البقرة ١٦٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۴۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

او شما را فقط به بدیها و کار زشت فرمان می‌دهد؛ (و نیز دستور می‌دهد) آنچه را که نمی‌دانید، به خدا نسبت دهید.

او فقط شما را به بدى‌ها و فحشا فرمان مى‌دهد و اين كه آنچه را نمى‌دانيد به خدا نسبت دهيد
[او] شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى‌دهد، و [وامى‌دارد] تا بر خدا، چيزى را كه نمى‌دانيد بربنديد.
این دشمن است که به شما دستور زشتی و بدکاری می‌دهد و بر آن می‌گمارد که سخنانی از روی جهل و نادانی به خدا نسبت دهید.
فقط شما را به بدی و زشتی فرمان می دهد، و اینکه جاهلانه اموری را [به عنوان حلال و حرام] به خدا نسبت دهید.
او شما را به بدى و زشتى فرمان مى‌دهد و مى‌خواهد كه درباره خدا چيزهايى بگوييد كه بدان آگاه نيستيد.
او شما را به بدی و ناشایستی وامی دارد و بر آن می‌دارد که آنچه نمی‌دانید به خداوند نسبت دهید
همانا او شما را به بدى و زشتكارى فرمان مى‌دهد و اينكه در باره خدا آنچه نمى‌دانيد بگوييد.
او تنها شما را به سوی زشتکاری و گناهکاری فرمان می‌دهد (و بدیها را در نظرتان می‌آراید و شما را وا می‌دارد بر) این که آنچه را نمی‌دانید به خدا نسبت دهید (و با پیروی از اوهام و خرافات نادانسته به دنبال معبودهای باطل روان شوید و حلال را حرام، و حرام را حلال بشمار آورید).
(او) شما را فقط به بدی و زشتی تجاوزگر وامی‌دارد و اینکه علیه خدا چیزی را که نمی‌دانید، بگویید.
جز این نیست که شما را امر کند به بدی و فحشاء و اینکه گوئید بر خدا آنچه را نمی‌دانید


البقرة ١٦٨ آیه ١٦٩ البقرة ١٧٠
سوره : سوره البقرة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«السُّوءِ»: بدی. هر گناهی که سرانجام ناپسندی داشته باشد. قبیح. «الْفَحْشَآءِ»: زشت‌ترین معاصی، مانند زنا و قتل. «مَا لا تَعْلَمُونَ»: آنچه را که نمی‌دانید. مفعول فعل (لا تَعْلَمُونَ) محذوف و تقدیر آن چنین است: مَا لا تَعْلَمُونَ الإِذْنَ فِیهِ مِنَ اللهِ ...

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - شیطان، با وسوسه هاى خویش انسانها را به کارهاى بد و شنیع (گناهان کوچک و بزرگ) ترغیب مى کند. (إنما یأمرکم بالسوء و الفحشاء) «امر» به معناى فرمان دادن است و در آیه شریفه - به مناسبت حکم و موضوع - مراد از آن وسوسه کردن و مانند آن مى باشد. «فحشا» به بدى و زشتى بیش از حد گفته مى شود که مى توان از آن به گناه بزرگ تعبیر کرد و به قرینه مقابله، مراد از «سوء» گناه کوچک است.

۲ - شیطان، ترغیب کننده آدمیان به افترا بستن به خداوند (بدعت گذارى و تحریف احکام دین) (إنما یأمرکم ... أن تقولوا على اللّه ما لاتعلمون) «قول» و مشتقات آن هرگاه با «على» متعدّى شود به معناى نسبت دادن و افترا بستن است.

