التوبة ١٢٧: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۰۰

کپی متن آیه
وَ إِذَا مَا أُنْزِلَتْ‌ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ هَلْ‌ يَرَاکُمْ‌ مِنْ‌ أَحَدٍ ثُمَ‌ انْصَرَفُوا صَرَفَ‌ اللَّهُ‌ قُلُوبَهُمْ‌ بِأَنَّهُمْ‌ قَوْمٌ‌ لاَ يَفْقَهُونَ‌

ترجمه

و هنگامی که سوره‌ای نازل می‌شود، بعضی از آنها [= منافقان‌] به یکدیگر نگاه می‌کنند و می‌گویند: «آیا کسی شما را می‌بیند؟ (اگر از حضور پیامبر بیرون رویم، کسی متوجّه ما نمی‌شود!)» سپس منصرف می‌شوند (و بیرون می‌روند)؛ خداوند دلهایشان را (از حق) منصرف ساخته؛ چرا که آنها، گروهی هستند که نمی‌فهمند (و بی‌دانشند)!

و چون سوره‌اى نازل گردد، بعضى به بعضى ديگر نگاه كنند [و گويند:] آيا كسى شما را مى‌بيند؟ سپس [مخفيانه‌] باز مى‌گردند. خدا نيز دل‌هايشان را [از حق‌] بازگرداند، زيرا آنها گروهى هستند كه نمى‌فهمند

و چون سوره‌اى نازل شود، بعضى از آنان به بعضى ديگر نگاه مى‌كنند [و مى‌گويند:] «آيا كسى شما را مى‌بيند؟» سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] بازمى‌گردند. خدا دلهايشان را [از حق‌] برگرداند، زيرا آنان گروهى هستند كه نمى‌فهمند.

و هرگاه سوره‌ای نازل شود بعضی از آنها به بعضی دیگر نگاه و اشاره کرده، گویند: آیا شما را کسی (از مؤمنان در محضر پیغمبر) دیده و شناخته (یا نه)؟ آن گاه همه بر می‌گردند. خدا دلهاشان را برگرداند، که مردمی بسیار بی‌شعور و نادانند.

و هنگامی که سوره ای نازل شود برخی از منافقان به برخی دیگر، نگاهِ [مرموزانه] می کنند [و به سبب نگرانی از برملا شدن نفاقشان می گویند:] آیا کسی شما را می بیند؟ سپس [به صورت مخفیانه از محضر پیامبر خدا] بازمی گردند، خدا دل هایشان را [از حق] گردانیده است؛ زیرا آنان گروهی هستند که [حقایق را] نمی فهمند.

و چون سوره‌اى نازل شود، بعضى به بعضى ديگر نگاه مى‌كنند: آيا كسى شما را مى‌بيند؟ و باز مى‌گردند. خدا دلهايشان را از ايمان منصرف ساخته، زيرا مردمى نافهمند.

و چون سوره‌ای نازل گردد، بعضی از آنان به بعضی دیگر بنگرند [و بپرسند که‌] آیا کسی شما را می‌بیند؟ [و چون کسی ایشان را نبیند] بر می‌گردند، خداوند دلهایشان را بگرداند، چرا که قومی بی‌تمیزند

و چون سوره‌اى فرستاده شود- كه در آن از حال منافقان ياد شده باشد- برخى از آنان به برخى ديگر مى‌نگرند [و مى‌پرسند:] آيا كسى شما را مى بيند- زيرا نگرانند كه آثار ترس از رسواشدن را در چهره‌شان ببينند- آنگاه [از آن مجلس، آهسته و پنهانى‌] باز مى‌گردند خدا دلهاشان را [از حق‌] بگردانيد- يا برگرداناد-، زيرا كه آنان گروهى نافهم‌اند.

و هرگاه آنان (در مجلس پیغمبر باشند و) سوره‌ای نازل گردد، برخی به برخی می‌نگرند (و با اشاره به همدیگر می‌فهمانند که) آیا کسی شما را می‌بیند (و متوجّه ما می‌باشد؟ همین که اطمینان یافتند مؤمنان به سخنان پیغمبر سرگرم و سراپا گوشند) آن وقت (از مجلس) بیرون می‌روند (و ندای هدایت را نمی‌شنوند. چراکه تحمّل شنیدن پیام آسمانی را ندارند و از ایمان و ایمانداران بیزارند). از آنجا که قوم بی‌دانش و نفهمی هستند، خداوند دلهایشان را (از حق) بگردانیده است.

و هنگامی که سوره‌ای نازل شود، برخی از آنان به برخی دگر می‌نگرند (و می‌گویند:) «آیا هرگز کسی شما را می‌بیند؟» سپس (از حضور پیامبر) باز می‌گردند. خدا دل‌هایشان را (از حقّ) برگردانده، زیرا آنان گروهی هستند که هرگز نمی‌فهمند [:نادانی می‌نمایند].

و هرگاه فرود شود سوره‌ای بنگرد برخیشان به برخی آیا می‌بیند شما را کسی سپس برگردند برگرداند خدا دلهای ایشان را بدانکه آنانند گروهی نادریابندگان‌

And whenever a chapter is revealed, they look at one another, “Does anyone see you?” Then they slip away. Allah has diverted their hearts, because they are a people who do not understand.

