آل عمران ٤٧

قَالَتْ‌ رَبِ‌ أَنَّى‌ يَکُونُ‌ لِي‌ وَلَدٌ وَ لَمْ‌ يَمْسَسْنِي‌ بَشَرٌ قَالَ‌ کَذٰلِکِ‌ اللَّهُ‌ يَخْلُقُ‌ مَا يَشَاءُ إِذَا قَضَى‌ أَمْراً فَإِنَّمَا يَقُولُ‌ لَهُ‌ کُنْ‌ فَيَکُونُ‌

ترجمه

(مریم) گفت: «پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد، در حالی که انسانی با من تماس نگرفته است؟!» فرمود: «خداوند، این‌گونه هر چه را بخواهد می‌آفریند! هنگامی که چیزی را مقرّر دارد (و فرمان هستی آن را صادر کند)، فقط به آن می‌گوید: «موجود باش!» آن نیز فوراً موجود می‌شود.

مريم گفت: پروردگارا! چگونه مرا فرزندى باشد حال آن كه دست بشرى به من نرسيده است؟ فرمود: اين چنين [است كه‌] خدا آنچه بخواهد مى‌آفريند، و چون كارى را اراده كند، فقط به آن مى‌گويد: باش، پس موجود مى‌شود

[مريم‌] گفت: «پروردگارا، چگونه مرا فرزندى خواهد بود با آنكه بشرى به من دست نزده است؟» گفت: «چنين است [كار] پروردگار.» خدا هر چه بخواهد مى‌آفريند؛ چون به كارى فرمان دهد، فقط به آن مى‌گويد: «باش»؛ پس مى‌باشد.

مریم گفت: پروردگارا، مرا چگونه فرزندی تواند بود و حال آنکه با من مردی نزدیک نشده؟ گفت: چنین است (کار خدا)، خدا هر آنچه بخواهد می‌آفریند؛ چون مشیّت او به چیزی قرار گیرد، به محض اینکه گوید «موجود باش»، همان دم موجود می‌شود.

[مریم] گفت: پروردگارا! چگونه برای من فرزندی خواهد بود، در حالی که هیچ بشری با من تماس نگرفته؟! [خدا] فرمود: چنین است که می گویی [ولی کار خدا مُقیّد به علل و اسباب نیست،] خدا هر چه را بخواهد [با مشیّت مطلقه خود] می آفریند، چون چیزی را اراده کند جز این نیست که به آن می گوید: «باش» پس بی درنگ می باشد؛

مريم گفت: اى پروردگار من، چگونه مرا فرزندى باشد، در حالى كه بشرى به من دست نزده است؟ گفت: بدين سان كه خدا هر چه بخواهد مى‌آفريند. چون اراده چيزى كند به او گويد موجود شو، پس موجود مى‌شود.

[مریم‌] گفت پروردگارا چگونه مرا فرزندی باشد، حال آنکه دست هیچ بشری به من نرسیده است، گفت خداوند بدین‌سان هرچه را بخواهد می‌آفریند، [و] چون اراده او به کاری تعلق گرفت، به آن می‌گوید موجود شو، و بی‌درنگ موجود می‌شود

مريم گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندى تواند بود و حال آنكه هيچ آدمى مرا نسوده است؟ گفت: چنين است، خداى آنچه خواهد مى‌آفريند چون چيزى را اراده كند به آن گويد: باش! پس مى‌باشد.

(مریم در حالی که از تولّد فرزند از راه غیرطبیعی، شگفت‌زده شده بود) گفت: پروردگارا! چگونه مرا فرزندی خواهد بود، در حالی که انسانی با من نزدیکی نکرده است؟! فرمود: این گونه هر چه را بخواهد می‌آفریند، و هنگامی که اراده‌ی چیزی کند (و بخواهد پدید آید) فقط بدان می‌گوید: پدید آی! پس (بی‌درنگ) پدید می‌آید.

(مریم) گفت: «پروردگارم! کی مرا فرزندی خواهد بود، حال آنکه بشری با من هم‌‌بستر نشده‌است‌؟» گفت: «چنین است (کار پروردگار). هر چه بخواهد می‌آفریند، هنگامی که به کاری فرمان دهد، فقط به آن می‌گوید: “شو.” پس می‌شود.»

گفت پروردگارا چگونه باشدم فرزندی و به من نزدیک نشده است بشری گفت بدینسان خدا بیافرد هرچه را خواهد چون بگذراند کاری را جز این نیست که گویدش بشو پس بشود

آل عمران ٤٦	آیه ٤٧	آل عمران ٤٨
سوره : سوره آل عمران نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لَمْ یَمْسَسْنِی»: با من آمیزش و نزدیکی نکرده است. «قَضَی»: اراده کرد. مقدّر فرمود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ مَا أَمْرُنَا إِلاَّ وَاحِدَةٌ... (۱)

تفسیر

• آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
  
• منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
  
• وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
  
• وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
  
• گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
  
• معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
  
• وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
  
• يهود و كلمه ((مسيح ))
  
• معناى كلمه ((عيسى ))
  
• اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
  
• مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
  
• بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
  
• معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
  
• معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
  
• جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
  
• عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
  
• قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
  
• مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
  
• راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
  
• معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
  
• توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
  
• منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
  
• مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
  
• مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
  
• تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
  
• وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
  
• دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
  
• جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
  
• بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
  
• رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
  
• اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
  
• اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
  
• روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
  
• روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
  
• روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
  
• روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
  
• بحث روايتى ديگر در معناى محدث
  
• فرق ميان نبى ، رسول و محدث
  
• على (ع ) محدث بود
  
• مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
  
• تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
  
• توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
  

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - شگفتى مریم از بشارت اعطاى عیسى (ع)، به او با اینکه مردى با او تماس نداشته است. (قالت ربّ انّى یکون لى ولد و لم یمسسنى بشر)

۲ - طلب آگاهى مریم از خداوند، در مورد چگونگى اعطاى مسیح به وى (قالت ربّ انّى یکون لى ولد) کلمه «انّى»، علاوه بر اشاره به شگفتى، معناى کیفیّت را نیز دربردارد.

۳ - آفرینش عیسى (ع)، امرى خارق العاده (ربّ انّى یکون لى ولد و لم یمسسنى بشر)

۴ - انتظار برگزیدگان خداوند به تحقق اراده الهى در جریان امور دنیا، از طریق اسباب و علل طبیعى (یا مریم انّ اللّه اصطفیک ... قالت ربّ انّى یکون لى) مسلّماً حضرت مریم (ع) منکر امور خارق العاده نبود و خداوند را قادر بر انجام هر کارى مى دانست، از این رو چنانکه در آیات سابق آمده، به زکریا فرمود: هو من عنداللّه، بنابراین جمله «انّى ...» مى رساند که او و همه اولیاء خدا، اصل در تحقق اراده الهى در امور جهان را، بر پایه اسباب و علل طبیعى مى دانستند، نه اینکه همواره چشم انتظار معجزه باشند.

۵ - احساس حضور و قرب مریم (س)، نسبت به خداوند (قالت الملئکة ... قالت ربّ) از اینکه مریم در جواب بشارت ملائکه نفرمود که از جانب من به خداوند بگویید، بلکه مستقیماً با خداوند سخن گفت (رب انّى ... )، معلوم مى شود که خود را در حضور پروردگار مى دانست.

۶ - عدم منافات مقام بلند برگزیدگان الهى با پرسش آنان از افعال خداوند و شگفتى از آن (یا مریم انّ اللّه اصطفیک ... قالت ربّ انّى یکون لى ولد)

۷ - گفتگوى مریم و خداوند (قالت ربّ ... قال)

۸ - ادب حضرت مریم (ع)، در مقابل تکلّم با خداوند (قالت ربّ ... و لم یمسسنى بشر) از آمیزش، تعبیر به ملاقات و مسّ شده است.

۹ - خداوند بدون اتکاى به اسباب مادى و نیاز به آنها، آنچه را بخواهد، خلق مى کند. (کذلک اللّه یخلق ما یشاء)

۱۰ - عوامل طبیعى، علّت منحصر در حوادث عالم نیست. (کذلک اللّه یخلق ما یشاء)

۱۱ - نفوذ مشیّت خدا در جهان، نشانگر تحقق بى چون و چراى خواسته هاى او (کذلک اللّه یخلق ما یشاء)

۱۲ - اراده قطعى خدا در مورد اعطاى عیسى (ع) به مریم، بدون تماس بشرى با او (کذلک اللّه یخلق ما یشاء)

۱۳ - حاکمیّت مشیّت خداوند بر علل و عوامل طبیعى (کذلک اللّه یخلق ما یشاء)

۱۴ - اراده خداوند به هر چه تعلق گیرد، چون بگوید باش، خواهد بود. (اذا قضى امراً فانّما یقول له کن فیکون)

۱۵ - تکوّن (پیدایش) موجودات، در گرو دو مرحله متوالىِ قضاى الهى و فرمان الهى (اذا قضى امراً فانّما یقول له کن فیکون)

موضوعات مرتبط

• آفرینش: مراتب آفرینش ۱۵ ; نظام آفرینش ۱۰
• اسباب طبیعى: ۴، ۹، ۱۰، ۱۳
• برگزیدگان: ۴، ۶
• پرسش و پاسخ: ۶
• توحید: توحید افعالى ۱۱
• خدا: آفرینش خدا ۹، ۱۴، ۱۵ ; اراده خدا ۴، ۱۲، ۱۴ ; افعال خدا ۶ ; بشارت خدا ۱ ; حاکمیت خدا ۱۳ ; قدرت خدا ۹، ۱۴ ; گفتگو با خدا ۷، ۸ ; مشیّت خدا ۱۱، ۱۳
• سخن: ۸
• عیسى (ع): ۱، ۲، ۱۲ تولد عیسى (ع) ۳
• قضا و قدر: ۱۵
• مریم (س): ۱۲ ادب مریم (س) ۸ ; باردارى مریم (س) ۱ ; بشارت به مریم (س) ۱ ; دعاى مریم (س) ۲ ; مقام مریم (س) ۵، ۷، ۸
• معجزه: ۳
• مقربان: ۵