۳ - حرام دانستن حلالها و حلال پنداشتن حرامها، افترا بستن بر خداوند است. (یأیها الناس ... إنما یأمرکم .... أن تقولوا على اللّه ما لاتعلمون)

۴ - اسناد هر چیز (فعل، سخن، وصف و ...) به خداوند، باید از روى علم و یقین باشد. (و أن تقولوا على اللّه ما لاتعلمون)

۵ - اظهار نظر درباره احکام دین (فتوا دادن) بدون علم، امرى نکوهیده و حرام است. (و أن تقولوا على اللّه ما لاتعلمون)

۶ - دعوتگرى شیطان به بدیها و بدعتگذاریها، نمودى از شیطنت او و دلیل دشمنى وى با انسانهاست. (إنه لکم عدو مبین. إنما یأمرکم بالسوء و الفحشاء و أن تقولوا على اللّه ما لاتعلمون) جمله «إنما یأمرکم ...» دلیلى است براى «إنه لکم عدو»; یعنى، نشانه و دلیل دشمنى شیطان با شما انسانها این است که او شما را به کارهاى ناروا ترغیب مى کند.

۷ - فراخوانى مردم به کارهاى ناروا و زشت، کارى شیطانى و معیارى براى شناسایى دشمنان انسان است. (إنه لکم عدو مبین. إنما یأمرکم بالسوء و الفحشاء) از آن جا که جمله «إنما یأمرکم» استدلالى است و براى «إنه لکم عدو» مى توان به برداشت فوق دست یافت.

۸ - تلاش براى واداشتن مردم به بدعتگذارى و افترا بر خدا، کارى شیطانى و ملاکى براى تشخیص دشمنان انسان است. (إنه لکم عدو مبین. إنما یأمرکم ... أن تقولوا على اللّه ما لاتعلمون)

۹ - شیطان، وادار کننده انسانها به شرکورزى و ترغیب کننده آنها به دوستى با سران شرک و پیروى از آنان * (و من الناس من یتخذ من دون اللّه أنداداً ... إنما یأمرکم بالسوء و الفحشاء) از مصداقهاى مورد نظر براى «سوء» و «فحشاء» به قرینه آیات قبل، شرک ورزى و ... است.

۱۰ - بدکاران و مرتکبان فحشا و پلیدیها، پیروان شیطان هستند. (لاتتبوا خطوت الشیطن ... إنما یأمرکم بالسوء و الفحشاء)

۱۱ - پرهیز از نعمتهاى حلال و طیب، استفاده از پلیدیها و حرام خوارى، از کارهاى بد و ناپسند است. (کلو مما فى الأرض حلالا طیباً ... إنما یأمرکم بالسوء و الفحشاء)

۱۲ - افترا زنندگان به خدا، پیروان شیطان و کارگزاران او هستند. (لاتتبعوا خطوت الشیطن ... إنما یأمرکم ... أن تقولوا على اللّه ما لاتعلمون)

موضوعات مرتبط

  • احکام: ۵
  • اطاعت: اطاعت از رهبران مشرکان ۹
  • افتا: حرمت افتاى بى علم ۵; شرایط افتا ۵
  • افترا: افترا به خدا ۲، ۳، ۸; تشویق به افترا ۸
  • انسان: دشمنان انسان ۶
  • بدعت: تشویق به بدعت ۸; عوامل بدعت ۲، ۶
  • تحریف: عوامل تحریف ۲
  • حرام خوارى: ناپسندى حرام خوارى ۱۱
  • خبایث: استفاده از خبایث ۱۱
  • خدا: شرایط اسناد به خدا ۴
  • دشمن شناسى: ملاکهاى دشمن شناسى ۷، ۸
  • دوستى: دوستى با رهبران مشرکان ۹
  • شرک: تشویق به شرک ۹; عوامل شرک ۹
  • شیطان: اضلال شیطان ۹; اغواگرى شیطان ۱، ۲، ۶; پیروان شیطان ۱۰، ۱۲; تشویقهاى شیطان ۱، ۲، ۹; دشمنى شیطان ۶; کارگزاران شیطان ۱۲; نقش شیطان ۱، ۲، ۹
  • طیبات: اجتناب از طیبات ۱۱
  • عمل: دعوت به عمل ناپسند ۶، ۷; عمل شیطانى ۷، ۸; عمل ناپسند ۵، ۱۱
  • فحشا: مرتکبان فحشا ۱۰
  • گناه: تشویق به گناه ۱; عوامل گناه ۱
  • مباحات: تحریم مباحات ۳
  • محرمات: ۵ تحلیل محرمات ۳
  • مفتریان خدا: ۱۲
  • یقین: اهمیّت یقین ۴

منابع