ترتیل:

ترجمه:

التوبة ١٢٦

آیه ١٢٧

التوبة ١٢٨


سوره :	سوره التوبة
نزول :	٧ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات :	٢٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«هَلْ یَرَاکُم مِّنْ أَحَدٍ»: این جمله می‌تواند بیانگر گفتار زبانی ایشان، یا اشارات سر و صورت و چشمهای آنان باشد. در هر حال تفسیری است برای نگاههایشان به یکدیگر. «إِنصَرَفُوا»: از مجلس بیرون می‌روند. دل به سخنان نمی‌دهند و بدان ایمان نمی‌آورند و بلکه از وحی آسمانی رویگردان می‌شوند. «صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ»: این جمله می‌تواند خبریّه باشد که معنی آن گذشت، و می‌تواند انشائیّه یعنی برای دعا و نفرین باشد. در این صورت معنی چنین می‌شود: خداوند دلهایشان را از ایمان بگرداند و از جانب حق بچرخاند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ إِذْ قَالَ‌ مُوسَى‌ لِقَوْمِهِ‌ يَا... (۲)

فَمَا لِ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا قِبَلَکَ‌... (۰) عَنِ‌ الْيَمِينِ‌ وَ عَنِ‌ الشِّمَالِ‌... (۰) فَمَا لَهُمْ‌ عَنِ‌ التَّذْکِرَةِ... (۰) کَأَنَّهُمْ‌ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ (۰) فَرَّتْ‌ مِنْ‌ قَسْوَرَةٍ (۰) فَإِنْ‌ تَوَلَّوْا فَقُلْ‌ حَسْبِيَ‌... (۰)

تفسیر

تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ «127»

و هرگاه سوره‌اى نازل شود، بعضى از آنان (منافقان) به بعضى ديگر نگاه كنند (و پرسند:) آيا كسى شما را مى‌بيند؟ پس (مخفيانه از حضور پيامبر) خارج مى‌شوند. خداوند دلهاى آنان را (از حق) برگردانده است، زيرا آنان مردم نفهمى هستند.

نکته ها

منافقان، از تذكّرهاى آيات قرآن، هيچ تأثّرى نمى‌پذيرند، مثل لامپ سوخته‌اى كه هرچه به برق متصّل كنند، روشن نمى‌شود.

پیام ها

1- منافقان، از افشاى ماهيّت پليد خود دلهره و اضطراب دارند و بدنبال پنهان‌كارى هستند. «نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ»

2- منافقان از نزول آيات الهى اكراه دارند. «نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ»

3- منافقان از جلسات قرآن مى‌گريزند. أُنْزِلَتْ سُورَةٌ ... انْصَرَفُوا دورى از قرآن، نشانه‌ى نفاق و بيماردلى است.

4- قهر الهى به جهت روحيّه‌ى هدايت گريزِ انسان است. انْصَرَفُوا، صَرَفَ اللَّهُ‌ ...

5- دليل اعراض از قرآن، نداشتن درك و فهم صحيح است. «قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ (127)

وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ: و چون نازل شود سوره‌اى از قرآن كه در آن عيب ايشان مذكور باشد. نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ‌: نگاه كنند بعضى ايشان به برخى ديگر، يعنى به چشم يكديگر اشاره كنند از روى انكار و سخريه به آن سوره، و يا از راه خشم و غضب به سبب استماع عيوب خود به چشم بهم زدن اشاره بهم نمايند به فرار از مجلس، و آهسته بيكديگر گويند: هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ: آيا مى‌بينند يكى از مسلمانان شما را كه از مجلس بيرون رويد، پس اگر بيند اقامت كنيد و الا برخيزيد و برويد. پس از مسلمانان كسى نبيند، برخاسته‌

ج5، ص 242

بروند. ثُمَّ انْصَرَفُوا: بعد بازگردند به مجلس پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله به جهت خوف فضيحت و رسوائى با فرط غيظ، و يا منصرف شوند از فوائد قرآنى و مواعظ سبحانى كه مؤمنان به آن مستفيد شوند. صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ‌: گردانيده است خداى تعالى دلهاى ايشان را از ثواب و رحمت در آخرت به سبب سوء اختيار آنها اعراض از آيات را در دنيا، يا بازگرداند حق تعالى قلوب آنها را از انشراح صدر و فهم قرآن و قبول ايمان به جهت عقوبت فرط عناد و انكار و اصرار ايشان بر كفر و عدم تدبر در آيات بينه و معجزات ظاهره. و ممكن است اين كلام بر وجه دعا باشد، يعنى: حق تعالى دلهاى آنها را از راه حق بگرداند و به طريق بهشت راه ننمايد. بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ‌: به سبب آنكه ايشان گروهيند كه در نمى‌يابند حق را و فهم آن نمى‌كنند و از غايت رسوخ كفر و عناد در باطن آنها، تدبر و تأمل ننمايند تا حق را دريابند.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

أَ وَ لا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لا يَتُوبُونَ وَ لا هُمْ يَذَّكَّرُونَ (126) وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ (127)

ترجمه‌

آيا نمى‌بينند كه آنها مبتلا ميشوند در هر سال يكبار يا دو بار پس نه توبه مى‌كنند و نه آنها عبرت مى‌گيرند

و چون نازل شود سوره مى‌نگرند بعضى از آنها ببعضى كه آيا مى‌بيند شما را هيچ كس پس منصرف شوند منصرف نموده خدا دلهاشان را براى آنكه آنانند گروهى كه نمى‌فهمند.

