روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۱۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ مِقْدَارِ الْمَاءِ لِلْوُضُوءِ وَ الْغُسْل

و قال ابو جعفر ع :

اِغْتَسَلَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ هُوَ وَ زَوْجَتُهُ مِنْ خَمْسَةِ أَمْدَادٍ مِنْ إِنَاءٍ وَاحِدٍ فَقَالَ لَهُ‏ زُرَارَةُ كَيْفَ صَنَعَ فَقَالَ بَدَأَ هُوَ فَضَرَبَ يَدَهُ فِي اَلْمَاءِ قَبْلَهَا فَأَنْقَى فَرْجَهُ ثُمَّ ضَرَبَتْ هِيَ فَأَنْقَتْ فَرْجَهَا ثُمَّ أَفَاضَ هُوَ وَ أَفَاضَتْ هِيَ عَلَى نَفْسِهَا حَتَّى فَرَغَا وَ كَانَ اَلَّذِي اِغْتَسَلَ بِهِ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ ثَلاَثَةَ أَمْدَادٍ وَ اَلَّذِي اِغْتَسَلَتْ بِهِ مُدَّيْنِ‏ وَ إِنَّمَا أَجْزَأَ عَنْهُمَا لِأَنَّهُمَا اِشْتَرَكَا فِيهِ جَمِيعاً وَ مَنِ اِنْفَرَدَ بِالْغُسْلِ وَحْدَهُ فَلاَ بُدَّ لَهُ مِنْ صَاعٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۲

و امام باقر (ع) فرمود: رسول خدا (ص) خود و همسرش با پنج مدّ آب را از يك ظرف غسل ميفرمودند، پس زراره بآن حضرت عرض كرد: چگونه عمل ميكرده است؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: ابتدا پيامبر شروع كرده و دست خود را پيش از همسرش در آب زده و عورت خود را ميشست، سپس همسر پيامبر دست خود را در آب زده و عورت خود را ميشست، آنگاه پيامبر آب بر سر و تن خود ميريخت و بعد همسر پيامبر آب بر خويشتن ميريخت تا اينكه هر دو از غسل فارغ ميشدند، و آن مقدار كه پيامبر (ص) با آن غسل ميكرد سه مدّ آب و مقدارى كه همسر وى با آن غسل ميكرد دو مدّ آب بود، و (اين پنج مدّ آب) براى ايشان كفايت ميكرد زيرا آن دو در آن مقدار با هم شريك بودند و كسى كه به تنهايى به غسل بپردازد ناگزير از داشتن يك صاع آب است. و براى وضو ناگزير بايد سه كف [پر] از آب موجود باشد: يك كف براى شستن صورت و دو كف براى دو دست، پس كسى كه قادر نيست مگر بر مقدار يك كف آب، بايد همان را به سه بخش تقسيم كند.