روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۱۷۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن جعفر بن محمد الاشعري عن ابن القداح عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا سَلَّمَ أَحَدُكُمْ فَلْيَجْهَرْ بِسَلاَمِهِ لاَ يَقُولُ سَلَّمْتُ فَلَمْ يَرُدُّوا عَلَيَّ وَ لَعَلَّهُ يَكُونُ قَدْ سَلَّمَ وَ لَمْ يُسْمِعْهُمْ فَإِذَا رَدَّ أَحَدُكُمْ فَلْيَجْهَرْ بِرَدِّهِ وَ لاَ يَقُولُ اَلْمُسَلِّمُ سَلَّمْتُ فَلَمْ يَرُدُّوا عَلَيَّ ثُمَّ قَالَ كَانَ‏ عَلِيٌّ ع‏ يَقُولُ لاَ تَغْضَبُوا وَ لاَ تُغْضِبُوا أَفْشُوا اَلسَّلاَمَ وَ أَطِيبُوا اَلْكَلاَمَ وَ صَلُّوا بِاللَّيْلِ وَ اَلنَّاسُ نِيَامٌ تَدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ بِسَلاَمٍ ثُمَّ تَلاَ ع عَلَيْهِمْ قَوْلَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَلسَّلاََمُ اَلْمُؤْمِنُ اَلْمُهَيْمِنُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۰۹

از ابن قدّاح از امام صادق (ع) فرمود: هر گاه يكى از شماها سلام دهد بايد بلند سلام كند و نگويد من سلام كردم و جواب‏ ندادند و شايد كه سلام كرده و نشنيدند و هر گاه يكى از شماها جواب سلام دهد بايد بلند بگويد و مسلمانى نگويد من سلام كردم و به من جواب ندادند، سپس فرمود: على (ع) بارها مى‏فرمود: خشم نكنيد و به خشم مياوريد، سلام را فاش گوئيد و سخن را شيرين و خوش ادا كنيد و شب كه مردم در خوابند شماها نماز بخوانيد تا با سلامتى به بهشت برويد، سپس بر آنها قول خدا عز و جل را خواند (۲۳ سوره حشر): «السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۶۰

ابن قداح گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر گاه يكى از شماها سلام كند بايد بلند سلام كند و نگويد: من سلام كردم و جواب مرا ندادند، زيرا شايد سلام كرده و آنها نشنيده‏اند، چون يكى از شماها جواب سلام گويد: بايد بلند جواب دهد و مسلمانى نگويد: كه من سلام كردم و بمن جواب ندادند، سپس فرمود: على عليه السلام هميشه ميفرمود: خشم نكنيد و كسى را هم بخشم نياوريد، سلام را آشكار گوئيد و گفتارتان را خوش كنيد، در شب نماز بخوانيد آنگاهى كه مردم در خوابند (مقصود نماز شب است) تا بسلامتى ببهشت رويد، سپس اين گفتار خداى عز و جل را براى مردم خواند: «السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ» (سوره حشر آيه ۲۳) (يعنى خدائى كه سالم از هر گونه عيب و نقصى است و امان دهنده و نگهبان است، و منظور امام از استشهاد باين آيه اينست كه سلام يكى از نامهاى خدا است).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۱۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از جعفر بن محمد اشعرى، از ابن قدّاح، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «چون يكى از شما سلام كند، بايد كه سلام خود را بلند و آشكار كند، ونگويد كه: سلام كردم و جواب مرا نگفتند، و شايد كه او چنان باشد كه سلام كرده باشد، و به ايشان نشنوانيده باشد، و چون يكى از شما جواب گويد، بايد كه جوابش را بلند كند، و سلام‏كننده نگويد كه: سلام كردم و جواب مرا نگفتند».بعد از آن، فرمود كه: «على عليه السلام مى‏فرمود كه: غضب مكنيد و كسى را به غضب مياوريد، و سلام را فاش كنيد و كلام را خوش سازيد، و در شب نماز كنيد و مردم در خواب باشند، تا به سلامت داخل بهشت شويد، بى‏آنكه آفتى به شما رسد». بعد از آن، قول خداى عز و جل را بر ايشان تلاوت فرمود كه: «السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ» «۲»؛ يعنى: «او است آن خدايى كه سالم است از عيوب و علل، و مبرّا است از نقص و عجز و خلل، و ايمن‏كننده بندگان از ظلم و عقوبت‏ __________________________________________________

(۲). حشر، ۲۳.

ميزان، و يا مصدّق ظنون مؤمنان، و نگهبان هر چيزى كه آفريد، يا شاهد بندگان، يا ايمنى كه چيزى نزد او ضايع و مهمل نشود» «۱». ( ۱). و در تفسير مهيمن چند قول ديگر هست.( مترجم)