الأحزاب ٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و از آنچه از سوی پروردگارت به تو وحی می‌شود پیروی کن که خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است.

و آنچه را كه از جانب پروردگارت به تو وحى مى‌شود، پيروى كن. به يقين خداوند به آنچه مى‌كنيد آگاه است
و آنچه را كه از جانب پروردگارت به سوى تو وحى مى‌شود، پيروى كن كه خدا همواره به آنچه مى‌كنيد آگاه است.
و تنها از آنچه به تو از جانب خدایت وحی می‌شود پیروی کن (و بدان و به امت بگو) که خدا به هر چه می‌کنید کاملا آگاه است.
و آنچه را که از سوی پروردگارت به تو وحی می شود پیروی کن؛ قطعاً خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است.
از هر چه از پروردگارت به تو وحى مى‌شود اطاعت كن. زيرا خدا بدانچه مى‌كنيد آگاه است.
و از آنچه از پروردگارت به تو وحی می‌شود پیروی کن، که خداوند از آنچه می‌کنید آگاه است‌
و آنچه را كه از پروردگارت به تو وحى مى‌شود پيروى كن، كه خدا بدانچه مى‌كنيد آگاه است
از چیزی پیروی کن که از سوی پروردگارت به تو وحی می‌شود. بی‌گمان خداوند از کارهائی که انجام می‌دهید بس آگاه است.
و آنچه را که از پروردگارت سویت وحی می‌شود، پیروی کن. خدا همواره به آنچه می‌کنید بسی آگاه بوده است.
و پیروی کن آنچه وحی شود بسویت از پروردگار خویش همانا خدا است بدانچه می‌کنید آگاه‌


الأحزاب ١ آیه ٢ الأحزاب ٣
سوره : سوره الأحزاب
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِتَّبِعْ»: پیروی کن.


تفسیر

نکات آیه

۱ - پیامبر(ص)، موظف بود از تعالیمى که از ناحیه خداوند بر او وحى مى شد، تبعیت کند. (و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک)

۲ - پیامبر(ص)، دریافت کننده وحى (و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک)

۳ - ربوبیت الهى، مقتضى ارسال وحى به پیامبر(ص) است. (و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک)

۴ - نزول وحى بر پیامبر(ص)، براى پرورش و تنظیم جهت گیرى صحیح او بود. (و لاتطع الکفرین ... و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک)

۵ - پیامبر(ص) موظف بود تا جهت گیرى هاى رسالى خویش را بر اساس تعالیم وحى قرار دهد. (یأیّها النبىّ ... و لاتطع الکفرین ... و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک)

۶ - چون سرمنشأ صدور وحى، ربوبیت خداوند است، پس باید از آن تبعیت کرد. (و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک)

۷ - پیامبر(ص) از عنایت ویژه خداوند، برخوردار بود. (ما یوحى إلیک من ربّک) اضافه شدن «ربّ» به ضمیر مخاطب مفرد - که مرجع آن پیامبر(ص) است - با توجه به این که خداوند، ربّ همه مؤمنان و انسان ها است، از عنایت ویژه خداوند به آن حضرت حکایت مى کند.

۸ - همه، به تبعیت از تعالیم نازل شده از جانب خداوند، موظف اند. (و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک إنّ اللّه کان بما تعملون خبیرًا) اگرچه فرمان به تبعیت، به پیامبر(ص) است، اما ذیل آیه، عام است و دلالت بر عمومى بودن فرمان مى کند.

۹ - خداوند، بر همه اعمال انسان ها، آگاهى کامل دارد. (إنّ اللّه کان بما تعملون خبیرًا)

۱۰ - خداوند، به مؤمنان براى رعایت فرمان به تبعیت از تعالیم وحیانى اش، هشدار داده است. (و اتّبع ما یوحى ... إنّ اللّه کان بما تعملون خبیرًا) جمله «إنّ اللّه...» پس از امرِ «اتّبع»، مى تواند هشدارى باشد به مخاطبان این فرمان، تا مراقب عمل به آن فرمان باشند، چون خداوند آگاه است و خبر دارد.

۱۱ - پیش گامان، موظف اند که پیش از دیگران، به رسالت الهى خویش، پابند بوده و به آن عمل کنند. (و اتّبع ما یوحى إلیک من ربّک إنّ اللّه کان بما تعملون خبیرًا) از آن جا که ذیل آیه، قرینه است براین که همه موظف اند که از تعالیم وحى تبعیت کنند، ذکر پیامبر(ص)، به عنوان دریافت کننده وحى، مى تواند اشاره به نکته یاد شده داشته باشد.

۱۲ - خداوند، «خبیر» (آگاه و باخبر) است. (إنّ اللّه ... خبیرًا)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: خبیر ۱۲
  • انسان: عمل انسان ۹
  • پیشگامان: مسؤولیت پیشگامان ۱۱
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۳; علم خدا ۹; هشدارهاى خدا ۱۰
  • دین: اهمیت پیروى از دین ۸; پیروى از دین ۱۰
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۷
  • مؤمنان: هشدار به مؤمنان ۱۰
  • محمد(ص): پیروى محمد(ص) از وحى ۱، ۵; تربیت محمد(ص) ۴; مسؤولیت محمد(ص) ۱، ۵; مقامات محمد(ص) ۷; وحى به محمد(ص) ۲، ۳، ۴
  • وحى: پیروى از وحى ۶; منشأ وحى ۳، ۶

منابع