمعه) کنایه از علم به مفاد وصیت است و این قید در حقیقت قید توضیحى است و اشاره به این دارد که: بدون علم به مضمون وصیت، وصیت ثابت نشده و موضوع براى تغییر و تبدیل به وجود نمى آید.

۵ - اعتبار وصیت، در گرو تلفظ وصیت کننده به مواد آن است. * (فمن بدله بعد ما سمعه) برداشت فوق را مى توان از به کارگیرى کلمه شنیدن (بعد ما سمعه) استفاده کرد.

۶ - خداوند، سمیع (شنوا) و علیم (دانا) است. (إن اللّه سمیع علیم)

۷ - خداوند، به وصیتهاى میت آگاه و به عملکرد وصى و بازماندگان او داناست. (فمن بدله ... فإنما إثمه على الذین یبدلونه إن اللّه سمیع علیم)

۸ - باور و توجّه به دانایى خداوند، بازدارنده انسان از تغییر و تبدیل وصیتهاى میت (فمن بدله ... إن اللّه سمیع علیم) هدف از بیان علم و آگاهى خداوند پس از بیان حرمت تغییر وصیت و گناه بودن آن، این است که: آدمى با توجّه به آن، در اندیشه تغییر و تبدیل وصیت برنیاید.

۹ - آدمى در صورت انجام وظیفه خویش در امر وصیت، در پیشگاه خدا مسؤول نبوده و مؤاخذه نخواهد شد، هر چند به وصیتهاى او عمل نشود. (فإنما إثمه على الذین یبدلونه)

روایات و احادیث

۱۰ - محمّد بن مسلم مى گوید: «سألت أباعبداللّه(ع) عن رجل أوصى بماله فى سبیل اللّه فقال: أعطه لمن أوصى به له و إن کان یهودیاً إن اللّه تبارک و تعالى یقول: فمن بدله بعد ما سمعه فإنما إثمه على الذین یبدلونه;[۱] از امام صادق(ع) سؤال کردم: شخصى وصیت کرده مالش در راه خدا مصرف شود امام فرمودند: مال را به هر کسى که وصیت کرده بدهید اگر چه آن شخص یهودى باشد. خداى تبارک و تعالى مى فرماید: هر کس تغییرى در وصیت بدهد بعد از آنکه آن را شنید، همانا گناهش بر کسانى است که آن را تغییر داده اند».

موضوعات مرتبط

  • احکام: ۱، ۲، ۴، ۵، ۱۰
  • اسماء و صفات: سمیع ۶; علیم ۶
  • ایمان: آثار ایمان ۸; ایمان به علم خدا ۸; متعلق ایمان ۸
  • تکلیف: آثار عمل به تکلیف ۹
  • جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۸
  • خدا: علم خدا ۷ محرمات: ۱
  • وصیت: آثار عمل به وصیت ۹; احکام وصیت ۱، ۲، ۴، ۵، ۱۰; تغییر جایز وصیت ۲; تغییر وصیت ۱۰; تلفظ به وصیت ۵; حرمت تغییر وصیت ۱; شرایط اثبات وصیت ۴; گناه تغییر وصیت ۱، ۳; مسؤول تغییر وصیت ۳; مصارف وصیت مالى ۱۰; ملاکهاى اعتبار وصیت ۴، ۵; موانع تغییر وصیت ۸; وصیت میت ۷

منابع

  1. کافى، ج ۷، ص ۱۴، ح ۱ و ۲; نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۵۹، ح ۵۳۲.