تفسير

خداوند سالى يكى دو بار منافقان را مبتلا ميفرمود بانواع بليّات يا امتحان ميفرمود آنها را بحكم جهاد با پيغمبر (ص) و مشاهده مينمودند آيات الهى را در نصرت او بر كفار با وصف اين نه توبه مينمودند از نفاق و كفر باطنى خودشان و نه متذكر مرگ ميشدند و نه ديده عبرت آنها باز ميشد و قمى ره فتنه را بمرض تفسير فرموده و استفهام براى انكار و واو براى عطف است و يكى از اخلاق ذميمه آنها اين بود كه وقتى سوره از قرآن بر پيغمبر اكرم نازل ميشد و حضرت قرائت ميفرمود بطور استهزاء و انكار بيكديگر نگاه مى‌كردند براى اشاره كردن بچشم بعد ميترسيدند از آنكه مسلمانان متوجه بآنها شده باشند و نفاقشان ظاهر شده باشد باز باشاره از يكديگر سؤال مينمودند كسى ملتفت شما شد يا نه اگر كسى آنها را نديده بود مى‌نشستند و مشغول عمليات‌

جلد 2 صفحه 640

خودشان بودند و منصرف از ذكر و تدبّر در آيات و اگر كسى آنها را ديده بود برمى‌خواستند و ميرفتند بيرون از ترس مسلمانان و رسوائى و مزيد افتضاح خودشان پس در هر حال منصرف ميشدند از حق بباطل و اين براى آن بود كه خداوند بسبب خبث طينت و سوء سريرت و عدم تدبّر و تفكر در آيات الهى بآنها فهم عنايت نفرموده بود لذا منصرف شده بود دلهاى آنها از تدبّر در آيات و اتّعاظ بآنها و استفاده از آنها و ايمان بخدا و پيغمبر پس صحيح است گفته شود خدا دلهاى آنها را منصرف نموده بود بخذلان براى عدم قابليتشان و قمى ره فرموده خدا صرف نمود دلهاى آنها را از حق بباطل براى اختيارشان باطل را و بعضى گفته‌اند اينجمله دعاء است از خدا بخذلان آنها و دعاء خدا بر بندگان وعيد است و بنظر حقير اراده دعاء بعيد است و محتمل است مراد آن باشد كه وقتى سوره نازل ميشد چون كراهت از استماع آن داشتند گوش نميدادند و مشغول نجوى يا استهزاء يا كارهاى ديگر خودشان بودند و نگاه ميكردند بيكديگر براى آنكه باشاره سؤال نمايند از آنكه كسى از مسلمانان حقيقى متوجه حال آنها هست يا نه اگر متوجه نبود بكلّى از استماع صرف نظر مينمودند و بعمليّات خودشان ادامه ميدادند و اگر كسى متوجه بود ظاهرا گوش ميدادند ولى دل نميدادند كه بفهمند و متذكر و متّعظ شوند و اين براى آن بود كه خداوند منصرف نموده بود دلهاى آنها را از تعلّم احكام و استماع مواعظ بسلب توفيق از آنها براى آنكه مردمان نفهمى بودند و قابليت نداشتند كه بآنها افاضه و از آنها تاييدى شود لذا بحال خود واگذار شدند و استعدادشان باطل گرديد و بنابر اين جمله هل يريكم من احد بيان جمله نظر بعضهم الى بعض است و سؤال عملى است نه قولى و بعضى و يقولون تقدير نموده‌اند و سؤال را قولى قرار داده‌اند و اللّه اعلم.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

وَ إِذا ما أُنزِلَت‌ سُورَةٌ نَظَرَ بَعضُهُم‌ إِلي‌ بَعض‌ٍ هَل‌ يَراكُم‌ مِن‌ أَحَدٍ ثُم‌َّ انصَرَفُوا صَرَف‌َ اللّه‌ُ قُلُوبَهُم‌ بِأَنَّهُم‌ قَوم‌ٌ لا يَفقَهُون‌َ (127)

و زماني‌ ‌که‌ نازل‌ شود سوره‌اي‌ و ‌اينکه‌ منافقين‌ ‌در‌ مجلس‌ نزول‌ هستند خدمت‌ ‌رسول‌ اكرم‌ [ص‌] نگاه‌ ميكنند بيكديگر ‌اگر‌ احدي‌ ‌از‌ مؤمنين‌ متوجه‌ ‌آنها‌ باشند برميخيزند و ‌از‌ مجلس‌ خارج‌ ميشوند و متلك‌ و سخريه‌ ميكنند و ‌اگر‌ مؤمنين‌ توجه‌ نداشته‌ باشند بكنايه‌ و اشاره‌ سخريه‌ ميكنند و منصرف‌ ميشوند خداوند قلوب‌ ‌آنها‌ ‌را‌ صرف‌ فرمود ‌از‌ برخورد ببركات‌ سوره‌ و فوائد ‌آن‌ زيرا ‌آنها‌ قومي‌ هستند ‌که‌ نميفهمند و ‌از‌ قابليت‌ افتاده‌اند.

وَ إِذا ما أُنزِلَت‌ سُورَةٌ شامل‌ بسياري‌ ‌از‌ سور قرآن‌ ميشود ‌که‌ اينها ‌در‌ مجلس‌ نزول‌ حاضر باشند نَظَرَ بَعضُهُم‌ إِلي‌ بَعض‌ٍ بعض‌ منافقين‌ بعض‌ ديگر ‌آنها‌ ‌را‌ هَل‌ يَراكُم‌ ‌از‌ ‌شما‌ مؤمنين‌ مِن‌ أَحَدٍ احدي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ ‌را‌ متوجه‌ هستند ثُم‌َّ انصَرَفُوا

جلد 9 - صفحه 339

‌از‌ مجلس‌ منصرف‌ ميشوند و اعراض‌ ميكنند صَرَف‌َ اللّه‌ُ قُلُوبَهُم‌ قلب‌ سياه‌ ‌شده‌ قساوت‌ پيدا كرده‌ بِأَنَّهُم‌ قَوم‌ٌ لا يَفقَهُون‌َ اصلا قوّه‌ دراكه‌ ‌آنها‌ ‌از‌ ‌بين‌ رفته‌

برگزیده تفسیر نمونه

]

(آیه 127)- سپس اشاره به قیافه انکار آمیزی که آنها در برابر آیات الهی به خود می‌گرفتند کرده، می‌گوید: «و هنگامی که سوره‌ای از قرآن نازل می‌شود، بعضی از آنها با نظر تحقیر و انکار نسبت به آن سوره به بعض دیگر نگاه می‌کنند» و با حرکات چشم، مراتب نگرانی خود را ظاهر می‌سازند (وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ).

