الأعراف ١٦٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

امّا هنگامی که تذکراتی را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، (لحظه عذاب فرا رسید؛ و) نهی‌کنندگان از بدی را رهایی بخشیدیم؛ و کسانی را که ستم کردند، بخاطر نافرمانیشان به عذاب شدیدی گرفتار ساختیم.

و چون پندى را كه به ايشان داده شده بود از ياد بردند، ما نهى كنندگان از منكر را نجات داديم و ستمكاران را به عذاب بدى گرفتار نموديم، چرا كه نافرمانى مى‌كردند
پس هنگامى كه آنچه را بدان تذكر داده شده بودند، از ياد بردند، كسانى را كه از [كارِ] بد باز مى‌داشتند نجات داديم؛ و كسانى را كه ستم كردند، به سزاى آنكه نافرمانى مى‌كردند، به عذابى شديد گرفتار كرديم.
و چون هر چه به آنها تذکر داده شد در آن غفلت ورزیدند ما هم آن جماعت را که از کار بد منع می‌نمودند نجات بخشیدیم و آنان را که ظلم و ستمکاری کردند به کیفر فسقشان به عذابی سخت گرفتار کردیم.
پس چون پندی را که به آنان داده شد، فراموش کردند [در لحظه نزول عذاب] پند دهندگانی که مردم را از بدی ها بازمی داشتند، نجات دادیم و آنان را که ستم کردند به کیفر آنکه همواره نافرمانی می کردند، به عذابی سخت گرفتیم.
چون اندرزى را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند، آنان را كه از بدى پرهيز مى‌كردند نجات داديم و گنهكاران را به سبب گناهشان به عذابى سخت فرو گرفتيم.
و چون پندی را که به ایشان داده بودند، از یاد بردند، کسانی را که ناهیان از منکر بودند نجات دادیم و ستمکاران را به عذابی شدید گرفتار کردیم چرا که نافرمانی کرده بودند
پس چون پندى را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند، كسانى را كه از بدى- نافرمانى، يعنى شكار ماهى در روز شنبه- باز مى‌داشتند رهانيديم و كسانى را كه ستم كردند به سزاى نافرمانى كه مى‌كردند به عذابى سخت بگرفتيم.
امّا هنگامی که پندها و اندرزهائی را نشنیدند که بدانها تذکّر داده شدند، کسانی را که (دیگران را نصیحت می‌نمودند و آنان را) از بدی نهی می‌کردند از (عذاب به دور داشتیم و از بلا) رهانیدیم، و کسانی را که (مخالفت فرمان می‌کردند و بیشتر و بیشتر گناه می‌ورزیدند و بدین وسیله بر خود و جامعه) ستم می‌نمودند، به خاطر استمرار بر معاصی و نافرمانی، به عذاب سختی گرفتار ساختیم.
پس هنگامی که آنچه را بدان یادآوری شده بودند، فراموش کردند، کسانی را که از این (کار) بد باز می‌داشتند نجات دادیم و کسانی را (هم) که ستم کردند، به سزای آنکه نافرمانی می‌نمودند، به عذابی بس ناخوشایند گرفتار کردیم.
تا گاهی که فراموش کردند آنچه را یادآوری شدند نجات دادیم آنان را که نهی می‌کردند از بدی و گرفتیم آنان را که ستم کردند به عذابی زشت بدانچه بودند نافرمانی می‌کردند


الأعراف ١٦٤ آیه ١٦٥ الأعراف ١٦٦
سوره : سوره الأعراف
نزول : ٤ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَسُوا»: فراموش کردند. در گوش نگرفتند و توجّه ننمودند. «بَئِیسٍ»: سخت. شدید.


تفسیر

نکات آیه

۱- یهودیان متخلف در آبادى ایله، به نصایح و مواعظ مصلحان و نهى کنندگان از منکر اعتنا نکردند و آن را به فراموشى سپردند. (فلما نسوا ما ذکروا به)

۲- خداوند یهودیان متمرد در آبادى ایله را پس از مداومت بر صید ماهى در روز شنبه و بى اعتنایى به مواعظ اصلاحگران به عذابى شدید گرفتار ساخت. (فلما نسوا ما ذکروا به ... أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس) «بئیس» به معناى شدید است.

۳- خداوند از میان یهودیان ایله تنها مصلحانِ نهى کننده از منکر را از گرفتار شدن به عذاب رهایى بخشید. (أنجینا الذین ینهون عن السوء)

۴- خداوند حتى آن گروه از یهودیان ایله را که خود صالح بودند، ولى متجاوزان را موعظه نکردند، به عذابى شدید گرفتار ساخت. (أنجینا الذین ینهون عن السوء و أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس) در آیه قبل در مقام تقسیم یهودیان ایله از نظر عملکرد، آنان را به سه گروه تقسیم کرد و آیه مورد بحث در مقام بیان سرنوشت آنان است و ایشان را در دو گروه قرار داده است. این مقایسه نشان مى دهد که خداوند ترک کنندگان نهى از منکر را از گروه ظالمان (الذین ظلموا) شمرده است.

