روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۴۳۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر

روي عبد الرحمن بن الحجاج قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ يُزَوِّجُ مَمْلُوكَتَهُ عَبْدَهُ أَ تَقُومُ عَلَيْهِ كَمَا كَانَتْ تَقُومُ عَلَيْهِ تَرَاهُ‏ مُنْكَشِفاً أَوْ يَرَاهَا عَلَى تِلْكَ اَلْحَالِ فَكَرِهَ ذَلِكَ وَ قَالَ قَدْ مَنَعَنِي‏ أَبِي ع‏ أَنْ أُزَوِّجَ بَعْضَ غِلْمَانِي أَمَتِي لِذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۰

عبد الرّحمن بن الحجّاج گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم از مرديكه كنيز خود را بزوجيّت غلام خويش در آورده آيا كنيز ميتواند همان طور كه قبلا با مالك خود بوده اكنون همان گونه باشد و بعورت او نظر افكند يا مالك بدن او را برهنه ببيند، حضرت را اين كار ناپسند آمد و آن را ناروا دانست و فرمود: پدرم مرا از اينكه كنيزم را به پاره‏اى از غلامانم تزويج كنم منع فرمود.