ناراحتی و نگرانی آنها از این نظر است که مبادا نزول آن سوره، رسوایی جدیدی برایشان فراهم سازد.

و به هر حال تصمیم بر این می‌گیرند که از مجلس بیرون بروند، تا این نغمه‌های آسمانی را نشنوند، اما از این بیم دارند که به هنگام خروج کسی آنها را ببیند، لذا آهسته از یکدیگر سؤال می‌کنند: آیا کسی متوجه ما نیست «آیا کسی شما را می‌بیند»؟! (هَلْ یَراکُمْ مِنْ أَحَدٍ).

و همین که اطمینان پیدا می‌کنند جمعیت به سخنان پیامبر صلّی اللّه علیه و آله مشغولند

ج2، ص267

و متوجه آنها نیستند «از مجلس بیرون می‌روند» (ثُمَّ انْصَرَفُوا).

در پایان آیه، به ذکر علت این موضوع پرداخته و می‌گوید: «آنها به این جهت از شنیدن کلمات خدا ناراحت می‌شوند که «خداوند قلوبشان را (به خاطر لجاجت و عناد و به خاطر گناهانشان) از حق منصرف ساخته (و یک حالت دشمنی و عداوت نسبت به حق پیدا کرده‌اند) چرا که آنها افرادی بی‌فکر و نفهم هستند» (صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهُونَ).

تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - نگاه مرموز منافقان به یکدیگر پس از نزول هر سوره اى از قرآن (و إذا ما أنزلت سورة نظر بعضهم إلى بعض)

۲ - نزول دفعى بعضى از سوره هاى قرآن در مدینه (و إذا ما أنزلت سورة) برداشت فوق بر این اساس است که مقصود از «انزال» در جمله «و إذا ما أنزلت ... » نزول دفعى باشد. قابل ذکر است که «انزال» مانند «تنزیل» هم در نزول دفعى و هم در نزول تدریجى به کار مى رود.

۳ - اشاره مرموزانه منافقان به یکدیگر، براى خروج مخفیانه از جمع شنوندگان آیات الهى (و إذا ما أنزلت سورة نظر بعضهم إلى بعض هل یریکم من أحد)

۴ - ناخشنودى از شنیدن آیات الهى، نشانه نفاق است. (و إذا ما أنزلت سورة ... هل یریکم من أحد ثم انصرفوا)

۵ - نگرانى شدید منافقان از افشاى ماهیت پلید و برملا شدن ناخشنودى آنان از آیات الهى، نزد دیگران (هل یریکم من أحد ثم انصرفوا)

۶ - سعى منافقان در گریختن از محیط ابلاغ آیات الهى و مراکز شناخت و تبلیغ دین (و إذا ما أنزلت سورة ... ثم انصرفوا)

۷ - روى گردانى منافقان صدر اسلام از آیات الهى پس از شنیدن وحى (و إذا ما أنزلت سورة ... ثم انصرفوا)

۸ - منافقان روى گردان از آیات الهى قرآن، مورد نفرین خداوند (ثم انصرفوا صرف اللّه قلوبهم) برداشت فوق بر این اساس است که جمله «صرف اللّه قلوبهم» خبر در مقام انشا بوده و براى نفرین باشد.

۹ - حق ناپذیرى قلب منافقان، کیفر الهى براى آنان (ثم انصرفوا صرف اللّه قلوبهم)

۱۰ - محرومیت منافقان از درک و فهم صحیح، عامل اعراض آنان از قرآن (و إذا ما أنزلت سورة ... ثم انصرفوا ... بأنهم قوم لا یفقهون)

۱۱ - لزوم ژرف نگرى در آیات قرآن و پرهیز از برخورد سطحى با پیامهاى الهى (وحى) (بأنهم قوم لا یفقهون)

موضوعات مرتبط

خدا: کیفرهاى خدا ۹ ; نفرینهاى خدا ۸
قرآن: اقسام نزول قرآن ۲ ; اهمیّت تدبر در قرآن ۱۱ ; روش برخورد با قرآن ۱۱ ; عوامل اعراض از قرآن ۱۰ ; محرومان از فهم قرآن ۱۰ ; ناخشنودى از استماع قرآن ۴، ۵ ; نزول دفعى قرآن ۲ ; نزول قرآن در مدینه ۲
منافقان: افشاى منافقان ۵ ; پلیدى منافقان ۵ ; تلاش منافقان ۶ ; حق ناپذیرى منافقان ۶، ۷، ۹ ; ختم قلب منافقان ۹ ; روش برخورد منافقان ۱، ۳ ; کیفر منافقان ۹ ; محرومیت منافقان ۱۰ ; منافقان و قرآن ۳، ۶، ۷، ۸ ; منافقان و نزول قرآن ۱ ; ناخشنودى منافقان ۵ ; نفرین بر منافقان ۸ ; نگرانى منافقان ۵
نفاق: نشانه هاى نفاق ۴
وحى: روش برخورد با وحى ۱۱