۵- ترک کنندگان نهى از منکر در میان یهودیان ایله، بى اعتنا به تذکار موعظه گران (لزوم نهى از منکر) (فلما نسوا ما ذکروا به) ضمیر در «نسوا» و «ذکروا» به تجاوزگران و نیز به ترک کنندگان نهى از منکر برمى گردد. تذکرى که به ترک کنندگان نهى از منکر داده شد، همان است که از جمله «معذرة إلى ربکم» فهمیده مى شود. یعنى مصلحان به آنان تفهیم کردند که شما نیز باید نهى از منکر کنید، و گر نه مسؤول هستید ; اما آنان همچنان بى تفاوت ماندند.

۶- یهودیان متخلف از حکم روز شنبه (حرمت تلاش براى کسب مال و صید ماهى) مردمانى فاسق و ظالم در پیشگاه خداوند (و أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس بما کانوا یفسقون)

۷- فسق و ستمگرىِ یهودیان ایله، مایه نزول عذاب الهى بر آنان شد. (أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس بما کانوا یفسقون) «ما» در «بما کانوا» مصدریه و «باء» سببیه است یعنى: أخذناهم بسبب فسقهم.

۸- تخلف از احکام الهى و مداومت بر آن، فسق و ظلم و در پى دارنده کیفر شدید الهى است. (و أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس بما کانوا یفسقون)

۹- ترک نهى از منکر و سکوت در برابر منحرفان و فسق و ستمگرى، داراى کیفرى شدید است. (أنجینا الذین ینهون عن السوء و أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس)

۱۰- نهى از منکر از مصادیق موعظه است. (لم تعظون ... الذین ینهون عن السوء)

۱۱- ترک کنندگان نهى از منکر، شریک جرم گنهکاران و داراى سرنوشتى همسان با آنان هستند. (أنجینا الذین ینهون عن السوء و أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس)

۱۲- نهى از منکر مایه رهایى یافتن از عذابهاى تعیین شده براى جوامع گنهکار است. (أنجینا الذین ینهون عن السوء و أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس)

موضوعات مرتبط

  • ایله: عذاب صالحان ایله ۴ ; قصه اهل ایله ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ ; ناهیان از منکر ایله ۱ ; نجات مصلحان ایله ۳ ; نجات ناهیان از منکر ایله ۳
  • جامعه: عذاب جامعه فاسق ۱۲
  • خدا: افعال خدا ۳، ۴ ; عذابهاى خدا ۸
  • شنبه: صید ماهى در شنبه ۲، ۶
  • ظالمان:۶
  • ظلم: آثار ظلم ۷ ; کیفر ظلم ۹ ; موارد ظلم ۸
  • عذاب: دنیوى ۲، ۳، ۴ ; مراتب عذاب ۸، ۹ ; موجبات عذاب دنیوى ۷ ; موجبات نجات از عذاب ۱۲ ; نجات از عذاب ۳
  • عصیان: آثار عصیان ۸ ; تداوم بر عصیان ۸ ; کیفر عصیان ۸
  • فاسقان:۶
  • فسق: آثار فسق ۷ ; کیفر فسق ۹ ; موارد فسق ۸
  • گناه: سکوت در برابر گناه ۹
  • گناهکاران: شریک گناه گناهکاران ۱۱
  • مصلحان: بیخاعتنایى به مصلحان ۵
  • موعظه: بیخاعتناى به موعظه ۲ ; موارد موعظه ۱۰
  • نهى از منکر: آثار نهى از منکر ۱۲ ; اهمیت نهى از منکر ۱۰ ; تارکان نهى از منکر ۵ ; عذاب تارکان نهى از منکر ۴ ; فرجام تارکان نهى از منکر ۱۱ ; کیفر ترک نهى از منکر ۹ ; گناه تارکان نهى از منکر ۱۱
  • یهود: شنبه در یهود ۶ ; ظلم یهود ایله ۷ ; عذاب یهود ایله ۲، ۳، ۴، ۷ ; فسق یهود ایله ۷ ; محرّمات یهود ۶ ; یهود ایله ۵ ; یهود متخلّف ایله ۱، ۲، ۶ ; یهود و مصلحان ایله ۱، ۲

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأعراف_١٦٥&oldid=106282»