روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۰۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن ابراهيم بن محمد الثقفي عن علي بن المعلي عن اسماعيل بن يسار عن احمد بن زياد بن ارقم الكوفي عن رجل عن ابي عبد الله ع قال :

أَيُّمَا أَهْلِ بَيْتٍ أُعْطُوا حَظَّهُمْ‏ مِنَ اَلرِّفْقِ‏ فَقَدْ وَسَّعَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ فِي اَلرِّزْقِ‏ وَ اَلرِّفْقُ فِي تَقْدِيرِ اَلْمَعِيشَةِ خَيْرٌ مِنَ اَلسَّعَةِ فِي اَلْمَالِ‏ وَ اَلرِّفْقُ لاَ يَعْجِزُ عَنْهُ شَيْ‏ءٌ وَ اَلتَّبْذِيرُ لاَ يَبْقَى مَعَهُ شَيْ‏ءٌ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَفِيقٌ يُحِبُّ اَلرِّفْقَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۶۱

از امام صادق (ع) فرمود: هر خاندانى كه بهره‏شان را از نرمش به آنها داده‏اند، خدا به روزى آنها وسعت داده، و نرمش در اندازه‏گيرى زندگانى از فراوانى مال بهتر است با نرمش در چيزى درماندگى نيست و با تبذير و ولخرجى چيزى به جا نماند، به راستى خدا عز و جل نرمش كن است و نرمش كن را دوست دارد

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۸۲

امام صادق عليه السّلام فرمود: هر خانواده‏ئى كه بهره خود را از نرمى گرفتند، خدا روزى ايشان را وسعت داد و نرمى در تقدير معيشت (اقتصاد و ميانه روى در خرج) از وسعت مال بهتر است، و با ميانه روى درماندگى نباشد و با ولخرجى چيزى باقى نماند، همانا خداى عز و جل نرمى كند و نرمى‏ را دوست دارد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۱۳

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن ابى‏عبداللَّه، از ابراهيم بن محمد ثقفى، از على بن معلىّ، از اسماعيل بن يسار، از احمد بن زياد بن ارقم (و بنا بر بعضى‏از نسخ كافى، از ارقم كوفى)، از مردى، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «هر خاندانى كه بهره خويش را از رفق عطا شدند، خدا در باب روزى بر ايشان وسعت داد. و رفق در اندازه كردن معيشت و اسباب زندگانى، بى‏زياده و نقصان، از وسعت در مال و كثرت آن بهتر است. و رفق چيزى از آن درنماند، و اسراف كردن چيزى با آن باقى نماند. به درستى كه خداى عز و جل صاحب رفق است، و رفق را دوست مى‏دارد».