منابع

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::إِذَا|إِذَا]] [[شامل این ریشه::اذا| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::أُنْزِلَت|أُنْزِلَتْ‌]] [[کلمه غیر ربط::أُنْزِلَت| ]] [[شامل این ریشه::نزل‌| ]][[ریشه غیر ربط::نزل‌| ]][[شامل این کلمه::سُورَة|سُورَةٌ]] [[کلمه غیر ربط::سُورَة| ]] [[شامل این ریشه::سور| ]][[ریشه غیر ربط::سور| ]][[شامل این کلمه::نَظَر|نَظَرَ]] [[کلمه غیر ربط::نَظَر| ]] [[شامل این ریشه::نظر| ]][[ریشه غیر ربط::نظر| ]][[شامل این کلمه::بَعْضُهُم|بَعْضُهُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::بَعْضُهُم| ]] [[شامل این ریشه::بعض‌| ]][[ریشه غیر ربط::بعض‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::إِلَى|إِلَى‌]] [[شامل این ریشه::الى‌| ]][[شامل این کلمه::بَعْض|بَعْضٍ‌]] [[کلمه غیر ربط::بَعْض| ]] [[شامل این ریشه::بعض‌| ]][[ریشه غیر ربط::بعض‌| ]][[شامل این کلمه::هَل|هَلْ‌]] [[کلمه غیر ربط::هَل| ]] [[شامل این ریشه::هل‌| ]][[ریشه غیر ربط::هل‌| ]][[شامل این کلمه::يَرَاکُم|يَرَاکُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَرَاکُم| ]] [[شامل این ریشه::رئى‌| ]][[ریشه غیر ربط::رئى‌| ]][[شامل این ریشه::کم‌| ]][[ریشه غیر ربط::کم‌| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::أَحَد|أَحَدٍ]] [[کلمه غیر ربط::أَحَد| ]] [[شامل این ریشه::احد| ]][[ریشه غیر ربط::احد| ]][[شامل این ریشه::وحد| ]][[ریشه غیر ربط::وحد| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ‌]] [[شامل این ریشه::ثم‌| ]][[شامل این کلمه::انْصَرَفُوا|انْصَرَفُوا]] [[کلمه غیر ربط::انْصَرَفُوا| ]] [[شامل این ریشه::صرف‌| ]][[ریشه غیر ربط::صرف‌| ]][[شامل این کلمه::صَرَف|صَرَفَ‌]] [[کلمه غیر ربط::صَرَف| ]] [[شامل این ریشه::صرف‌| ]][[ریشه غیر ربط::صرف‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::قُلُوبَهُم|قُلُوبَهُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::قُلُوبَهُم| ]] [[شامل این ریشه::قلب‌| ]][[ریشه غیر ربط::قلب‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::بِأَنّهُم|بِأَنَّهُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِأَنّهُم| ]] [[شامل این ریشه::انن‌| ]][[ریشه غیر ربط::انن‌| ]][[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::قَوْم|قَوْمٌ‌]] [[کلمه غیر ربط::قَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم‌| ]][[ریشه غیر ربط::قوم‌| ]][[شامل این کلمه::لا|لاَ]] [[شامل این ریشه::لا| ]][[شامل این کلمه::يَفْقَهُون|يَفْقَهُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَفْقَهُون| ]] [[شامل این ریشه::فقه‌| ]][[ریشه غیر ربط::فقه‌| ]]'''}}
+{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
+	  !کپی متن آیه
+|-
+|وَ إِذَا مَا أُنْزِلَتْ‌ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ هَلْ‌ يَرَاکُمْ‌ مِنْ‌ أَحَدٍ ثُمَ‌ انْصَرَفُوا صَرَفَ‌ اللَّهُ‌ قُلُوبَهُمْ‌ بِأَنَّهُمْ‌ قَوْمٌ‌ لاَ يَفْقَهُونَ‌
+|}
 '''ترجمه '''
 <tabber>
@@ خط ۱۵: / خط ۱۸: @@
 |-|صادقی تهرانی=و هنگامی که سوره‌ای نازل شود، برخی از آنان به برخی دگر می‌نگرند (و می‌گویند:) «آیا هرگز کسی شما را می‌بیند؟» سپس (از حضور پیامبر) باز می‌گردند. خدا دل‌هایشان را (از حقّ) برگردانده، زیرا آنان گروهی هستند که هرگز نمی‌فهمند [:نادانی می‌نمایند].
 |-|معزی=و هرگاه فرود شود سوره‌ای بنگرد برخیشان به برخی آیا می‌بیند شما را کسی سپس برگردند برگرداند خدا دلهای ایشان را بدانکه آنانند گروهی نادریابندگان‌
-|-|</tabber><br />
+|-|english=<div id="qenag">And whenever a chapter is revealed, they look at one another, “Does anyone see you?” Then they slip away. Allah has diverted their hearts, because they are a people who do not understand.</div>
-{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول =  | نام = [[شماره آیه در سوره::127|١٢٧]] | قبلی = التوبة ١٢٦ | بعدی = التوبة ١٢٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
+|-|</tabber>
+<div class="audiotable">
+ <div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/009127.mp3"></sound></div>
+ <div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/009127.mp3"></sound></div>
+</div>
