روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۴۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ الشَّهَادَةِ عَلَى الشَّهَادَة

روي عن محمد بن مسلم عن الباقر ابي جعفر ع :

وَ فِي اَلشَّهَادَةِ عَلَى شَهَادَةِ اَلرَّجُلِ وَ هُوَ بِالْحَضْرَةِ فِي اَلْبَلَدِ قَالَ نَعَمْ وَ لَوْ كَانَ خَلْفَ سَارِيَةٍ وَ يَجُوزُ ذَلِكَ إِذَا كَانَ لاَ يُمْكِنُهُ أَنْ يُقِيمَهَا لِعِلَّةٍ تَمْنَعُهُ مِنْ أَنْ يَحْضُرَ وَ يُقِيمَهَا فَلاَ بَأْسَ بِإِقَامَةِ اَلشَّهَادَةِ عَلَى شَهَادَتِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۸۹

محمد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام سؤال كرد كه آيا مى‏شود كسى بر شهادت كسى گواهى دهد در حالى كه شهادت دهنده خود در شهر حاضر است و مى‏تواند در محكمه حضور پيدا كند؟ فرمود: جايز است اگر چه در پشت ستونى باشد و اين در صورتيست كه شاهد اصلى امكان حضور در مجلس را به سبب علّتى و يا مانعى نداشته باشد، در اين صورت گواهى بر شهادت اشكالى ندارد.