روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۲۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ أَحْكَامِ السَّهْوِ فِي الصَّلَاة

و روي ابو حمزه الثمالي عن ابي عبد الله ع انه قال :

أَتَى‏ اَلنَّبِيَ‏ ص‏ رَجُلٌ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ لَقِيتُ مِنْ وَسْوَسَةِ صَدْرِي شِدَّةً وَ أَنَا رَجُلٌ مُعِيلٌ مَدِينٌ مُحْوِجٌ فَقَالَ لَهُ كَرِّرْ هَذِهِ اَلْكَلِمَاتِ تَوَكَّلْتُ‏ عَلَى اَلْحَيِّ اَلَّذِي لاََ يَمُوتُ‏ وَ اَلْحَمْدُ لِلََّهِ اَلَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي اَلْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ اَلذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً قَالَ فَلَمْ يَلْبَثِ اَلرَّجُلُ أَنْ عَادَ إِلَيْهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ أَذْهَبَ اَللَّهُ عَنِّي وَسْوَسَةَ صَدْرِي وَ قَضَى دَيْنِي وَ وَسَّعَ رِزْقِي

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳۲

ابو حمزه ثمالى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: مردى نزد پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله آمد و عرض كرد: يا رسول اللَّه از وسواسى كه مرا در دل افتاده سخت در رنجم و من مردى عيالمند و بدهكار و نيازمندم، براى رهائيم دستورى بفرمائيد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: اين كلمات را كه ميگويم مكرّر بخوان: «توكّلت على الحيّ الّذي لا يموت و الحمد للَّه الّذي لم يتّخذ صاحبة و لا ولدا و لم يكن له شريك في الملك و لم يكن له وليّ من الذّلّ و كبّره تكبيرا». ترجمه‏اش: «توكل كرده‏ام بر آن زنده‏اى كه هرگز نميرد، و سپاس مخصوص آن خدائيست كه زن و فرزند نگيرد و در پادشاهى خود شريك ندارد، و براى او يار و ياورى نبوده و نيست تا از خواريش نگاه دارد، و خداوند خويش را تكبير گوى و او را به بزرگى ياد كن» حضرت فرمود: مدّتى نگذشت كه مرد نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بازگشت و گفت: يا رسول اللَّه خداوند دل نگرانى مرا زايل ساخت و بدهى و قرضم را ادا فرمود و روزيم را فراخ گردانيد.