يونس ٢٩: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link38 | آيات ۳۰ - ۲۶،، سوره يونس]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link38 | آيات ۳۰ - ۲۶،، سوره يونس]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link39 | پاداش نيكوكاران ((حسنى )) و ((زياده بر آن )) است و دچار تاريكى ظاهرى و معنوىنمى شوند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link39 | پاداش نيكوكاران ((حسنى )) و ((زياده بر آن )) است و دچار تاريكى ظاهرى و معنوىنمى شوند]] | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۶#link44 | (چند روايت در مورد اينكه پاداش محسنين ، حسنى و زياده بر آن است و در مورد سياهى چهرهبدكاران در روز قيامت )]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۶#link44 | (چند روايت در مورد اينكه پاداش محسنين ، حسنى و زياده بر آن است و در مورد سياهى چهرهبدكاران در روز قيامت )]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۵۶#link192 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۵۶#link192 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَكَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ «29» | |||
پس (معبودها به مشركان گويند:) گواهى خدا ميان ما و شما كافى است، به راستى ما از پرستش شما بى خبر بوديم. | |||
===نکته ها=== | |||
در آيه قبل، معبودها مى‌گفتند كه شما ما را عبادت نمى‌كرديد. اينجا مى‌گويند: ما از عبادت شما غافل بوديم. نتيجه اينكه: هر عبادتى كه معبود از آن بى‌خبر باشد، عبادت نيست. | |||
در قرآن، بارها به مسأله‌ى تنفّر و برائتِ معبودها از مشركان و عمل آنها اشاره شده است. | |||
از جمله: آيه‌ى 17 سوره فرقان و آيه‌ى 63 سوره قصص. | |||
===پیام ها=== | |||
1- بتها در قيامت شعور و نطق پيدا مى‌كنند. «فَكَفى بِاللَّهِ شَهِيداً» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَكَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ «29» | |||
فَكَفى بِاللَّهِ شَهِيداً: پس كافى است خداى تعالى از حيث شهادت و فصل حكومت. بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ: ميان ما و شما اى مشركين، زيرا خداوند سبحان عالم به حقيقت امر، و كنه حال را آگاه است. إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ: | |||
بتحقيق بوديم ما از پرستش و ستايش شما غافل، زيرا نمى‌ديديم و نمى‌شنيديم و عقل و فهم نداشتيم؛ يا ملائكه و مسيح و عزير گويند: نمى‌دانستيم كه شما عبادت ما مى‌كرديد. اين بيان، غايت الزام است در حجت، به جهت آنكه اختيار كردند براى پرستش، كسانى را كه دعوت ننمودند ايشان را به پرستش خود، و | |||
---- | |||
«1» تفسير قمى ج 1 ص 312. | |||
ج5، ص 303 | |||
غافل بودند از ستايش آنها. | |||
نكته- زجاج گفته «ان» به منزله «ما» نافيه، و تقدير آنكه «ما كنّا عن عبادتكم لغافلين» طبرسى (رحمه الله) فرمايد: «1» صحيح آنكه «ان» در اينجا مخففه از مثقله و در اين صورت لازم دارد «لام» را براى فرق بين «ان» نافيه، تقدير آنكه «انّا كنّا عن عبادتكم غافلين». | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكانَكُمْ أَنْتُمْ وَ شُرَكاؤُكُمْ فَزَيَّلْنا بَيْنَهُمْ وَ قالَ شُرَكاؤُهُمْ ما كُنْتُمْ إِيَّانا تَعْبُدُونَ «28» فَكَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ «29» هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (30) | |||