+{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = [[نازل شده در سال::19|٧ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::127|١٢٧]] | قبلی = التوبة ١٢٦ | بعدی = التوبة ١٢٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
 ===معنی کلمات و عبارات===
 «هَلْ یَرَاکُم مِّنْ أَحَدٍ»: این جمله می‌تواند بیانگر گفتار زبانی ایشان، یا اشارات سر و صورت و چشمهای آنان باشد. در هر حال تفسیری است برای نگاههایشان به یکدیگر. «إِنصَرَفُوا»: از مجلس بیرون می‌روند. دل به سخنان نمی‌دهند و بدان ایمان نمی‌آورند و بلکه از وحی آسمانی رویگردان می‌شوند. «صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ»: این جمله می‌تواند خبریّه باشد که معنی آن گذشت، و می‌تواند انشائیّه یعنی برای دعا و نفرین باشد. در این صورت معنی چنین می‌شود: خداوند دلهایشان را از ایمان بگرداند و از جانب حق بچرخاند.
@@ خط ۳۲: / خط ۴۰: @@
 <tabber>
 المیزان=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۶#link307 | آيات ۱۲۹ - ۱۲۴، سوره توبه]]
 *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۶#link308 | حال مؤ منين و منافقين در موقع نزول سوره قرآنى]]
@@ خط ۳۹: / خط ۴۸: @@
 *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴۷#link312 | روايتى در مورد پاك بودن پدران پيامبر(ص ) از زنا]]
+}}
 |-|نمونه=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۵۳#link136 | تفسیر آیات]]
+}}
+|-| تفسیر نور=
+===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
+وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ «127»
+و هرگاه سوره‌اى نازل شود، بعضى از آنان (منافقان) به بعضى ديگر نگاه كنند (و پرسند:) آيا كسى شما را مى‌بيند؟ پس (مخفيانه از حضور پيامبر) خارج مى‌شوند. خداوند دلهاى آنان را (از حق) برگردانده است، زيرا آنان مردم نفهمى هستند.
+===نکته ها===
+منافقان، از تذكّرهاى آيات قرآن، هيچ تأثّرى نمى‌پذيرند، مثل لامپ سوخته‌اى كه هرچه به برق متصّل كنند، روشن نمى‌شود.
+===پیام ها===
+- منافقان، از افشاى ماهيّت پليد خود دلهره و اضطراب دارند و بدنبال پنهان‌كارى هستند. «نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ»
+- منافقان از نزول آيات الهى اكراه دارند. «نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ»
+- منافقان از جلسات قرآن مى‌گريزند. أُنْزِلَتْ سُورَةٌ ... انْصَرَفُوا دورى از قرآن، نشانه‌ى نفاق و بيماردلى است.
+- قهر الهى به جهت روحيّه‌ى هدايت گريزِ انسان است. انْصَرَفُوا، صَرَفَ اللَّهُ‌ ...
+- دليل اعراض از قرآن، نداشتن درك و فهم صحيح است. «قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ»
+}}
+|-|
+اثنی عشری=
+===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ (127)
+وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ: و چون نازل شود سوره‌اى از قرآن كه در آن عيب ايشان مذكور باشد. نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ‌: نگاه كنند بعضى ايشان به برخى ديگر، يعنى به چشم يكديگر اشاره كنند از روى انكار و سخريه به آن سوره، و يا از راه خشم و غضب به سبب استماع عيوب خود به چشم بهم زدن اشاره بهم نمايند به فرار از مجلس، و آهسته بيكديگر گويند: هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ: آيا مى‌بينند يكى از مسلمانان شما را كه از مجلس بيرون رويد، پس اگر بيند اقامت كنيد و الا برخيزيد و برويد. پس از مسلمانان كسى نبيند، برخاسته‌
+ج5، ص 242
+بروند. ثُمَّ انْصَرَفُوا: بعد بازگردند به مجلس پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله به جهت خوف فضيحت و رسوائى با فرط غيظ، و يا منصرف شوند از فوائد قرآنى و مواعظ سبحانى كه مؤمنان به آن مستفيد شوند. صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ‌: گردانيده است خداى تعالى دلهاى ايشان را از ثواب و رحمت در آخرت به سبب سوء اختيار آنها اعراض از آيات را در دنيا، يا بازگرداند حق تعالى قلوب آنها را از انشراح صدر و فهم قرآن و قبول ايمان به جهت عقوبت فرط عناد و انكار و اصرار ايشان بر كفر و عدم تدبر در آيات بينه و معجزات ظاهره. و ممكن است اين كلام بر وجه دعا باشد، يعنى: حق تعالى دلهاى آنها را از راه حق بگرداند و به طريق بهشت راه ننمايد. بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ‌: به سبب آنكه ايشان گروهيند كه در نمى‌يابند حق را و فهم آن نمى‌كنند و از غايت رسوخ كفر و عناد در باطن آنها، تدبر و تأمل ننمايند تا حق را دريابند.
+}}
+|-|
+روان جاوید=
