آل عمران ١٠٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و برای خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به سوی خدا بازگردانیده شوند امور
|-|معزی=و برای خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به سوی خدا بازگردانیده شوند امور
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::109|١٠٩]] | قبلی = آل عمران ١٠٨ | بعدی = آل عمران ١١٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::109|١٠٩]] | قبلی = آل عمران ١٠٨ | بعدی = آل عمران ١١٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف =  }}
__TOC__
__TOC__



نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵


ترجمه

و (چگونه ممکن است خدا ستم کند؟! در حالی که) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مال اوست؛ و همه کارها، به سوی او باز می‌گردد (و به فرمان اوست.)

و آنچه در آسمان‌ها و زمين است از آن خداست و كارها به سوى او بازگردانده مى‌شود
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ خداست، و [همه‌] كارها به سوى خدا بازگردانده مى‌شود.
و هر آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه ملک خداست و بازگشت همه امور (و موجودات) به سوی اوست.
و آنچه در آسمان و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و همه امور به سوی او بازگردانده می شود.
از آن خداست هر چه در آسمانها و زمين است و كارها بدو بازگردانيده شود.
آنچه در آسمانها و در زمین است از آن خداست و کارها به خداوند بازمی‌گردد
و خداى راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، و همه كارها به خداوند باز مى‌گردد.
و (چگونه ممکن است خدا ستم کند در حالی که آفرینش و فرمانروائی و تصرّف امور) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خدا است و کارها (ی مردمان سرانجام) به سوی خدا برگردانده می‌شود (و پاداش و پادافره هر یک را خواهد داد).
و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است تنها از خداست، و همه‌ی چیزها و کارها و فرمان‌ها تنها سوی خدا بازگردانده می‌شوند.
و برای خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به سوی خدا بازگردانیده شوند امور


آل عمران ١٠٨ آیه ١٠٩ آل عمران ١١٠
سوره : سوره آل عمران
نزول : ٣ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :


تفسیر

نکات آیه

۱ - مالکیّت انحصارى خداوند، نسبت به آنچه در آسمانها و زمین است. (و للّه ما فى السموات و ما فى الارض)

۲ - جهان آفرینش داراى آسمانهاى متعدّد (و للّه ما فى السّموات)

۳ - نیازمندى و کمبود، انگیزه اى براى ستم و تعدّى (و ما اللّه یرید ظلماً للعالمین. و للّه ما فى السموات و ما فى الارض) جمله «و للّه ما فى السموات ... »، در مقام تعلیل براى ظلم نکردن خداوند است.

۴- مالکیّت انحصارى خداوند نسبت به تمام هستى، دلیل نفى اراده ظلم و ستم از ساحت اوست. (و ما اللّه یرید ظلماً للعالمین. و للّه ما فى السموات و ما فى الارض)

۵ - بازگشت همه امور، تنها به سوى خداست. (و الى اللّه ترجع الامور)

۶ - مبدأ پیدایش جهان هستى، خداوند است. (و الى اللّه ترجع الامور) رجوع: بازگشت به جایى است که آغاز، از آنجا بوده است. (مفردات راغب).

۷ - خداوند، هدف حرکت همه هستى (و الى اللّه ترجع الامور)

۸ - همه جهان هستى، در حال سیر و حرکت (و الى اللّه ترجع الامور)

۹ - زِمام امور و مقدّرات هستى، در اختیار خداوند* (و الى اللّه ترجع الامور) اگر تمام امور - حتى اسباب و وسایط - به خدا برگشت کند و مرجعش او باشد، همه مقدرات هستى نیز به دست اوست.

۱۰ - بازگشت همه امور هستى به خداوند، دلیل نفى اراده ظلم و ستم از ساحت اوست. (و ما اللّه یرید ظلماً للعالمین ... و الى اللّه ترجع الامور)

۱۱ - بازگشت همه امور به خداوند، قهرى و تخلّف ناپذیر* (و الى اللّه ترجع الامور) از مجهول آوردن فعل «تُرجع» استفاده شده است.

موضوعات مرتبط

  • آسمان: ۱ تعدد آسمانها ۲
  • آفرینش: تدبیر آفرینش ۹ ; حرکت آفرینش ۷، ۸ ; فرجام آفرینش ۵، ۱۰، ۱۱ ; فلسفه آفرینش ۷ ; مبدأ آفرینش ۶
  • اسماء و صفات: صفات جلال ۴، ۱۰
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۳
  • بازگشت به خدا: ۵
  • خدا: خدا و ظلم ۴، ۱۰ ; عدل خدا ۴، ۱۰ ; مالکیت خدا ۱، ۴
  • زمین: ۱
  • ظلم: ۴، ۱۰ عوامل ظلم ۳
  • نیازمندى: آثار نیازمندى ۳

منابع