ترجمه | |||
و روز كه محشور ميسازيم آنانرا همگى پس ميگوئيم به آنانكه شرك آوردند بمانيد در جايتان شما و شريكانتان پس جدائى افكنيم ميان آنها و گويند شريكانشان نبوديد شما كه ما را بپرستيد | |||
پس كافى است خدا گواه ميان ما و ميان شما كه بوديم ما از پرستش شما بيخبران | |||
آنجا بيازمايد هر كسى آنچه را پيش فرستاده و باز گردانيده شوند بسوى خدا صاحب اختيارشان براستى و ناپديد شود از آنها آنچه بودند كه افترا مى‌بستند. | |||
تفسير | |||
خداوند در روز حشر اهل ايمان و كفر را جمع ميفرمايد در پيشگاه خود پس خطاب ميفرمايد بكفار بمانيد در جاى خودتان شما و آنانكه شريك قرار داده بوديد آنها را براى خدا تا حكم شود در باره شما پس خداوند جدائى و تفرقه مى‌اندازد ميان آنها و بتهاشان و بنطق ميآورد بتها را و ميگويند بآنها شما پرستش نميكرديد ما را بلكه پرستش ميكرديد هواهاى نفس خودتان را و اطاعت مينموديد از شياطين جنى و انسى خدا ميداند و شاهد است ميان ما و شما و كافى است شهادت او كه ما شعور نداشتيم و ادراك نميكرديم عبادت شما را چه رسد بآنكه راضى بعبادت شما باشيم از براى خودمان و قمّى ره فرموده خداوند آتشى ميفرستد كه اهل ايمان را از اهل كفر جدا ميكند و بنابراين ضمير در بينهم راجع باهل حشر است و بنابر بيان اوّل راجع باهل شرك و بتان آنها است و كلمه ان مخفّفه از مثقّله است و در آنروز هر كس آزمايش ميكند عمل خود را و مى‌يابد كه چه عمل مضرّ بوده و چه عمل نافع و بعضى تتلو بتاء قرائت نموده‌اند يعنى ميخواند و ميداند هر كس جزاى عمل سابق خود را و باز گشت مينمايند تمام خلق بخدا كه صاحب اختيار | |||
---- | |||
جلد 3 صفحه 17 | |||
حقيقى خودشان است و امر و نهى او. و نابود و باطل و گم ميشوند از دست كفّار معبودهاشان كه بوسيله آنها ادّعاء دروغ مينمودند كه اينان شركاء حقّ و شفعاء خلقند در دنيا و آخرت. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَكَفي بِاللّه‌ِ شَهِيداً بَينَنا وَ بَينَكُم إِن كُنّا عَن عِبادَتِكُم لَغافِلِينَ «29» | |||
و همين شركاء ميگويند بمشركين پس كفايت ميكند شهادت خداوند ميان ما و شما اينكه ما بوديم از عبادت شما ناآگاه. | |||
فَكَفي بِاللّه‌ِ شَهِيداً چون خداوند متعال عالم السرّ و الخفيات است وَ مَن أَصدَق‌ُ مِن‌َ اللّه‌ِ حَدِيثاً نساء آيه 89 وَ مَن أَصدَق‌ُ مِن‌َ اللّه‌ِ قِيلًا نساء آيه 121 چون شهادت دهد جاي ترديد نيست بلكه شهادت معصوم مورث قطع بواقع ميشود چه انبياء و ائمه و چه ملائكه بلكه بسياري از موارد انسان از قول و شهادت يك عالم عادل يقين پيدا ميكند چه رسد بشهادت حق. | |||
چون شهادت داد حق که بود ملك || تا شود اندر شهادت مشترك | |||
بَينَنا وَ بَينَكُم ميان ما شركاء و شما مشركين چه شهادتي خداوند ميدهد ان كنّا اينكه ما شركاء بوديم عن عبادتكم از عبادت شما ما را و پرستش شما لغافلين چون شعور و ادراك و عقل نداشتيم يك جمادي بيشتر نبوديم از كجا درك ميكرديم که شما ما را عبادت ميكنيد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 29)- سپس برای تأکید بیشتر می‌گویند: «همین بس که خدا گواه میان ما و شماست که ما به هیچ وجه از عبادات شما آگاه نبودیم» (فَکَفی بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ إِنْ کُنَّا عَنْ عِبادَتِکُمْ لَغافِلِینَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