+===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+أَ وَ لا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لا يَتُوبُونَ وَ لا هُمْ يَذَّكَّرُونَ (126) وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ (127)
+ترجمه‌
+آيا نمى‌بينند كه آنها مبتلا ميشوند در هر سال يكبار يا دو بار پس نه توبه مى‌كنند و نه آنها عبرت مى‌گيرند
+و چون نازل شود سوره مى‌نگرند بعضى از آنها ببعضى كه آيا مى‌بيند شما را هيچ كس پس منصرف شوند منصرف نموده خدا دلهاشان را براى آنكه آنانند گروهى كه نمى‌فهمند.
+تفسير
+خداوند سالى يكى دو بار منافقان را مبتلا ميفرمود بانواع بليّات يا امتحان ميفرمود آنها را بحكم جهاد با پيغمبر (ص) و مشاهده مينمودند آيات الهى را در نصرت او بر كفار با وصف اين نه توبه مينمودند از نفاق و كفر باطنى خودشان و نه متذكر مرگ ميشدند و نه ديده عبرت آنها باز ميشد و قمى ره فتنه را بمرض تفسير فرموده و استفهام براى انكار و واو براى عطف است و يكى از اخلاق ذميمه آنها اين بود كه وقتى سوره از قرآن بر پيغمبر اكرم نازل ميشد و حضرت قرائت ميفرمود بطور استهزاء و انكار بيكديگر نگاه مى‌كردند براى اشاره كردن بچشم بعد ميترسيدند از آنكه مسلمانان متوجه بآنها شده باشند و نفاقشان ظاهر شده باشد باز باشاره از يكديگر سؤال مينمودند كسى ملتفت شما شد يا نه اگر كسى آنها را نديده بود مى‌نشستند و مشغول عمليات‌
+----
+جلد 2 صفحه 640
+خودشان بودند و منصرف از ذكر و تدبّر در آيات و اگر كسى آنها را ديده بود برمى‌خواستند و ميرفتند بيرون از ترس مسلمانان و رسوائى و مزيد افتضاح خودشان پس در هر حال منصرف ميشدند از حق بباطل و اين براى آن بود كه خداوند بسبب خبث طينت و سوء سريرت و عدم تدبّر و تفكر در آيات الهى بآنها فهم عنايت نفرموده بود لذا منصرف شده بود دلهاى آنها از تدبّر در آيات و اتّعاظ بآنها و استفاده از آنها و ايمان بخدا و پيغمبر پس صحيح است گفته شود خدا دلهاى آنها را منصرف نموده بود بخذلان براى عدم قابليتشان و قمى ره فرموده خدا صرف نمود دلهاى آنها را از حق بباطل براى اختيارشان باطل را و بعضى گفته‌اند اينجمله دعاء است از خدا بخذلان آنها و دعاء خدا بر بندگان وعيد است و بنظر حقير اراده دعاء بعيد است و محتمل است مراد آن باشد كه وقتى سوره نازل ميشد چون كراهت از استماع آن داشتند گوش نميدادند و مشغول نجوى يا استهزاء يا كارهاى ديگر خودشان بودند و نگاه ميكردند بيكديگر براى آنكه باشاره سؤال نمايند از آنكه كسى از مسلمانان حقيقى متوجه حال آنها هست يا نه اگر متوجه نبود بكلّى از استماع صرف نظر مينمودند و بعمليّات خودشان ادامه ميدادند و اگر كسى متوجه بود ظاهرا گوش ميدادند ولى دل نميدادند كه بفهمند و متذكر و متّعظ شوند و اين براى آن بود كه خداوند منصرف نموده بود دلهاى آنها را از تعلّم احكام و استماع مواعظ بسلب توفيق از آنها براى آنكه مردمان نفهمى بودند و قابليت نداشتند كه بآنها افاضه و از آنها تاييدى شود لذا بحال خود واگذار شدند و استعدادشان باطل گرديد و بنابر اين جمله هل يريكم من احد بيان جمله نظر بعضهم الى بعض است و سؤال عملى است نه قولى و بعضى و يقولون تقدير نموده‌اند و سؤال را قولى قرار داده‌اند و اللّه اعلم.
+}}
+|-|
+اطیب البیان=
+===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+وَ إِذا ما أُنزِلَت‌ سُورَةٌ نَظَرَ بَعضُهُم‌ إِلي‌ بَعض‌ٍ هَل‌ يَراكُم‌ مِن‌ أَحَدٍ ثُم‌َّ انصَرَفُوا صَرَف‌َ اللّه‌ُ قُلُوبَهُم‌ بِأَنَّهُم‌ قَوم‌ٌ لا يَفقَهُون‌َ (127)
+و زماني‌ ‌که‌ نازل‌ شود سوره‌اي‌ و ‌اينکه‌ منافقين‌ ‌در‌ مجلس‌ نزول‌ هستند خدمت‌ ‌رسول‌ اكرم‌ [ص‌] نگاه‌ ميكنند بيكديگر ‌اگر‌ احدي‌ ‌از‌ مؤمنين‌ متوجه‌ ‌آنها‌ باشند برميخيزند و ‌از‌ مجلس‌ خارج‌ ميشوند و متلك‌ و سخريه‌ ميكنند و ‌اگر‌ مؤمنين‌ توجه‌ نداشته‌ باشند بكنايه‌ و اشاره‌ سخريه‌ ميكنند و منصرف‌ ميشوند خداوند قلوب‌ ‌آنها‌ ‌را‌ صرف‌ فرمود ‌از‌ برخورد ببركات‌ سوره‌ و فوائد ‌آن‌ زيرا ‌آنها‌ قومي‌ هستند ‌که‌ نميفهمند و ‌از‌ قابليت‌ افتاده‌اند.
+وَ إِذا ما أُنزِلَت‌ سُورَةٌ شامل‌ بسياري‌ ‌از‌ سور قرآن‌ ميشود ‌که‌ اينها ‌در‌ مجلس‌ نزول‌ حاضر باشند نَظَرَ بَعضُهُم‌ إِلي‌ بَعض‌ٍ بعض‌ منافقين‌ بعض‌ ديگر ‌آنها‌ ‌را‌ هَل‌ يَراكُم‌ ‌از‌ ‌شما‌ مؤمنين‌ مِن‌ أَحَدٍ احدي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ ‌را‌ متوجه‌ هستند ثُم‌َّ انصَرَفُوا
+جلد 9 - صفحه 339
+‌از‌ مجلس‌ منصرف‌ ميشوند و اعراض‌ ميكنند صَرَف‌َ اللّه‌ُ قُلُوبَهُم‌ قلب‌ سياه‌ ‌شده‌ قساوت‌ پيدا كرده‌ بِأَنَّهُم‌ قَوم‌ٌ لا يَفقَهُون‌َ اصلا قوّه‌ دراكه‌ ‌آنها‌ ‌از‌ ‌بين‌ رفته‌
+}}
+|-|
+برگزیده تفسیر نمونه=
+===برگزیده تفسیر نمونه===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+]
+(آیه 127)- سپس اشاره به قیافه انکار آمیزی که آنها در برابر آیات الهی به خود می‌گرفتند کرده، می‌گوید: «و هنگامی که سوره‌ای از قرآن نازل می‌شود، بعضی از آنها با نظر تحقیر و انکار نسبت به آن سوره به بعض دیگر نگاه می‌کنند» و با حرکات چشم، مراتب نگرانی خود را ظاهر می‌سازند (وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ).
+ناراحتی و نگرانی آنها از این نظر است که مبادا نزول آن سوره، رسوایی جدیدی برایشان فراهم سازد.
+و به هر حال تصمیم بر این می‌گیرند که از مجلس بیرون بروند، تا این نغمه‌های آسمانی را نشنوند، اما از این بیم دارند که به هنگام خروج کسی آنها را ببیند، لذا آهسته از یکدیگر سؤال می‌کنند: آیا کسی متوجه ما نیست «آیا کسی شما را می‌بیند»؟! (هَلْ یَراکُمْ مِنْ أَحَدٍ).
+و همین که اطمینان پیدا می‌کنند جمعیت به سخنان پیامبر صلّی اللّه علیه و آله مشغولند
+ج2، ص267
+و متوجه آنها نیستند «از مجلس بیرون می‌روند» (ثُمَّ انْصَرَفُوا).
+در پایان آیه، به ذکر علت این موضوع پرداخته و می‌گوید: «آنها به این جهت از شنیدن کلمات خدا ناراحت می‌شوند که «خداوند قلوبشان را (به خاطر لجاجت و عناد و به خاطر گناهانشان) از حق منصرف ساخته (و یک حالت دشمنی و عداوت نسبت به حق پیدا کرده‌اند) چرا که آنها افرادی بی‌فکر و نفهم هستند» (صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهُونَ).
+}}
 |-|تسنیم=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
-|-|نور=
+}}
-*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 |-|</tabber>
@@ خط ۸۶: / خط ۲۰۱: @@
 [[رده:کیفرهاى خدا]][[رده:نفرینهاى خدا]][[رده:اقسام نزول قرآن]][[رده:اهمیت تدبر در قرآن]][[رده:روش برخورد با قرآن]][[رده:عوامل اعراض از قرآن]][[رده:محرومان از فهم قرآن]][[رده:ناخشنودى از استماع قرآن]][[رده:نزول دفعى قرآن]][[رده:نزول قرآن در مدینه]][[رده:افشاى منافقان]][[رده:پلیدى منافقان]][[رده:تلاش منافقان]][[رده:حق ناپذیرى منافقان]][[رده:ختم قلب منافقان]][[رده:روش برخورد منافقان]][[رده:کیفر منافقان]][[رده:محرومیت منافقان]][[رده:منافقان و قرآن]][[رده:منافقان و نزول قرآن]][[رده:ناخشنودى منافقان]][[رده:نفرین بر منافقان]][[رده:نگرانى منافقان]][[رده:نشانه هاى نفاق]][[رده:روش برخورد با وحى]]
 [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره التوبة ]]
+{{#seo:
+|title=آیه 127 سوره توبه
+|title_mode=replace
+|keywords=آیه 127 سوره توبه,توبه 127,وَ إِذَا مَا أُنْزِلَتْ‌ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ هَلْ‌ يَرَاکُمْ‌ مِنْ‌ أَحَدٍ ثُمَ‌ انْصَرَفُوا صَرَفَ‌ اللَّهُ‌ قُلُوبَهُمْ‌ بِأَنَّهُمْ‌ قَوْمٌ‌ لاَ يَفْقَهُونَ‌,کیفرهاى خدا,نفرینهاى خدا,اقسام نزول قرآن,اهمیت تدبر در قرآن,روش برخورد با قرآن,عوامل اعراض از قرآن,محرومان از فهم قرآن,ناخشنودى از استماع قرآن,نزول دفعى قرآن,نزول قرآن در مدینه,افشاى منافقان,پلیدى منافقان,تلاش منافقان,حق ناپذیرى منافقان,ختم قلب منافقان,روش برخورد منافقان,کیفر منافقان,محرومیت منافقان,منافقان و قرآن,منافقان و نزول قرآن,ناخشنودى منافقان,نفرین بر منافقان,نگرانى منافقان,نشانه هاى نفاق,روش برخورد با وحى,آیات قرآن سوره التوبة
+|description=وَ إِذَا مَا أُنْزِلَتْ‌ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ هَلْ‌ يَرَاکُمْ‌ مِنْ‌ أَحَدٍ ثُمَ‌ انْصَرَفُوا صَرَفَ‌ اللَّهُ‌ قُلُوبَهُمْ‌ بِأَنَّهُمْ‌ قَوْمٌ‌ لاَ يَفْقَهُونَ‌
+|image=Wiki_Logo.png
+|image_alt=الکتاب
+|site_name=الکتاب
+}}

گمنام

جستجو

التوبة ١٢٧: تفاوت میان نسخه‌ها

فضاهای نام

بیشتر

عملکردهای صفحه

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۰۰

معنی کلمات و عبارات

فهرست

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)

نکته ها

پیام ها

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

برگزیده تفسیر نمونه

نکات آیه

موضوعات مرتبط

منابع

ناوبری

پرش به آیه

ناوبری

دسترسی آسان

اندروید

ابزارهای ویکی

ابزارهای ویکی

گمنام

جستجو

التوبة ١٢٧: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۰۰

معنی کلمات و عبارات

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)

نکته ها

پیام ها

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

برگزیده تفسیر نمونه

نکات آیه

موضوعات مرتبط

منابع

ناوبری

ابزارهای ویکی

ابزارهای صفحه

رده‌ها